به گزارش بازار، در حالی که افکار عمومی فرانسه خواستار توجه به وضعیت موجود در فلسطین و مسئولیت‌پذیری در خصوص آن هستند، اما مسئولان فرانسه آنها را گمراه می‌کنند. آمارهای جدید نشان می‌دهد این کشور با آنکه تعداد مجوزهای صادر شده برای ارسال تسلیحات به اسرائیل را کاهش داده اما در عین‌حال فرانسه رکورد فروش تسلیحات را نیز شکسته است.
طبق گزارش مدیاپارت، صادرات تسلیحات فرانسه به اسرائیل در سال ۲۰۲۴ به سطحی رسید که طی هشت سال گذشته سابقه نداشت. این در حالی است که فروش جهانی سلاح‌های فرانسوی نیز به طور قابل توجهی افزایش یافته است.
این رسانه همچنین آمارهایی در سال ۲۰۲۵ وزارت دفاع دوباره صادرات تسلیحات دست یافته که هنوز علنی نشده است. بر اساس این گزارش، فرانسه در سال ۲۰۲۴ با ثبت سفارش‌هایی به ارزش ۲۱.۶ میلیارد یورو، دومین رکورد تاریخی خود در فروش تسلیحات را به دست آورد و اسرائیل در میان کشورهایی قرار دارد که سالی رکوردشکن در خرید سلاح‌های فرانسوی داشته‌اند.
سفارش‌های اسرائیل در این سال در مجموع به ۲۷.۱ میلیون یورو رسید؛ رقمی که از سال ۲۰۱۷ تاکنون مشاهده نشده بود. علاوه بر این، میزان تحویل تسلیحات فرانسه به اسرائیل در سال ۲۰۲۴ حدود ۱۶.۱ میلیون یورو بوده که تقریباً مطابق با میانگین ده سال گذشته است.
این گزارش همچنین نشان می‌دهد که در حالی که تعداد مجوزهای صادر شده برای صادرات اسلحه به اسرائیل نیز در ۲۰۲۴ روند کاهشی داشته اما در عمل این اتفاق رخ نداده است.
رسانه‌ها نیز بارها از روند کار دولت فرانسه انتقاد کرده‌اند اما وزارت دفاع این کشورها در توجیح می‌گوید: در شرایط جنگ در غزه، فرانسه سلاحی به اسرائیل تحویل نمی‌دهد، بلکه قطعاتی را صادر می‌کند که مشخصا برای ادغام در سامانه‌های دفاعی یا برای صادرات مجدد به کشورهای ثالث در نظر گرفته شده‌اند.
در گزارش سال ۲۰۲۵، این وزارتخانه افزایش سفارشات اسرائیل را که تنها ۰.۱۳ درصد از کل سفارشات ثبت شده» را تشکیل می‌دهد، کم‌اهمیت جلوه می‌دهد.
از طرفی هم مقامات دولتی فرانسه به دلیل فشار افکار عمومی مدام از روند به رسمیت شناختن فلسطین صحبت می‌کند. روندی که در تضاد کامل با رفتار عملی این کشور دارد.
این گزارش به‌خوبی نشان می‌دهد که سیاست‌های فرانسه گرفتار نوعی تناقض ساختاری است. دولتی که در سطح بین‌المللی از حق تعیین سرنوشت فلسطینیان و به رسمیت شناختن کشور فلسطین سخن می‌گوید، هم‌زمان در پشت پرده با ارسال تجهیزات و قطعات نظامی به اسرائیل، در تقویت توان نظامی رژیمی سهیم است که اصلی‌ترین عامل سرکوب و کشتار مردم فلسطین محسوب می‌شود. این تناقض نه یک اشتباه تاکتیکی، بلکه نشانه‌ای روشن از دوگانگی در سیاست خارجی فرانسه است؛ دوگانگی‌ای که منافع اقتصادی و صنعتی را بر اصول اخلاقی و تعهدات حقوق بشری ترجیح می‌دهد.
فرانسه با چنین رفتاری در عمل از جنایات جنگی اسرائیل شریک و هم‌دست تلقی می‌شود. تأکید بر نمادهای دیپلماتیک مانند اعلام به رسمیت شناختن فلسطین، اگرچه در ظاهر اقدامی مثبت جلوه می‌کند، اما در حقیقت کارکردی جز پوشاندن حقیقت ندارد. پاریس اگر واقعا به صلح و عدالت پایبند بود، نخستین گامش توقف کامل هرگونه همکاری نظامی با اسرائیل می‌بود، نه ادامه معاملات پرسود تسلیحاتی.
نظر شما