گاز پایگاه جدید سرمایه گذاری برای غول های نفتی| آیا پارس جنوبی طعمه جدید آلودگی هواست؟

محمد رضا هادیلو؛ بازار: بازارها و شرکت کنندگان آنها همیشه با علاقه به اقدامات سرمایه گذاری میلیاردر آمریکایی، "وارن بافت" نگاه می کنند، که اغلب حکمت او را منعکس می کند و به او پاداش سود می دهدبه خصوص که او نه فقط ثروت خود  بلکه دارایی های هنگفت مالی را برای سایر سرمایه گذاران از طریق شرکت مالی برکشایر هات وی «Berkshire Hathaway»، مدیریت می کند.

علی رغم هیاهو درباره آینده انرژی و ادعای خالی بودن سبد انرژی آینده از چاه های نفت، این سرمایه گذار مشهور علاوه بر  سرمایه گذاری ۴ میلیارد دلاری در شرکت شورون « Chevron» به تازگی در یک معامله ۱۰ میلیارد دلاری در بخش گاز طبیعی سرمایه گذاری کرده است.

در ادامه به استناد گزارشات منتشر شده در اکونومیست، ارقام، اویل پرایس به برسی این موضوع خواهیم پرداخت که آینده سرمایه گذاری در گاز منطقی است یا نه؟ و آیا بار دیگر هم زمان با زمزمه توافقات ایران، پارس جنوبی هم جذابیتی برای غول های نفتی به خصوص شورون و  شرکت های سرمایه گذار در حوزه گاز مانند شل پیدا خواهد کرد یا طعمه ای برای کاهش آلودگی خواهد شد؟

درست است که شرکت های بزرگ نفتی "بیگ اویل" پاییز سال گذشته برای مواجهه با آینده ای که تاریک به نظر می رسید به سمت  انعقاد معاملات ادغام و خرید برای گسترش تجارت و بهبود موقعیت های مالی (به منظور مقابله با فشارهای اخیر ناشی از کرونا) حرکت کردند اما تحلیلگران به شدت معتقدند که وال استریت پس از خرید سهام نقطه دوبل انرژی "DoublePoint Energy " در معامله ای به ارزش ۶.۴ میلیارد دلار، نسبت به این معاملات بسیار خوشبین بود.

اما آیا در دراز مدت سوخت های فسیلی به ویژه گاز طبیعی (به دلیل کمترین میزان آلودگی محیط زیست) می تواند شرط پیروزی در آینده قابل پیش بینی باشد، به ویژه با توجه به موقعیت نسبتاً تند دولت جدید ایالات متحده به ریاست "جو بایدن" دموکرات؟

 در ۲۲ و ۲۳ آوریل، سطح بالای آب و هوایی متشکل از ۴۰ رهبر جهان را که توسط هیچ یک از شرکتهای بزرگ انرژی دعوت نشده است، برگزار می کند تا در مورد چگونگی سرعت بخشیدن به انتقال از انرژی آلوده کننده بحث کند، رویدادی که شرط بندی کنندگان گاز طبیعی از نزدیک آن را تماشا می کنند.

در بیست و دوم و بیست و سوم ماه آوریل، از هیچ یک از شرکتهای بزرگ انرژی  دراجلاس Pine دعوت نشده است.

در حالی که این اجلاس با ۴۰ رهبر بلند پایه درباره چگونگی سرعت بخشیدن به تغییر و دوری از انرژی آلوده سخن خواهند گفت سرمایه گذاران در حوزه گاز طبیعی از نزدیک آن را دنبال می کنند.

 علی رغم هیاهو درباره آینده انرژی و ادعای خالی بودن سبد انرژی آینده از چاه های نفت، این سرمایه گذار مشهور علاوه بر  سرمایه گذاری ۴ میلیارد دلاری در شرکت شورون « Chevron» به تازگی در یک معامله ۱۰ میلیارد دلاری در بخش گاز طبیعی سرمایه گذاری کرده است

برنامه های امیدوار کننده
در حقیقت، خوش بینان به آینده گاز طبیعی استدلال می کنند که گاز نه تنها به عنوان بخشی از سبد انرژی بلکه به عنوان "پلی" برای حرکت به دنیای سبزتر ضروری است. در این میان شرکت های بزرگی مانند "اکسون موبیل"، "شورون"، "رویال داچ شل"، "توتال" و "بی پی" وجود دارند.

 این شرکت ها سهم گاز تولید کل هیدروکربن خود را از ۳۹ درصد در سال ۲۰۰۷ به ۴۴ درصد در سال ۲۰۱۹ افزایش داده اند  و آنها همچنان در تلاش هستند تا با برنامه های بزرگ سرمایه گذاری تولید گازخود را از آن افزایش دهند.

شل، بزرگترین تاجر مستقل ال ان جی LNG در جهان  قصد دارد ظرفیت خود را برای تولید آن افزایش دهد، زیرا می بیند تقاضا برای آن از ۳۶۰ میلیون تن در سال گذشته به ۷۰۰ میلیون تن در سال ۲۰۴۰ خواهد رسید.

شل به دنبال تأمین بیش از ۷ میلیون تن در سال ظرفیت جدید تا اواسط دهه جاری است و متعهد می شود که محموله های LNG بدون کربن بیشتری را تحویل دهد، زیرا هدف آن  برای سال ۲۰۲۵ کاهش شدت انتشار متان به زیر ۰.۲درصد همراه با استفاده از هواپیماهای بدون سرنشین و فناوری تشخیص لیزر برای شناسایی و کاهش این میزان انتشاراست.

