محمد مهدی کریمی در گفتگو با خبرنگار بازار، درباره بودجه سال ۹۹ و مشکلات آن، بیان کرد: سازمان برنامه‌وبودجه وظیفه تهیه بودجه را دارد و این موضوع را طی فرایندی در مدت‌زمانی معین به انجام می‌رساند. بودجه خوب می‌تواند کارآمدی یک نظام یا یک سازمان را بالا ببرد ماکس وبر اعتقاد دارد نهایت عقلانیت یک‌نهاد دولتی در بودجه‌اش بروز پیدا می‌کند.
وی همچنین افزود: به عبارتی بودجه نهایت کارآمدی یک سیستم را نشان می‌دهد، بودجه درواقع منابع مالی مشخص برای کار مشخص و قابل‌سنجش در زمان تعیین‌شده است، تاریخ بودجه به تاریخ ظهور دولت‌ها است یعنی بدون بودجه دولت‌ها معنایی پیدا نمی‌کنند. در قالب جدید، حدود یک قرن اخیر از ایجاد سازمان برنامه‌وبودجه تحت عناوین مختلف می‌گذرد و این سازمان هرسال بودجه را تنفیذ و از طریق دولت به مجلس ارائه می‌کند.
این مدرس دانشگاه تاکید کرد: اما مورد اصلی اینجا است که در این مدت سازمان‌ها و دستگاه‌ها بودجه می‌گیرند اما کار به‌درستی انجام نمی‌شود یعنی بودجه را برای کاری نامشخص می‌گیرند و درنهایت مردم احساس نمی‌کنند که این بودجه برای چه منظور گرفته‌شده است و کسی نه دولتی‌ها، نه مجلسی‌ها و نه مردم بابت بودجه‌ای که مصرف‌شده یا نشده پاسخگو نیست و اصلاً مشخص نیست که چه کسی باید به کجا پاسخگو باشد!
کریمی گفت: کمتر کسی از مردم از فهرست سرانه بودجه عمومی کشور اطلاع دارد و کمتر کسی می‌داند که سرانه بودجه ۹۹ برای هر نفر چهار میلیون و ۷۰۰ هزار تومان است. همچنین در پایان سال نیز کسی سؤال نمی‌کند که آیا این مبالغ به شهرها، شهرستان‌ها، روستاها و بخش‌ها و ... رسیده است یا خیر؛
وی با بیان ایکه بودجه خدمات عمومی باید به‌گونه‌ای باشد که مردم احساس کنند در زندگی آن‌ها رونق و گشایشی ایجاد و درمانگاه، ورزشگاه و ... ساخته‌شده است، اما ازآنجاکه مردم می‌بینند پروژه‌های عمومی و عمرانی سال‌ها نیمه‌کاره رهاشده و بودجه‌ای از طرف دولت و مجلس به آن‌ها اختصاص داده نمی‌شود به‌کل آمارهای ارائه‌شده در شاخص‌های توسعه و پیشرفت با شک و تردید می‌نگرند، افزود: مردم معمولاً در مقابل این پدید دو گونه رفتار می‌کنند یا اعتقاددارند که دولتی‌ها و مجلسی‌ها اراده‌ای برای انجام کارها ندارند و یا ناچار می‌شوند برای اخذ خدمات بیشتر هزینه بیشتری کنند و این خود به محرومیت می‌انجامد. دوم اینکه مردم فکر می‌کنند که شهرها درگرفتن خدمات بهتر پیشتاز هستند درنتیجه روستاهایشان را رها و مهاجرت می‌کنند.
این کارشناس اقتصادی با باین اینکه این نوع بودجه‌ریزی به‌جای اینکه به توسعه و پیشرفت کمک کند، به محرومیت و فقر منجر می‌شود، گفت: شاهد مدعا اینکه مقدار هزینه‌های ماهانه هر خانوار ایرانی دهک اول جامعه (کم درامد) در سال ۹۷ حدود ۹۵۶ هزار تومان بود و برای دهک دهم (پردرآمد) ۱۳ میلیون و تومان یعنی ۱۳ برابر ... در سال ۹۸ نیز درآمد دهک پائین جامعه یک‌میلیون و ۸۸۹ هزار تومان اعلام‌شده و دهک پردرآمد ۱۶ میلیون و ۷۲۹ هزار تومان بنابراین هزینه خانوار دهک پردرآمد جامعه ۱۶ برابر دهک کم درامد جامعه است. یعنی دهک کم درامد جامعه ۲۳درصد فقیرتر از پارسال شده‌اند.
نظر شما