بازار؛ گروه خودرو: بازگشت خودروهای فرسوده به سطح شهرها و افزایش تصادفات ناشی از آن تنها معضلی نیست که در آینده نه چندان دور باید به دغدغه متولیان تبدیل شود، بلکه معضل بزرگ تری که به دنبال افزایش قیمت ها رخ خواهد داد در انتظار جاده‌های برون شهری با خودروهای کار و تجاری اتوبوس، کامیون، کامیونت و غیره است. خودروهایی که ترکیدن یک لاستیک یا نشست مواد سوختی از آن‌ها نه تنها جان و مال سرنشین یا سرنشینان را به خطر می‌اندازد بلکه می تواند کل مسافران یک مسیر را در بازده زمانی خاص تهدید کند. مساله‌ای که فربد زاوه، کارشناس صنعت خودرو دلیل آن را نه تحریم‌های خارجی علیه ایران بلکه تصمیم‌های ناگهانی و بدون کارشناسی مسئولان وزارت صمت می‌داند و در این خصوص در گفتگو با بازار توضیح می‌دهد.
* قیمت خودرو به شدت افزایش یافته و با اغلب مردم که صحبت می‌کنیم از ناتوانی شان برای خرید خودرو یا حتی تغییر خودرو فعلی‌شان به نمونه جدیدتر می‌گویند؛ علاوه بر این معضل دیگری که با آن دست و پنجه نرم می‌کنیم بازگشت خودروهای فرسوده به سطح کلان شهرهایی چون تهران است، نظرتان در این خصوص چیست؟ این خودروهای فرسوده که در شهرها در حرکت هستند باعث ایجاد نگرانی می شوند؟
وقتی اقتصاد کشور متورم می‌شود، در تمام حوزه‌ها شاهد بازخورد آن خواهیم بود؛ در حوزه خودرو نیز اتفاقی که رخ می دهد این است که کیفیت ناوگان به شدت دستخوش تغییر خواهد شد. بنابراین نه تنها خودروهای اسقاطی به سطح شهرهای و کلان شهرها بر می گردند _که همین حالا هم شمار بسیاری از آن‌ها به چرخه های کارکرد برگشتند_ بلکه خودروهایی که هنوز به سن اسقاط نرسیده‌اند هم به موقع تعمیر نخواهند شد.
دلیل این ماجرا هم این است که در شهرهای بزرگ و با توجه به فشار معیشتی که به مردم می آید و آن‌ها هر طور که شده می خواهند بار معیشتی شان را کم کنند بنابراین رو به استفاده از خودروهای اسقاطی خواهند آورد و خودرو قدیمی را برای مسافرکشی استفاده خواهند کرد. از همین رو عجیب نیست که ایمنی ناوگان در حال تردد به شدت کاهش یابد؛ یعنی با نابخردی که وزارت صمت کرد تا جلوی خروج ارز برای واردات قطعات یدکی را بگیرد منجر به این شدند که کل ناوگان دچار مشکل شود.
شاهد کاهش ایمنی ناوگان خودروهای تجاری هم خواهیم بود که این مورد بسیار خطرناک است و با افزایش تصادفات جاده‌ها و خیابان‌ها نمود پیدا خواهد کرد که ناشی از ایرادات فنی خودروهای قدیمی است که همچنان تردد می کنند
علاوه بر این همانطور که اشاره کردم شاهد کاهش ایمنی ناوگان خودروهای تجاری هم خواهیم بود که این مورد بسیار خطرناک است و با افزایش تصادفات جاده‌ها و خیابان‌ها نمود پیدا خواهد کرد که ناشی از ایرادات فنی خودروهای قدیمی است که همچنان تردد می کنند.
یعنی دوباره به ۲۰ سال پیش برگشتیم که بزرگترین چالش جاده های ما خودروهایی بودند که در چراغ، ترمز و غیره مشکلات اساسی داشتند و دارندگان آن وجه کافی برای تعمیر خودروهای خود را نداشتند یا انقدر قیمت قطعات نابسامان و بالا بود که نمی توانستند دست به تعمیر خودروهای خود بزنند. شایع ترین آن در لاستیک است، اگر دقتی کنید و آمار بگیرید بخصوص در خودروهای خارجی تعویض لاستیک به شدت کند شده است.
