بازار؛ گروه بین الملل: اعلام چین به عنوان رقیب استراتژیک ایالات متحده آمریکا برجسته ترین تغییر در سیاست خارجی واشنگتن پس از روی کار آمدن «دونالد ترامپ» رئیس جمهور فعلی آمریکا بوده است.
ترامپ با تحریک برخی مشاوران و دستیاران با ذهنیت افراطی ژئوپلیتیک، نه تنها جنگ تجاری علیه چین را به راه انداخت بلکه چین را به هسته اصلی استراتژی ملی ایالات متحده آمریکا تبدیل کرد. با این حال نتایج انتخابات ریاست جمهوری آمریکا نشان می دهد چنین استراتژیهایی در انتخاب مجدد ترامپ نقش نداشته و به وی کمک نکرده اند.
واقعیت این است که ترامپ توسط بیماری همه گیر کووید ۱۹ شکست خورد. از دیدگاه منافع ایالات متحده آمریکا، اعمال برخی فشارها بر تجارت و درگیر شدن در برخی رقابت های ژئوپلیتیک با چین ممکن است منطقی باشد. اما واضح است که دولت ترامپ در رقابت با چین بیش از حد به جلو رفته است.
پس از شیوع بیماری COVID-۱۹ در سراسر آمریکا، ترفند واشنگتن برای استفاده از چین موجب کاهش نارضایتی مردم آمریکا شد. با این حال دولت ترامپ بارها چین و سازمان بهداشت جهانی را مقصر شیوع این بیماری همه گیر دانست و تلاش چندانی جهت مهار آن نداشت.
رقابت بیش از حد با چین و نحوه مقابله دولت ترامپ با بیماری کووید ۱۹ درسی دردناک به ایالات متحده آمریکا آموخت: کشور بزرگی مانند ایالات متحده آمریکا عمدتا از داخل با چالشهایی روبرو است و پویایی پیشرفت آن ناشی از رسیدگی مناسب به مشکلات داخلی خودش است.
توصیف عوامل خارجی به عنوان بزرگترین تهدید برای یک کشور و در نتیجه تغییر منطق توسعه کشور با حاکمیت متمرکز بر چنین چالشهای بیرونی بیش از حد اغراق آمیز ممکن است برای مدتی مفید باشد اما در نهایت بی فایده خواهد بود. احساسات ملی گرایانه را می توان به راحتی در هر کشوری تحریک کرد. بعضی از کشورها دوست دارند برای حل مشکلات داخلی به ملی گرایی متوسل شوند. اما این کار عاقلانه ای نیست.
در چند سال گذشته، نخبگان حاکم ایالات متحده آمریکا با اتهامات بی اساس چین را لکه دار کرده اند. آنها سعی کردند چین را به عنوان درمانی برای نابسامانی داخلی ایالات متحده آمریکا و سرپوشی برای ناتوانی های دولت ایالات متحده آمریکا قلمداد کنند. باید گفت این ترفند در نهایت با شکست مواجه شده است.
رقابت ژئوپلیتیک هنوز هم در جهان وجود دارد اما موضوع، توسعه انسانیت است تا بازی های سیاسی نامحدود. واشنگتن پکن را به عنوان یک دیو به تصویر می کشد. آرزو می کند همه کشورها چین را منزوی کنند. اما این برخلاف عقل سلیم و تفکر منطقی و همچنین منافع کشورها است.
واشنگتن سعی نموده سناریو را با خاطرات جنگ سرد تغییر دهد، تعاملات خوشایند بین دو کشور را قطع کند و از روایت نادرست پیروزی ایالات متحده آمریکا برای فریب مردم استفاده کند. هیچ مدرکی وجود ندارد که واشنگتن با چنین اقداماتی در چهار سال گذشته موفق شده باشد. چهار سال پیش، ترامپ در ایالت های کمربند زنگ - ویسکانسین، میشیگان و پنسیلوانیا - پیروز شد. با توجه به منطق جنگ تجاری آغاز شده توسط آمریکا، در انتخابات امسال ترامپ باید پیروزتر می شد اما او در سال ۲۰۲۰ آراء این ایالت ها را از دست داد.
امید است جو بایدن با نگرشی عملگرا از پس رقابتهای چین و آمریکا برآید. چین نیز به تهدیدات ایالات متحده آمریکا اهمیت زیادی می دهد، اما حتی در سخت ترین زمان بر انجام تجارت خوب تمرکز می کند. غرب اغلب چین را به شعله ور کردن ملی گرایی متهم می کند. اما چه زمانی مردم چین از ملی گرایی خروشان جهت حل مشکلات خود استفاده کرده اند؟
چین هرگز مشکل اصلی ایالات متحده آمریکا نبوده است و می توان اطمینان داشت که تهدید چین بسیار ضعیف تر از تهدید ایالات متحده آمریکاست – تهدیدی که بسیاری از مردم چین احساس می کنند.
اشتباه است که ایالات متحده آمریکا سیاست های خود را بر اساس تهدید چین تنظیم کند. اگر ایالات متحده آمریکا بداند این رویکرد اشتباه است و هنوز هم آن را تکرار کند، وحشتناک تر خواهد بود. قطعا رأی دهندگان آمریکایی چنین عمل نادرستی را تشویق نمی کنند.
نظر شما