سمیه شوریابی؛ بازار: اشکبوس شرفی فعال و پیشکسوت بازار سرمایه با بیان اینکه در بازار سرمایه ایران، هنگامی‌که نام برخی "حقوقی‌ها" می‌آید بوی پول و قدرت می‌پیچد، طی یادداشتی اظهار داشت؛ نهادهایی که بدون توجه به تحلیل‌های کوتاه‌مدت و گزارش‌های عملکرد، سهم‌های بزرگ مانند فولاد و پتروشیمی را یک‌جا و بلوکی می‌خرند، سهامی که نه الزاماً زیر قیمت «undervalued »هستند، نه در موقعیت تکنیکالی جذاب، فقط بزرگ هستند و همین کافی می باشد.
حقوقی‌ها با تکیه بر منابع مالی فراوان و دیدگاه به ظاهر بلندمدت، نقش بازیگرانی را ایفا می‌کنند که گویی هیچ‌گونه حساسیتی به وضعیت جاری بازار ندارند، اما این رویکرد چه تبعاتی دارد؟ آیا صرفاً یک سبک متفاوت سرمایه‌گذاری است یا نشانه‌ای از بی‌تفاوتی به منطق بازار و گریز از مسئولیت‌پذیری تحلیل‌محور؟
راستش را بخواهید، روزگاری بورس معنا داشت تحلیل می‌کردیم، گزارش می‌خواندیم، نسبت‌های مالی را خط‌به‌خط دنبال می‌کردیم تا شاید نشانه‌ای از ارزش پنهان سهمی را کشف کنیم، اما اکنون چه؟ وضعیت فعلی ماحصل چیست!؟
سهم‌هایی با زیان انباشته یا گزارش‌های ناامیدکننده، ناگهان با ورود یک حقوقی در حجم سنگین، بالا می‌روند بدون اینکه کوچک‌ترین نشانه‌ای از بهبود در وضعیت بنیادی دیده شود، ضمن اینکه مشکل تنها به سرمایه‌گذاران خرد برنمی‌گردد، این مدل ورود بدون تحلیل و بی‌اعتنا به روند بازار، کار صندوق‌های حمایتی و سایر مدیران دارایی را هم دشوار کرده است.
آن‌ها که وظیفه دارند از بازار در زمان بحران حمایت کنند یا با تحلیل‌های دقیق به دنبال بازده متعادل برای مشتریان خود باشند، ناگهان با موج خریدهای بی‌منطق حقوقی‌هایی مواجه می‌شوند که قیمت‌ها را تحریف می‌کنند، روندها را مختل می‌سازند و عمق بازار را نیز از تحلیل تهی می‌نمایند.
مدیر دارایی چطور باید برای مشتری خود توضیح دهد که چرا سهم بنیادی‌اش حرکت نمی‌کند، اما فلان نماد زیانده با ورود یک حقوقی نامعلوم، جهش چند درصدی به همراه داشته است؟ چطور باید صندوق حمایتی در نقش بازارساز عمل نماید وقتی خودش نمی‌داند طرف مقابلش با چه منطقی خرید می‌کند یا اصلاً به منطق اهمیتی می‌دهد یا نه؟
در این فضای آشفته، چیزی که از بین می‌رود فقط شفافیت و تحلیل نیست؛ اعتماد است، اعتماد به منطق بازار و به ساختار حرفه‌ای سرمایه‌گذاری و به اینکه بازیگران بزرگ نیز مانند بقیه تابع اصول هستند نه استثنا.
چنانچه حقوقی‌ها واقعاً دلسوز بازار سرمایه‌اند، باید بدانند که "بلندمدت" به معنای بستن چشم بر واقعیات نیست و بدون درک زمان حال رسیدن به آینده، خیال خامی بیش نمی باشد.
نظر شما