اگزون موبیل ماه گذشته در حالی که مدعی شده بود  می تواند در صنعت هیدروژن موفق شود افزوده بود: هیدروژن کم کربن تولید شده از گاز طبیعی با جذب و ذخیره کربن از نظر هزینه و حجم در مقایسه با گزینه های دیگر دارای مزایایی است.

توتال، که در حال سرمایه گذاری بر روی رشد سودآور پروژه های ال ان جی  LNG خود است، قصد دارد منابع گاز مایع خود را  برای تصاحب بیش از ۱۰ درصد بازار جهانی LNG گسترش دهد.

خوش بینان به آینده گاز طبیعی استدلال می کنند که گاز نه تنها به عنوان بخشی از سبد انرژی بلکه به عنوان "پلی" برای حرکت به دنیای سبزتر ضروری است

پل یا بن بست
دستیابی به هدف "انتشار صفر" تا سال ۲۰۵۰، که رهبران جهان بر آن تمرکز دارند، مستلزم تسریع در حذف تمام سوخت های فسیلی از جمله گاز است، مگر اینکه با فناوری برای جذب و ذخیره آلاینده ها ترکیب شود.

از نگاه بخش تقاضا گازاز جهاتی یک ماجراجویی منطقی است. نیروگاه گازی حدود نیمی از میزان تولید گازهای گلخانه ای را تولید می کند. به علاوه این سوخت همچنین مصارف مختلفی دارد، جایی که از این گاز در ساخت کودها، تولید گرما برای ساختمانها، صنایع و تولید هیدروژن استفاده می شود. همچنین ممکن است در طولانی مدت نیزبه عنوان نوعی ذخیره انرژی مد نظر باشد.

با این حال، سرمایه گذاری های شرکت ها همیشه طبق برنامه پیش نمی روند و هجوم به گاز بین سال های ۲۰۰۸ و ۲۰۱۴ با افزایش قیمت انرژی پشتیبانی می شد که با کم توجهی به هزینه ها باعث تحریک سرمایه گذاری ها شد.

  در اواخر سال ۲۰۱۹، شورون گفت که به دلیل عملکرد ضعیف دارایی های گاز شیل در آپالاشیا، ۱۱ میلیارد دلار دارایی خود را از این کار رد می کند. همچنین شرکت شل در ماه ژوئن گذشته اعلام کرد: گاز عمده ترین کاهش دارایی ۱۵ تا ۲۲ میلیارد دلاری اعلام شده توسط شرکت شل را به خود اختصاص داده است.

 در ماه نوامبر اکسون موبیل نیزمدعی شد:ارزش پرتفوی گاز خود را بین ۱۷ تا ۲۰ میلیارد دلار کاهش می دهد که بزرگترین افت تاکنون است. اعتقاد بر این است که خرید شرکت گاز شیل " XTO Energy " توسط اکسون موبیل به ارزش ۴۱ میلیارد دلار در سال ۲۰۱۰، بدترین معامله برای یک شرکت بزرگ نفتی در ۲۰ سال گذشته بوده است.

شرکت بی پی «BP» در مورد بدبینانه ترین سناریو می گوید: اگر قرار بود جهان تا سال ۲۰۵۰ به انتشار صفر خالص برسد، تقاضا برای گاز طی چند سال آینده به اوج خود می رسد و در اواسط قرن تقریباً نصف می شود

سرنوشت مملو از ناشناخته ها
آژانس بین المللی انرژی معتقد است که رشد تقاضا تا سال ۲۰۴۰ سالانه به ۱.۲درصد کاهش می یابد، از متوسط ‌۲.۲ درصد در دهه گذشته و اگر دولتها با شدت بیشتری به سمت کاهش دما حرکت کنند، تقاضا در سال ۲۰۴۰ نسبت به سال ۲۰۱۹ کاهش می یابد.

شرکت بی پی «BP» در مورد بدبینانه ترین سناریو می گوید: اگر قرار بود جهان تا سال ۲۰۵۰ به انتشار صفر خالص برسد، تقاضا برای گاز طی چند سال آینده به اوج خود می رسد و در اواسط قرن تقریباً نصف می شود.

حدود دو سوم جمعیت جهان در مکانهایی زندگی می کنند که اجازه می دهند انرژی حاصل از مزارع بادی و انرژی خورشیدی از احداث و استفاده ازپمپ بنزین های جدید ارزان تر شود.   و گاز حاوی کربن و فرآیندهای ذخیره سازی آن ممکن است گرانتر از هیدروژن حاصل از برق تجدید پذیر باشد.

سپس مسئله تأمین وجود دارد، زیرا نفت شیل ایالات متحده به این معنی است که جهان گاز زیادی دارد و شرکتهای خصوصی مجبور به رقابت با شرکتهای دولتی در قطر و روسیه هستند که می توانند با هزینه کم گاز را استخراج کنند همچنین بازار در حال رشد و تقاضای متزلزل باعث شد تا علاقه مندی خریداران LNG به قراردادهای بلند مدت معمولی کمتر باشد.

بر خلاف آرزوهای شرکت های بزرگ انرژی، غول کشتیرانی ال ان جی یعنی  ای بی مولر- مرسک «AB Muller-Maersk» را به عنوان سوخت دریایی کنار می گذارد، این دلیل دیگری است که یافتن پاسخ روشن در مورد آینده سرمایه گذاری شرکت های انرژی در حوزه گاز طبیعی بین چشم اندازهای مختلف دشوار است.