اشتغال ۱۰۰ هزار نفری صنعت فرش در اصفهان| برنامه‌ های حمایتی برای بهبود کیفیت تولید ضروری است

علیرضا محمدی در گفت و گو با خبرنگار بازار، با بیان اینکه اصفهان از دیرباز به خاطر بافت و طراحی‌ های بی‌نظیر فرش‌ هایش شناخته شده است، اظهار کرد: این هنر، در دوره‌ های مختلف، با تغییرات و نوآوری‌ هایی همراه بوده که به غنای فرهنگی آن افزوده است.

وی افزود: در قرن‌ های ۱۶ و ۱۷ میلادی، دوران صفویه به عنوان دوران طلایی صنعت فرش اصفهان شناخته می‌ شود؛ شاه عباس اول، با حمایت‌ های فراوان، اصفهان را به مرکز تولید فرش‌ های هنری و با کیفیت تبدیل کرد.

کارشناس صنعت فرش با اشاره به اینکه فرش‌ های دوران صفویه با طراحی‌ های پیچیده و زیبای خود، نه تنها در بازار داخلی، بلکه در سطح جهانی نیز شهرت پیدا کردند، تاکید کرد: در دوران قاجاریه، صنعت فرش اصفهان همچنان رونق داشت اما تغییرات اجتماعی و سیاسی بر روند تولید و صادرات تأثیر گذاشت.

وی ادامه داد: هم اکنون نیز صنعت فرش اصفهان با این سبقه تاریخی با ایجاد اشتغال برای حدود ۱۰۰ هزار نفر، از بافندگان تا فروشندگان و طراحان، تأثیر زیادی بر اقتصاد محلی و ملی دارد.

چالش های اساسی صنعت فرش در اصفهان

این کارشناس اقتصادی با اشاره به اینکه با وجود اهمیت و جایگاه برجسته فرش اصفهان، این صنعت با چالش‌ هایی روبرو است، تاکید کرد: رقبای جدید از کشورهای دیگر، به ویژه چین و هند، فشار رقابتی را افزایش داده‌ اند و هزینه‌ های بالای مواد اولیه و نیروی کار، بر سودآوری تأثیر گذاشته است.

محمدی کاهش تعداد بافندگان ماهر و عدم آموزش مناسب برای نسل‌ های جدید، یکی از چالش‌ های عمده این صنعت دانست و گفت: فرش اصفهان، با تاریخچه‌ ای غنی و فرهنگی ارزشمند، همچنان یکی از بخش‌ های مهم هنر و صنعت ایران است.

ضرورت حفظ جایگاه اقتصاد ملی و جهانی صنعت فرش

وی تاکید کرد: با توجه به چالش‌ ها و فرصت‌ های موجود، توجه به نوآوری، بازاریابی، حمایت از تولیدکنندگان و آموزش نیروی کار می‌ تواند به تقویت این صنعت و حفظ جایگاه آن در اقتصاد ملی و جهانی کمک کند.

این کارشناس اقتصادی با بیان اینکه استفاده از فناوری‌ های جدید و طراحی‌ های مدرن می‌ تواند به افزایش رقابت‌ پذیری کمک کند، گفت: همچنین ایجاد برنامه‌ های حمایتی برای کاهش هزینه‌ ها و بهبود کیفیت تولید، ضروری است.

سرمایه‌ گذاری در آموزش و ارتقاء مهارت‌ های نیروی کار

وی گفت: سرمایه‌ گذاری در آموزش و ارتقای مهارت‌ های نیروی کار می‌ تواند به حفظ هنر بافندگی کمک کند؛ شناسایی بازارهای جدید و استفاده از استراتژی‌ های بازاریابی مدرن می‌ تواند به افزایش صادرات کمک کند.