تهمینه غمخوار، بازار: اظهارات جو بایدن، رئیس‌جمهور منتخب ایالات متحده در جریان مناظره ریاست‌جمهوری، در رابطه با سرنوشت صنعت نفت آمریکا موجب برانگیخته شدن بحث های زیادی شده است.
موسسه تحقیقاتی فیچ در دو روز گذشته اعلام کرد که پیروزی جو بایدن در انتخابات آمریکا و سیاست گذاری او در جهت کاهش مصرف سوخت‌های فسیلی و فاصله گرفتن آمریکا از این سوخت ها، تاثیر ناخوشایندی بر صنعت نفت و گاز این کشور خواهد گذاشت.
در گزارش فیچ آمده است که بایدن معتقد است که تغییرات آب و هوایی یک تهدید خطرناک برای کره زمین است و گذر از سوخت‌های فسیلی و حرکت به سوی انرژی‌های پاک می‌تواند یک فرصت اقتصادی جدید برای آمریکا باشد که البته ایالات متحده در جهت رسیدن به این هدف باید در حوزه فناوری انرژی‌های پاک پیشتازانه عمل کند.
فیچ همچنین معتقد است که اگرچه دموکرات‌ها پیروز نبرد صندلی ریاست جمهوری شده اند، اما به دلیل آن که احتمال دارد کنترل مجلس سنا در دست جمهوریخواهان باشد و با توجه به حمایت این حزب از صنایع نفت و گاز آمریکا، ممکن است بایدن نتواند سیاست خود در حوزه انرژی را به راحتی پیش ببرد.
در همین راستا و بر اساس اهمیت حوزه انرژی برای امریکا، خبرنگار بازار گفتگویی را با «اندرو کوریبکو»، نویسنده، تحلیل‌گر ارشد سیاسی و عضو هیئت علمی موسسه مطالعات استراتژیک و آینده‌پژوهی دانشگاه دوستی روسیه در رابطه با تاثیر پیروزی جو بایدن بر صنعت نفت و گاز امریکا ترتیب داده است که در ادامه می خوانیم.
حوزه‌های پژوهشی کوریبکو، این نویسنده آمریکایی ساکن روسیه سیاست خارجی و ژئوپلیتیک روسیه، استراتژی ایالات‌متحده در اوراسیا، تاکتیک‌های تغییر رژیم، انقلاب‌های رنگی و جنگ های نامتعارف است. کتاب او «جنگ‌های ترکیبی: رویکرد غیر مستقیم انطباقی برای تغییر رژیم» اوضاع سوریه و اوکراین را مورد تجزیه‌وتحلیل قرار می‌دهد و از الگوی جدیدی از جنگ استراتژیک توسط ایالات‌متحده پرده برمی‌دارد.
مشروح مصاحبه به شرح زیر است:
* به اعتقاد برخی حضور بایدن در کاخ سفید می‌تواند تغییرات جدی در سیاست‌های نفتی و گازی آمریکا ایجاد کند. یکی از دلایل این موضوع تمرکز او بر انرژی های تجدیدپذیر و کاستن از انرژی های فسیلی و بازگشت به توافق آب و هوایی پاریس است. ارزیابی شما چیست؟
چشم انداز دراز مدت بایدن حرکت به سمت منابع تجدیدپذیر است، اما اجرای آن مدت زمان زیادی طول می کشد. در این میان، در رابطه با تعهد وی برای بازگشت به توافقنامه پاریس، احتمالاً شاهد اقداماتی برای معکوس کردن به اصطلاح «انقلاب انرژی شیل» ترامپ هستیم که می تواند به نوبه خود تولید ایالات متحده را کاهش دهد و در نتیجه منجر به افزایش قیمت ها در داخل شود.
این امر همچنین می تواند موجب تضعیف «دیپلماسی انرژی» ایالات متحده شود که به موجب آن از چنین صادراتی برای اهداف سیاسی مانند اروپا استفاده می کند تا از نظر ژئوپلیتیکی با روسیه رقابت کند.
