کلیشه‌ی فرار مغزها و ضررهای اقتصادی

به گزارش بازار، خروج نیروی انسانی ماهر یعنی کاهش بهره‌وری، افت نوآوری و کندشدن رشدِ شرکت‌های دانش‌بنیان؛ جایگزینی این سرمایه انسانی برای اقتصاد هزینه‌بر و زمان‌بر است. تجربه کشورها نشان می‌دهد مهاجرت نخبگان به‌ویژه به کشورهای پیشرفته، شکاف مهارت را تعمیق می‌کند و رشد بلندمدت را کم.

گزارش‌های تحلیلی جدید از تشدید خروج دانشجویان و استادان در سال های اخیر نشان میدهد؛ فشارهای اقتصادی، تورم بالا، افت ارزش پول، تنگنای فرصت‌های شغلی و فضای سیاسی-اجتماعی از محرک‌های اصلی‌اند.

طبق داده‌های بانک جهانی، هزینه دولتی به‌ازای هر دانشجوی دانشگاهی در ایران معادل ده‌ها درصدِ سرانه تولید ناخالص داخلی است؛ نمونه‌های سری زمانی برای ایران عددهایی در حدود ۱۲–۲۴٪ از GDP سرانه را نشان می‌دهند. یعنی هر خروجِ یک دانش‌آموخته، اتلافِ بخشی از سرمایه‌گذاری عمومی است.

حرف و قصه زیاده اما راهکار چیه؟دوتا راه ساده دارهیا دست به نخبه پروری نزنیم و بیخودی هزینه تراشی نکنیم و یا راه دوم رو انتخاب کنیم که تقریبا همه مون میدونیم چیه...