* به لاستیک اشاره کردید، چندی پیش طی گفت و گویی که با احمد کریمی، دبیر کانون انجمن های صنفی کامیون داران کشور داشتیم، نسبت به قیمت بالای لاستیک میشلن که برای خودروهای حامل مواد سوختی استفاده می شود انتقاد کرد، در خصوص این افزایش قیمت چه نظری دارید؟ این افزایش قیمت منجر به این می شود که خودروهای حمل مواد سوختی هم دیگر اقدام به تعویض لاستیک نکنند؟
بله، وقتی کرایه‌ها تغییر نمی‌کند و مدام قیمت نگهداری از خودروها افزایش می‌یابد عجیب نیست که راننده بدون اقدام به تعمیر یا تعویض قطعات مستهلک شده به دل جاده بزند و حوادث ناخوشایندی رقم خورد. مقصر اصلی این ماجرا هم نه راننده و مسئولان صنفی این بخش که وزارت صمت است که با تصمیمات اشتباه و غیر کارشناسی شده شان جلوی واردات لاستیک را برای حمایت از یک تولیدکننده خاص گرفتند. حالا آن تولید کننده باقی مانده اما در مقابل یک عده از مردم در سطح جاده‌ها خواهند مرد که وزیر وقت بگوید من از شغل حمایت کردم. یعنی این اتفاقی است که در کشور رخ داده و بسیار هم خطرناک است.
اما نکته نگران کننده این است که عواقب آن به شدت گستردگی دارد و متمرکز نیست، از همین رو رسانه ها هم به آن توجه نمی کنند و مردم هم به آن بی‌توجه هستند تا زمانی که بحران های ایمنی اتفاق بیفتد.
همین چند روز پیش نیز یک اتوبوس با نقص فنی در اصفهان چپ کرد و چند ده نفر را به گشتن داد. این اتفاقی است که دائما باید منتظر آن باشیم و ببنیم، چرا که ناشی از سیاست‌های اشتباهی است که وزارت صمت در کنار اشتباهاتی که در حوزههای پولی و مالی می کند انجام داده است.
بنابراین می توان گفت به ازای هر کدام از مرگ هایی که اتفاق میفتد باید بتوان علیه وزیر وقت برای مشارکت در قتل اقامه دعوا کرد، اما متاسفانه چنین چیزی امکان پذیر نیست و باید به این مسئول مدال هم بدهیم که یک کارخانه را برای ۵ هزار نفر به شیوه نادرست فعال نگه داشت تا یک میلیون نفر را به کشتن بدهد.
* بیشتر توضیحاتی که دادید درباره خودروهای کار و تجاری و عوارض آن‌ها بود اما کمتر به خودروهای سواری اشاره کردید که هر سه ماه یکبار هم قرار است با افزایش قیمت مواجه شوند؛ این افزایش قیمت‌ها و کوتاه شدن دست عامه مردم از خرید خودرو چه تاثیری بر حمل و نقل شهری خواهد داشت؟
در خودرو سواری هم همین اتفاق رخ خواهد داد فقط با این تفاوت که حوادث در خودروهای تجاری خارج از شهرها رخ می دهند و ما آن ها را نمی بینیم اما در مورد خودروهای سواری در داخل شهر شاهد این اتفاقات خواهیم بود. یعنی اولین اتفاقی که رخ می دهد این است که تصادفات ساده شهری تبدیل به تصادفاتی همراه با جرح و حتی فوت خواهد شد. یعنی اولین اتفاقی که با استفاده از خودرو فرسوده رخ می دهد این است که یک تصادف بسیار ساده می تواند باعث کشته شدن انسان ها شود. همچنین در صورتی که این خودرو برای مسافرکشی هم استفاده شود جان مسافر را به خطر می اندازند.
باید به این نکته هم توجه کنیم که شمار بسیاری از این خودروها گازسوز هستند و شاسی‌هایشان فرسوده و مخازن‌شان هم بعد از گذشت زمان طولانی دچار ایراد شده است، از همین رو حالا باید نگران این باشیم که بمب های متحرک در سطح شهر تردد می کنند
همچنین استفاده از چنین خودروهایی علاوه بر آلودگی هوا، محیط زیست را هم آلوده خواهند کرد؛ چراکه اغلب آن‌ها با معضل ریزش روغن مواجه هستند. لذا با واسطه افزایش شدید قیمت ها و فشار معیشتی کل فضای زندگی و محیط زندگی را هم از لحاظ اقتصادی و هم از بعد خسارت جانی مستقیم و غیر مستقیم به خطر انداخته ایم.
البته معضل در خصوص خودروهای سواری به همین جا منتهی نمی شود و باید به این نکته هم توجه کنیم که شمار بسیاری از این خودروها گازسوز هستند و شاسی‌هایشان فرسوده و مخازن‌شان هم بعد از گذشت زمان طولانی دچار ایراد می شود، از همین رو حالا باید نگران این باشیم که بمب های متحرک در سطح شهر تردد می کنند. از طرفی با توجه به اینکه به دلیل فشارهای معیشتی امکان تعمیر برای دارنده خودرو وجود ندارد هر لحظه ممکن است یکی از خودروهای گازسوز در سطح شهر منفجر شود و یک فاجعه انسانی را ایجاد کند.
نظر شما