تعیین نرخ محصولات استراتژیک کشاورزی بر اساس دلار

به گزارش بازار، محمدعلی شریعتی‌مقدم، رئیس کمیسیون کشاورزی و صنایع وابسته اتاق ایران گفت: بنده با نظام تصمیم‌سازی به این شکل مشکل دارم.

وی با بیان اینکه نظام تصمیم سازی ما اشتباه است، گفت: یک سازمان و وزارتخانه بر اساس سیاست‌های داخلی خودش متولی یک موضوع می‌شود درصورتیکه موضوع فراتر از اینهاست.

یکی از این تصمیمات اشتباه، تخصیص ارز ۴۲۰۰ تومانی بود که منفعتی برای تولیدکننده نداشت دلیلش هم این است که اقتصاد ما واردات محور است یعنی ما می‌خواهیم با سوبسید دادن به واردات مشکل را حل کنیم درصورتیکه اشتباه است و باید مسیر آزادسازی را در پیش بگیریم.

رئیس کمیسیون کشاورزی و صنایع وابسته اتاق ایران مطرح کرد: ما در میان مدت باید از تولید حمایت و قیمت‌هایمان را هم با قیمت جهانی یکسان‌سازی کنیم.

شریعتی مقدم با اشاره به ضرورت صادرات بیش از نیمی از کالاهای کشاورزی ایران به دنیا گفت: باید قیمت این محصولات را به قیمت ارز گره بزنیم تا کشاورزان هم در شرایطی که که زندگی بر اساس دلار می‌چرخد قادر به زندگی کردن باشند.

در ادامه، دکتر عنایت الله بیابانی، قائم مقام دبیرکل خانه کشاورزی ایران، گفت: کشاورزان ایرانی طی دو سال پی در پی و با وجود همه مشکلات در حوزه تأمین کود و ماشین آلات و نارسایی‌ها در اعلام نرخ تضمینی اما حدود ۱۵ میلیون و ۵۰۰ هزار تن گندم را تولید کردند و خودکفایی در تولید این محصول استراتژیک را رقم زدند.

وی در رابطه با مقدار نیاز سالانه کشور به تولید گندم اظهارکرد: ایران سالانه حدود ۱۲ میلیون تن مصرف می‌کند و سه میلیون تن هم برای ذخیره استراتژیک نیاز دارد.

قائم مقام دبیرکل خانه کشاورزی ایران در پاسخ به این سوال که چرا با وجود خودکفایی کشورمان در تولید گندم اما طبق آمارها، دولت سال گذشته سه میلیون تن گندم وارد کشور کرد، گفت: مسئولان دلیلش را اینطور بیان کردند که درباره ذخیره‌سازی کالای استراتژیک نباید ریسک کرد، لذا قبل از جمع‌آوری تولیدات کشاورزان، اقدام به واردات کردند. ‌

بیابانی متذکر شد: البته وزارت جهاد کشاورزی در این مورد تقصیر کمتری داشت، چراکه تأمین بخشی از نیازها با وزارتخانه صمت بوده و لذا یک ناهماهنگی ایجاد شد.

وی شکل و شرایط قیمت‌گذاری دولتی را نامناسب ارزیابی کرد و گفت: کشاورز خرده پا در دولت یازدهم و دوازدهم هویت خودش را در مورد یک کالای استراتژیک اثبات کرده اما ما برای همین کشاورز، قیمت کود را از ۳۰۰ تا ۶۰۰ درصد افزایش می‌دهیم و ماشین آلات کشاورزی را هم با چند برابر قیمت اصلی به کشاورز تحمیل می‌کنیم آن وقت چطور انتظار داریم که کشاورز گندم را صادر کند و یا زمینش را به کشت دیگری اختصاص ندهد!؟