محمد علی علیخانی؛ بازار: رهبر انقلاب همه ساله با فرا رسیدن بهار، در پیام نوروزی خود نامی را برای سال نوی شمسی بر می‌گزینند تا توجه مسئولان را به یک ارزش خاص و همین‌طور در نقطه مقابل آن، به یک مشکل مهم و اساسی در کشور متمرکز کنند. روندی که بیش از سه دهه در حال انجام است و از سال ۱۳۷۸ تاکنون ۸ بار کلمه تولید را به خود دیده است، خواستگاه ارتقای تولید و خودکفایی، عاملی است که رهبر انقلاب در ۶ سال پیاپی کلمه 《تولید》 را در شعار هر سال گنجانده است.
در جامعه اقتصادی ما تصمیمات گروه های نابخرد برای تحقق نیافتن این شعارها بسیار پررنگ تر از توجه مسئولان است، که البته تمرکز نمودن بر ارتقای یک فرآیند توصیه شده، کار بسیار دشواری است که به نظر نتایج ضعیف در تحقق بخشی به رشد و جهش تولید، مسبب مشارکت طلبی رهبر انقلاب در شعار سال جاری از مردم شده است.
با تعمق در شرکت های محدود و به ظاهر موفق ایرانی که با توسل به مهر های رانتی، موفق به کسب جایگاه های پوشالی شدند. در این میان یک پوسته نمادین از مدیران عاملی را می توان یافت که با تمرکز بر پوچ فروشی های سازمانی، انحصاری و تعهدآور، نه تنها کمک به تحقق تولید در جامعه ننمودند، بلکه مسیر تحقق این شعارهای سالانه را فرسنگ ها از ریل خارج کردند.
جا دارد دلسوزان ایرانی و متصدیان وفادار ذوب شده در تولید، با تهیه نمودن یک برند صنعتی خارجی، فعالیت و تلاش خود را از برخی مدیران جدید جدا و تصدی امر شرکت های بزرگ را به مدیران باتجربه و دلسوز تحویل نمایند.
نظر شما