به گزارش بازار، حنیف غفاری، دکترای روابط بین الملل نوشت: تنظیم و سنجش مناسبات اقتصادی و سیاسی در حوزه روابط بین الملل، مولد علم و رشته ای تحت عنوان "اقتصاد سیاسی"در جهان بوده است. هر چند برهم کنش مولفه های سیاسی و اقتصادی در ادوار گوناگون حیات دولتها، خصوصا پس از وقوع جنگ جهانی دوم ملموس بوده است، اما در دوران ریاست جمهوری دونالد ترامپ رئیس جمهور کنونی آمریکا این همپوشانی و رابطه در نقطه اوج خود قرار دارد. دامنه و عمق منازعه ایجاد شده میان کاخ سفید و دیگر کشورهای جهان به اندازه ایست که زیرساختها و قواعد رایج در عرصه تجارت بین الملل را به چالش کشیده و حتی نگرانی موسسات معتبری مانند جی. پی. مورگان را برانگیخته است. اگرچه برخی تصور می کنند جنس و ماهیت مناقشات اقتصادی و سیاسی با یکدیگر متفاوت است، اما نمی توان این واقعیت را در هزاره سوم انکار کرد که ضریب تاثیرگذاری و تاثیرپذیری متقابل بحرانهای اقتصادی و سیاسی بر یکدیگر، به گونه ایست که می تواند به صورت بالقوه، منتج به تغییر راهبردها، الگوواره های کلان و حتی تغییر دغدغه های اساسی یک کشور در حوزه پیرامونی خود شود.
این قاعده در خصوص کشور کانادا به صورت خاص صدق می کند: تا قبل از وقوع جنگ اقتصادی اخیر، اتاوا خود با متغیری وابسته به وال استریت، بازارهای سرمایه و حتی شرکتهای تجاری خرد و میانی در آمریکا قلمداد می کرد. اساسا پیش فرضی تحت عنوان " گروکشی اقتصادی از کانادا"در قاموس ذهنی و راهبردی سیاستمداران کانادایی اعم از محافظه کار و لیبرال تعریف نشده بود. تجربه دور نخست ریاست جمهوری دونالد ترامپ (بین سالهای ۲۰۱۷ تا ۲۰۲۰ میلادی) نیز کانادایی ها را به این باور رسانده بود که عواقب جنگ تعرفه ای آمریکا حداقل به صورت مستقیم دامنگیر اتاوا نخواهد شد. اما خطاب قرار دادن مستقیم کانادا در جنگ تجاری دولت کنونی ترامپ و اصرار ایلان ماسک و مشاوران ارشد رئیس جمهورکنونی آمریکا بر مهار اقتصادی همه جانبه همسایگان شمالی واشنگتن، بدترین و غیرقابل پیش بینی ترین شوک ممکن را به کانادا وارد ساخته است.
کانادایی ها که خود را جزئی از "آمریکای شمالی"قلمداد کرده و حتی مدعی تسلط الگوی حکمرانی خود بر کشورهای اروپایی (به لحاظ اقتصادی-رفاهی) بودند اکنون چشم به عضویت در اتحادیه اروپایی دوخته اند که اساسا اشتراک جغرافیایی با آن ندارند! انتخابات پارلمانی کانادا طی ماه جاری در حالی برگزار می‌شود که نظرسنجی‌ها از علاقه کانادایی‌ها به عضویت در اتحادیه اروپا حکایت دارد. نتیجه یک نظرسنجی جدید نشان می‌دهد که ۴۴ درصد از کانادایی‌ها از ایده عضویت در اتحادیه اروپا طرفداری می‌کنند. در مقابل ۳۴ درصد با آن مخالف هستند.
این نظرسنجی به وضوح نشان می دهد که تهدیدات اقتصادی ملموس دولت ترامپ علیه کانادایی ها، چگونه مطلوبیتها و الگوهای زیست اجتماعی، سیاسی و بین المللی آنها را تغییر داده اند. شاید اگر قبل از حضور ترامپ در مسند قدرت، عقلانیت موسسه یا فردی که در نظرسنجی ها اساسا مسئله "عضویت کانادا در اتحادیه اروپا"را مطرح می کرد از سوی شهروندان کانادایی زیر سوال می رفت اما اکنون ماجرا با قبل متفاوت است!
صورت مسئله گویاست! کانادایی ها ترجیح می دهند ضمن اجتناب از تبدیل شدن به ایالت پنجاه و یکم آمریکا، ائتلاف محکم تر و تنیده تری را با اروپاییان در مواجهه با طغیان اقتصادی واشنگتن علیه تجارت جهانی تشکیل دهند. اگرچه قوانین جاری در اتحادیه اروپا می گوید کانادا به دلیل عدم تعلق جغرافیایی به قاره اروپا نمی تواند عضو این مجموعه شود، اما قطعا طی ماههای اتی شاهد هم افزایی های اقتصادی و سیاسی گسترده تری میان اتاوا و بروکسل (مقر اتحادیه اروپا) در روند مواجهه مشترک با تهدیدات تجاری و سرزمینی کاخ سفید خواهیم بود.
نظر شما