به گزارش بازار به نقل از فرهیختگان، بعد از ۲۷ شماره رفت‌وآمد با اقتصاد رژیم صهیونی، به‌راحتی می‌توانیم در مقام تصدیق این گزاره بایستیم که به دلیل راهبردی کلان و مقداری جبر و اقتضائات جغرافیایی، سرزمین‌های اشغالی به ابر بازار جذب سرمایه بین‌المللی تبدیل شده که درتلاش است در جهت‌های گوناگون سرمایه‌های بین‌المللی را از شرقی‌ترین نقطه کره زمین تا غربی‌ترین جذب کند. در سرزمین‌های اشغالی از پروژه خُرد ساخت یک تونل گرفته تا بهره‌برداری از یک میدان گازی در مدیترانه همگی مواردی هستند که به راحتی می‌توانند در اختیار یک شرکت چینی یا آمریکایی قرار بگیرند. در ادامه این روند و درپی اشاره هفته گذشته رهبر انقلاب مبنی بر قطع کامل کمک‌رسانی به رژیم صهیونی، در این شماره سراغ چرخه تأمین غذا در رژیم و نقش کشورهای دنیا در آن رفته‌ایم.
گوشت و محصولات گوشتی
براساس آمارهای منتشرشده در سال گذشته، در بخش واردات گوشت؛ آرژانتین ۴۰درصد، برزیل ۲۱درصد، پاراگوئه ۱۴درصد، اتحادیه اروپا ۱۱درصد و آمریکا ۲درصد در حوزه تأمین گوشت نقش دارند. همان‌طور که از آمار نیز برمی‌آید آمریکای جنوبی در حوزه تأمین گوشت حرف اصلی را می‌زند. یکی از نکات جالب حجم بالای صادرات این محصولات از سوی برزیل است. برزیل که عموماً در ساحت سیاست خارجی مواضع ضدصهیونیستی دارد در بعد اقتصادی، روابط قابل‌توجهی با رژیم برقرار نموده است. شرکت برزیلی Marfrig در سال ۲۰۲۳ میلادی و تنها در یک فقره گوشت بدون استخوان ۳۶۸۰۰ تن صادرات به رژیم داشته و برای به دست آوردن ابعاد دلاری حجم صادرات کافی است رقم تخمینی ۶۱۳۳ دلار بابت هر تن را ضرب در رقم مذکور کنید.
میوه تازه
در این حوزه ایتالیا، آفریقای جنوبی و یونان به ترتیب هر کدام ۲۶، ۱۱ و ۹ درصد در بازار رژیم سهم دارند و دست بالا را در این قسمت به صورت کلی اتحادیه اروپا با ۴۶ درصد در اختیار دارد و آمریکا هم با ۱۳ درصد در رتبه سوم ایستاده است. در این قسمت برای نمونه ایتالیا را به صورت موردی زیر ذره‌بین برده‌ایم. به دلیل دسته‌بندی شدن میوه در بخش آجیل و مرکبات، در آمار و ارقام رقم دقیقی از میوه‌جات در دسترس نیست ولی در کل ایتالیا در سال گذشته ۴۴.۹ میلیون دلار به رژیم در این حوزه صادرات داشته است. سیب از میوه‌های بسیار محبوب است که در سبد مصرفی خانوارهای رژیم قرار دارد؛ اما به چند دلیل خود رژیم توانایی پاسخگویی به حجم تقاضای داخلی را ندارد. اول اینکه بسیاری از باغ‌های متعلق به کیبوتص‌ها رها شده و دوم هم به دلیل بزرگی و طعم سیب‌های وارداتی، سیب‌های داخلی خیلی مورد اقبال عمومی نیستند. در این میوه به خصوص ایتالیا در سال گذشته بالای ۳۲ هزار تن صادرات به رژیم داشته است. در کل در بخش بازار میوه نیز مانند باقی بخش‌های اقتصادی، کشورهای خارجی حضور پررنگی دارند و در لیست صادرکنندگان این حوزه به رژیم صهیونی اسامی متنوعی مانند چین، اردن، ترکیه، هلند، ایتالیا و... مشاهده می‌شود.
سبزیجات تازه
در این بخش کماکان گوی سبقت را اتحادیه اروپا با ۵۲ درصد ربوده و در بین کشورهای این اتحادیه، هلند با ۳۵ درصد پیشتاز است. در رده دوم چین با ۲۴ درصد ایستاده و اردن هم با ۱۳ درصد سوم است و آمریکا با رقم صفر درصد صادرات در سال گذشته، از گردونه خارج شده است. اردن در این حوزه و به صورت کلی در چرخه تأمین مواد غذایی رژیم نقش مهمی ایفا می‌کند. در سال ۲۰۲۳ رژیم حدود ۱۷.۴ میلیون دلار واردات داشته در این حوزه که سهم اردن حدود ۸.۴۷ میلیون دلار معادل حدود ۴۸ درصد بوده است.
