به گزارش بازار، نتانیاهو با یک دوگانگی مواجه است. یا باید به تصمیم خود و افراد راست افراطی کابینه ادامه و تشدید را اجرا کند یا باید برای آزادی اسرا انعطاف نشان دهد که در این صورت ائتلافش در معرض خطر فروپاشی قرار می‌گیرد.
کابینه اسرائیل در حال حاضر دو گزینه اصلی برای ادامه جنگ در غزه پیش رو دارد.
گزینه اول. اشغال کامل غزه: این طرح شامل ورود ارتش اسرائیل به مناطق باقی‌مانده از نوار غزه است که تاکنون تحت کنترل آن‌ها نبوده است. این اقدام می‌تواند منجر به درگیری‌های شدیدتر و گسترده‌تر شود. هدف این طرح، کنترل کامل نوار غزه، نابودی زیرساخت‌های حماس و ایجاد یک منطقه حائل دائمی است.
گزینه دوم. ادامه محاصره و جنگ فرسایشی: این گزینه شامل ادامه عملیات‌های نظامی محدود، محاصره اقتصادی و فشار بر حماس از طریق حملات هوایی و زمینی پراکنده است. مخالفان اشغال کامل معتقدند که این راهبرد کم‌خطرتر است و امکان مذاکره برای آزادی اسرا را فراهم می‌کند.
در کابینه امنیتی اختلافاتی بر سر این طرح وجود دارد.
حامیان اشغال کامل: این افراد معتقدند ادامه عملیات نظامی و اشغال کامل غزه تنها راه برای دستیابی به اهداف جنگ است. آن‌ها فشار زیادی به نتانیاهو وارد می‌کنند تا از این طرح حمایت کند.
مخالفان و حامیان آتش‌بس: آن‌ها بر ادامه تلاش‌ها برای دستیابی به توافق آتش‌بس و آزادی اسرا تأکید دارند و معتقدند اشغال کامل غزه می‌تواند جان اسرا را به خطر بیندازد و منجر به یک درگیری فرسایشی طولانی شود.
در میانه این بحث‌ها و اختلافات، «عیال زمیر» رئیس ستاد کل ارتش، سفر برنامه‌ریزی شده خود به ایالات متحده را لغو کرد. این اتفاق به عنوان نشانه‌ای از بحران داخلی در میان رهبران نظامی و سیاسی اسرائیل تفسیر شد. اختلاف نظرهای آشکار میان زمیر و نتانیاهو به نقطه‌ای رسیده که برخی رسانه‌های عبری از احتمال استعفای زمیر سخن می‌گویند.
در روزهای اخیر استیو ویتکاف، فرستاده ایالات متحده نیز به اسرائیل سفر کرد. او به خانواده‌ها گفت دولت ترامپ به دنبال یک «چهارچوب جامع» برای پایان دادن به جنگ و آزادی همه اسراست و دیگر از «توافق‌های جزئی» حمایت نمی‌کند. این رویکرد می‌تواند فشار بیشتری بر نتانیاهو وارد کند.
ناآرامی‌های ناشی از وضعیت غزه، دو نتیجه متفاوت برای کابینه نتانیاهو به دنبال دارد:
اول. تحریک نتانیاهو به حمله: حمله به غزه و اشغال کامل آن می‌تواند توجه‌ها را به سمت یک پیروزی نظامی احتمالی جلب کند و به او فرصت دهد تا از فشارهای سیاسی و قضایی فرار کند.
دوم. اثرگذاری بر تصمیم‌گیری: همین ناآرامی‌ها می‌تواند قدرت تصمیم‌گیری کابینه را محدود کند. این وضعیت، او را به محتاط بودن وادار می‌کند؛ اما با توجه به سابقه سیاه او احتمال اتخاذ یک تصمیم غیرمنتظره و خطرناک همچنان بالاست.
گزارش‌هایی هم وجود دارد که ادعا می‌کند تل‌آویو به دنبال ایجاد تغییرات جمعیتی و مهاجرت اجباری فلسطینیان و انتقال بخشی از جمعیت غزه به کشورهای ثالث است. این طرح در صورت اجرایی‌شدن دیگر چیزی از کشور فلسطین باقی نخواهد گذاشت که کشورها بخواهند زحمت تصمیم درباره به رسمیت شناختن آن را بکشند.
نظر شما