البته احتمال دارد که این امر سریعا رخ ندهد، اما این مسئله یک جهت کلی است که به نظر می رسد در صورتی که وی بتواند چشم انداز خود را با موفقیت اجرا کند، هدایت می شود.
*بنا به آنچه بایدن تاکنون اظهار کرده سیاست‌های وی شبیه به دولت اوباما خواهد بود که احتمالا به معنی بازگشت ایران و ونزوئلا به عنوان دو عضو اوپک و خروج از تحریم‌های آمریکاست. البته این به شرطی است که مسیر برای خروج بحران بین آمریکا و این دو کشور ترسیم شوند. به نظر شما با ورود ایران و ونزوئلا به بازار نفت آیا شاهد افت قیمتها خواهیم بود؟
بله، کاهش یا حتی حذف نهایی تحریم های یک جانبه ایالات متحده علیه صادرات انرژی هر دو کشور می تواند منجر به کاهش قیمت نفت شود. احتمال دارد که با کاهش صادرات نفت امریکا توسط رئیس جمهور منتخب، البته در صورتی که بایدن بتواند دیدگاه خود را اجرا کند، ایران و ونزوئلا به دنبال مشتری جدید در بازارهای اروپا و سایر کشورها باشند.
این امر همچنین منجر به این مسئله می شود که ایالات متحده بار دیگر به واردات انرژی وابسته شود، که این موضوع می تواند انگیزه این کشور را برای ایفای نقش فعال تر در آن مناطق مانند آنچه در دوران اوباما و پیشینیان وی وجود داشت، به ویژه در مورد غرب آسیا بیشتر کند.
* یکی از کمبودهای دولت بایدن نسبت به ترامپ این است که آنگونه که جمهوریخواهان رابطه نزدیکی با عربستان داشتند به خصوص در حوزه نفتی، دموکرات‌ها احتمالا نخواهند داشت. ترامپ توانسته بود روابط خوبی را به خصوص با «محمد بن سلمان» ولیعهد سعودی که در عمل پادشاه این کشور است و امور را به دست گرفته ایجاد کند. عربستان تأثیرگذارترین کشور در اوپک است و عدم وجود رابطه خیلی نزدیک بین بایدن و سعودی‌ها بدان معناست که احتمالاً آن گونه که تا پیش از این آمریکا بر سیاست‌های اوپک اثرگذار بود، دیگر نتواند بر این گروه نفتی تأثیرگذار باشد. ارزیابی شما چیست؟
ممکن است بایدن برای ایران خیلی بد نباشد و احتمالاً چنین است. در حقیقت، می توان ادعا کرد که بازگشت به سیاست های دوران اوباما ممکن است تلاش ایالات متحده برای احیای روابط نافرجام خود با جمهوری اسلامی باشد.
به نظر می رسد عربستان سعودی از این احتمال ترسیده و نگران است که توازن قدرت منطقه ای به سمت و سویی علیه منافع او متمایل شود.
بهبود تدریجی روابط اقتصادی آمریکا و ایران به دنبال بازگشت احتمالی واشنگتن به برجام و لغو نهایی تحریم های مربوطه می تواند منجر به نزدیک شدن این دو کشور در آینده باشد، هرچند ایران باید همیشه محتاط باشد، زیرا ایالات متحده صریح رفتار نمی کند و در حوادث خارج از کشور، به سادگی سعی در براندازی کشور از طریق روشهای غیرمستقیم تر از جمله روشهای اقتصادی، اجتماعی و سایر روشها با گذشت زمان دارد.