در اردن در این حوزه سانسور خبری شدیدی اعمال شده است و حتی در سال ۲۰۲۴ رئیس انجمن صادرکنندگان و تولیدکنندگان میوه و سبزیجات اردن به صورت رسمی هرگونه صادرات به رژیم را رد و مواضع سختی را علیه رژیم بیان کرد اما با بررسی مناقشات درون حاکمیتی آمار و ارقام جالبی به دست می‌آید. در سال ۲۰۲۳ میلادی، صالح الارموتی، رئیس فراکسیون اصلاحات پارلمانی (وابسته به حزب جبهه عمل اسلامی)، سؤالی پارلمانی را خطاب به خالد حنیفات، وزیر کشاورزی اردن در مورد میزان سبزیجات صادرشده به رژیم اسرائیل در دوره‌های زمانی خاص، به‌ویژه از ۶ سپتامبر سال گذشته (۲۰۲۲ میلادی) مطرح کرده بود. حنیفات نیز در پاسخ به این اکتفا کرد که صادرات اردن به سرزمین‌های اشغالی ماهانه ۱۳۰۰ تن است و سالانه این رقم کمتر از ۱۳ هزار تن می‌شود. اما با بررسی توافقات قبلی به راحتی روشن می‌شود که فقط در حد فاصل سال‌های ۲۰۲۱ تا ۲۰۲۲ اردن بالغ بر ۵۰ هزار تن صادرات به رژیم صهیونیستی داشته است.
آبجو
در سال ۲۰۲۴ اتحادیه اروپا با ۶۴ درصد در صدر است، مکزیک ۲۴ درصد، بلژیک ۱۷ درصد و آلمان ۱۴ درصد در تأمین این محصول برای رژیم نقش دارند. رژیم صهیونی در سال ۲۰۲۳ میلادی ۹۰ میلیون دلار و برابر ۶۶ میلیون و اندی لیتر واردات آبجو داشته که از این رقم، قریب به ۱۲ میلیون لیتر به ارزش ۱۶ میلیون دلار را مکزیک تأمین کرده است. در این سال بلژیک با همین رقم شانه‌به‌شانه مکزیک ایستاده و آلمان با ۹ میلیون لیتر و ۱۳ میلیون دلار در رتبه سوم بوده و در سال بعد همین ترکیب با مقداری تغییر حفظ شده است.
قهوه برشته و عصاره
در این بخش کل اتحادیه اروپا ۳۰ درصد سهم دارد؛ سوئیس ۲۶ درصد، ایتالیا ۲۴ درصد و کره جنوبی ۱۹ درصد. سوئیس فارغ از این متن و خطوط یکی از مراکز اصلی تجارت قهوه در جهان است و طبعاً رژیم اسرائیل از جمله مقاصد مهم صادراتی قهوه سوئیس است. بر اساس داده‌های تجاری سال‌های اخیر، سوئیس در صدر صادرکنندگان قهوه برشته‌شده (هم معمولی و هم دکافئین) به رژیم قرار دارد و حجم صادرات آن ده‌ها میلیون دلار در سال برآورد می‌شود. در سال ۲۰۲۳، ارزش صادرات قهوه سوئیس به رژیم از دل حجم کلی ۹۸ میلیون دلار واردات قهوه رژیم، بیش از ۵۰ میلیون دلار بوده است؛ رقمی که نشان‌دهنده وابستگی بالای بازار رژیم به برندها و محصولات سوئیسی در این حوزه است. ایتالیا در همین سال بیش از ۳.۸ میلیون کیلوگرم قهوه برشته به اسرائیل صادر کرده که ارزشی معادل ۴۰ میلیون دلار دارد. این رقم ایتالیا را در جایگاه دومین تأمین‌کننده بزرگ قهوه پس از سوئیس، قرار می‌دهد.
کلام آخر
با توجه به این آمار و ارقام کاملاً روشن است که کشورها و شرکت‌های بین‌المللی مانند بقیه حوزه‌های اقتصادی در چرخه تأمین غذای رژیم صهیونی هم نقش مهم و پررنگی را ایفا می‌کنند و طبعاً تحقق این مهم، یعنی تحریم حداکثری رژیم از سوی کشورها، حتی در حد همین کشورهای آسیایی خودمان، اختلال وسیعی را در فرایندهای اقتصادی سرزمین‌های اشغالی به وجود می‌آورد، برای مثال در یک جهان فرضی اگر روزی دو ابرتولیدکننده محصولات گوشتی، یعنی آرژانتین و برزیل تصمیم بگیرند رژیم را تحریم کنند، جبران خلأ ۶۰ درصدی تأمین محصولات گوشتی نه یک شبه، بلکه برای ماه‌ها کار مشکل و ناممکنی خواهد بود.
نظر شما