بازار؛ گروه خودرو: باتوجه به افزایش میزان تولید و فروش خودرو در دنیا، همواره صنایع خودروسازی با دو چالش تصادف و ایمنی مواجه هستند. پس از طراحی خودرو، ایمنی مهم‌ترین و تاثیرگذارترین ویژگی در فروش و موفقیت یک خودرو به شمار می‌رود. در همین راستا بر اساس بررسی‌های انجام شده، عمدترین دلیل تصادف به عدم مهارت یا دقت راننده در کنترل خودرو بر می‌گردد.
طراحان و مهندسان تا دو دهه پیش به دنبال راه‌هایی جهت افزایش استحکام و مقاومت خودرو در برابر تصادف بودند تا خسارت ناشی از آن را تا حد امکان کاهش دهند. اما با جهش علم الکترونیک در صنعت خودروسازی، ایمنی مفهوم دیگری پیدا کرد. ورود سیستم‌های الکترونیکی به خودرو ایمنی را به دو بخش فعال و غیرفعال تقسیم کرد. با این تعیبر، اگر مقدار خطای راننده در زمان حرکت به پایین‌تر سطح ممکن برسد یا شرایط دینامیکی خودرو تحت کنترل و نظارت باشد، تصادفات نیز کاهش خواهد یافت. در همین رابطه سیستم‌های ایمنی فعال و فناوری‌های که طراحی و تولید می‌شوند، وظیفه کمک و کنترل به راننده را عهده‌دار خواهند شد.
سیستم ایمنی فعال چیست؟
سیستم‌هایی که از وقوع تصادف به وسیله هشدار به راننده یا کنترل خودرو پیشیگری می‌کنند، ایمنی فعال هستند. عمده سیستم‌های که در این راستا طراحی شدند به عنوان استاندارد تولید در صنعت خودرو شناخته می‌شوند، اما برخی از آن‌ها را در کشور به نام آپشن می‌شناسیم.
از سیستم‌های ایمنی فعال کنترل خودرو می‌توان به سیستم کنترل کشش، سیستم ضد لغزش، سیستم کروزکنترل تطبیقی و ترمزخودکار اشاره کرد. سیسم ایمنی فعال هشداردهنده، سیستم‌هایی هستند که جهت درک بهتر از شرایط جاده و موقعیت خودرو هشدارهای لازم را برای عملکرد بهتر در شرایط بحرانی به راننده می‌دهند. این سیستم‌ها شامل: دید درشب، سیستم حفظ مسیر، دوربین ۳۶۰ درجه، سیستم انحراف از مسیر، سیستم نقطه کور و کروزکنترل تطبیقی می‌شود.
کاهش اختیارات راننده
بسیاری از سیستم‌های مذکور با کنترل سرعت و ترمز خودرو براساس شرایط دینامیکی و حرکتی اقدام به محدود کردن عملکرد راننده می‌کنند. از همین رو کاهش اختیارات و عملکرد راننده در راستای افزایش ایمنی انجام می‌شود؛ به عبارتی دیگر زمانی که سیستم کروز کنترل تطبیقی اقدام به رعایت فاصله ایمنی خودرو با وسایل نقلیه مجاور می‌کند، احتمال تصادف را تا حد ممکن کاهش می‌دهد.
سیستم‌های کنترلی ایمنی فعال دقیقا برای قسمت‌ها و مواردی طراحی شدند که راننده به آن توجه نداشته یا خودرو در آن ضعف دارد. فسلفه طراحی چنین سیستم‌هایی نه تنها افزایش ضریب ایمنی و آسایش راننده و سرنشیان است. بلکه هدف پوشش و مرتفع کردن ضعف‌های تولیدی خودرو را هم در بر می‌گیرد.
خودروهایی که از آن‌ها به عنوان خودران نام برده می‌شود تنها برای آسایش راننده طراحی نشده اند، بلکه وظیفه این خودروها افزایش ایمنی و کاهش ترافیک عهده دار است.
همین سیستم‌ها زمینه و بستر لازم جهت تولید خودروها خودران را فراهم کرده‌اند؛ خودروهایی که از آن‌ها به عنوان خودران نام برده می‌شود تنها برای آسایش راننده طراحی نشده اند، بلکه وظیفه این خودروها افزایش ایمنی و کاهش ترافیک عهده دار است. بنابراین سیاست‌های که در راستای بهبود یا کاهش عملکرد راننده توسط شرکت‌های خودروسازی در محصولات مورد اجرا قرار می‌گیرد متفاوت است.
بازارها هدف ارائه محصولات سبب تعیین استفاده یا عدم استفاده از این سیستم‌ها هستند، البته در بسیاری از موارد این قابلیت برای سیستم‌هایی تعریف شده که راننده در صورت نیاز توان خاموش یا روشن کردن آن را داشته باشد. البته این سیستم‌ها در تمام صنایع خودروسازی به دلیل افزایش هزینه تولید نهایی محصولات مورد استفاده قرار نگرفته است. این سیستم‌ها باید قابلیت اصلاح و بهبود رفتار رانندگی را داشته و با این دید توسعه پیدا کرده‌اند. قابل توجه است که پیشرفت دانش فناوری در ساخت انواع سنسورها و ECU ها دست مهندسان را در طراحی و تولید سیستم‌های جدید باز تر کرده است. به طور کلی به نظر می‌رسد هرچه دانش الکترونیک در خودروها توسعه یابد، ایمنی آن‌ها نیز افزایش خواهد یافت.
نظر شما