بهبود تدریجی روابط اقتصادی آمریکا و ایران به دنبال بازگشت احتمالی واشنگتن به برجام و لغو نهایی تحریم های مربوطه می تواند منجر به نزدیک شدن این دو کشور در آینده باشد، هرچند ایران باید همیشه محتاط باشد، زیرا ایالات متحده صریح رفتار نمی کند
به عبارت دیگر، در حالی که روابط عملی همیشه باید مورد تحسین قرار گیرد، ایران نباید این واقعیت را فراموش کند که برخی از سیاست گذاران ایالات متحده ممکن است هرگونه روابط نزدیک بین آنها را وسیله ای برای خلع سلاح استراتژیک کشور بدانند، به ویژه اگر برخی از همتایان ایرانی آنها به اشتباه فکر کنند که آنها می توانند تحت نظر بایدن به آمریکا اعتماد کنند.
با توجه به این واقعیت که ژئوپلیتیک منطقه ای در واقع یک بازی با حاصل جمع جبری صفر است، آنچه برای ایران خوب قلمداد می شود، برای عربستان سعودی مضر است و بالعکس، بنابراین پیش بینی کوتاه مدت این است که روابط آمریکا و عربستان ممکن است با پیشرفتهای آمریکایی_ایرانی، به طور موازی وخیم تر و بدتر شود.
پیش بینی کوتاه مدت این است که روابط آمریکا و عربستان ممکن است با پیشرفتهای آمریکایی_ایرانی، به طور موازی وخیم تر و بدتر شود
*در حالی که ترامپ همواره به دنبال افزایش حداکثری تولید نفت و گاز در آمریکا بود، بایدن اعلام کرده است که قصد دارد صدور مجوز برای حفاری‌های جدید در مناطق و آبهای فدرال این کشور را با هدف مقابله با تغییرات آب و هوایی ممنوع کند. آمریکا در سال ۲۰۱۹ روزانه ۳ میلیون بشکه نفت از مناطق و آبهای فدرال خود برداشت کرده و میزان گاز برداشتی از این حوزه ها معادل روزانه ۱۳.۲ میلیارد مترمکعب بوده است. این میزان تولید نفت از نواحی فدرال معادل یک چهارم تولید نفت و یک هشتم تولید گاز آمریکا است. بنا به آنچه بایدن گفته طی حدود چند سال تولید نفت و گاز از این مناطق متوقف خواهد شد. این مسئله همچنین می‌تواند بر درآمد دولت فدرال از محل تولید نفت و گاز که در سال ۲۰۱۹، ۱۲ میلیارد دلار بود اثرگذار باشد. این موضوع چه تأثیری بر تولید انرژی آمریکا خواهد داشت؟
رادیکالیسم زیست محیطی بایدن انگیزه سیاسی دارد و قصد دارد بهانه ای برای تمرکز مجدد آمریکا به غرب آسیا پس از وابستگی بیشتر به واردات انرژی از آنجا، پس از اجرای چشم انداز وی باشد، البته به شرطی که موفقیت آمیز باشد.
کاهش تولید انرژی ایالات متحده تنها امنیت انرژی این کشور را بدتر می کند و به نوبه خود امریکا را مجبور می کند تا به طور فعال در امور مناطق پر انرژی شرکت کند.
سابقه تعامل آمریکا با غرب آسیا بسیار ضعیف است و با نظامی گری مشخص می شود. بنابراین می توان پیش بینی کرد که این پیشرفت در درازمدت برای این کشورها مضر باشد.
این امر به ویژه در صورت بروز سیاست بایدن در جهت ایجاد تنش زدایی جدید با چین به منظور تسهیل تمرکز مجدد و توجه استراتژیک ایالات متحده دور از شرق آسیا و بازگشت به غرب آسیا، اتفاق می افتد.
اگرچه ممکن است به نظر برسد که به دلیل بینشی که در این مصاحبه به اشتراک گذاشته شده، قیمت های انرژی پایین خواهد ماند، اما در صورتی که آمریکا به دلیل تعامل مجدد با منطقه، بحران منطقه ای ایجاد کند، ممکن است به طور غیرمنتظره گاه به گاه پرش کرده و در نوسان باشد.
نظر شما