بازار؛ گروه بین الملل: کووید-۱۹، جنگ در اوکراین و بحران‌های اقتصادی و سیاسی ناشی از آن منجر به احیای جنوب جهانی شده است_کشورهای در حال توسعه که به دنبال اهرم فشار از طریق اتحاد در صحنه جهانی هستند. آنها به طور فزاینده ای خود را گرفتار آتش متقابل کشورهای بزرگتر مانند ایالات متحده و چین می دانند.
جیمز ماراپه، نخست وزیر پاپوآ گینه نو، در سخنرانی خود در مجمع همکاری جزایر هند و اقیانوس آرام در ماه می ۲۰۲۳، از نارندرا مودی، نخست وزیر هند در خواست کرد تا صدای سومی را در برابر شمال جهانی ارائه دهد. ماراپه با ستایش از مودی به عنوان رهبر جنوب جهانی، در ادامه سخنرانی خود پیشنهاد کرد که کشورهای جزیره اقیانوس آرام پشت صدای او در مجامع جهانی جمع شوند. این موضوع در حالی رخ داد که جو بایدن، رئیس جمهور ایالات متحده مجبور شد حضور برنامه ریزی شده خود در این نشست را لغو کند تا در نشست نگرانی های شدیدتر در خصوص بحران سقف بدهی شرکت کند.
در حالی که آنتونی بلینکن وزیر امور خارجه این سفر را انجام داد و توافقنامه دفاعی مهمی را با گینه نو امضا کرد، او مانند نخست وزیر هند مورد استقبال گرمی قرار نگرفت. مودی و ماراپه همبستگی مشترکی داشتند و همانطور که رهبر پاپوآ گینه نو تعبیر کرده، آنها از تاریخ مشترک استعمار شدن توسط اربابان استعماری برخوردار بوده اند. هند تنها دولتی نیست که از تجربیات مشترک حاکمیت استعماری یا امپریالیسم غربی و همبستگی ناشی از آن برای تقویت روابط با کشورهای جنوب جهانی استفاده کرده است.
در این میان، چین همواره به مستعمرات سابق در جنوب جهانی وحشیگری جهان غرب را یادآوری کرده و به دنبال جلب حسن نیت در میان رهبران و جامعه مدنی بوده است. اما در حالی که زخم های ایجاد شده ممکن است یکسان باشند، درمان ارائه شده به طور قابل توجهی متفاوت است.
تفاوت فاحش بین رویکرد هند نسبت به جنوب جهانی و رویکرد چینی را می توان در نحوه صحبت آنها در مورد جهان غرب مشاهده کرد
بر همین اساس، تفاوت فاحش بین رویکرد هند نسبت به جنوب جهانی و رویکرد چینی را می توان در نحوه صحبت آنها در مورد جهان غرب مشاهده کرد. دهلی، گذشته ملت ها را به عنوان انگیزه ای برای انتقام یادآوری نمی کند، بلکه از این موضوع برای تشویق همکاری با غرب در شرایط مساوی تر استفاده می کند. پکن نیز مانند خواستار ایجاد سازوکارها و گروه بندی های عمدی در مخالفت با غرب است. برای مثال، از زمان آغاز جنگ روسیه و اوکراین و تحریم‌های متعاقب آن بر اقتصاد مسکو، روسیه به دنبال ایجاد، گسترش یا تشدید گروه‌هایی برای ایستادگی در برابر جهان غرب بوده است.
گروه بریکس که در ابتدا یک گروه برای مذاکره و گفتگو بود، برای رسیدگی به انبوهی از مسائلی که بر جنوب بزرگتر جهانی تأثیر می گذارد، گسترش یافته است. روسیه و چین در تلاشند تا این گروه را به عنوان بستری برای کشورهایی که با جهان غرب اختلاف دارند، شکل دهند. در اوایل سال ۲۰۲۳، ۱۶ کشور برای عضویت در بریکس درخواست دادند تا اینکه در آخرین نشست بزرگ این گروه در ژوهانسبورگ در ماه اوت، شش کشور اضافه شدند.
مسکو و پکن همچنان از این گروه به منظور انجام آزمایش مکانیزمهای جایگزین برای شبکه بانکی سوئیفت و سایر ابزارها برای مقابله با تحریم ها استفاده کرده اند. ایجاد نهادهایی مانند بانک توسعه جدید (ان بی دی) به این گروه دسترسی بیشتری به کشورهای در حال توسعه داده است. در این میان، دهلی به تعامل با طیف وسیعی از گروه‌ها برای بهره‌برداری از مزایایی که ارائه می‌کنند، ادامه داده است، در حالی که از منافع خود دفاع می‌کند و جلسات جانبی مفیدی با بازیگرانی که مانند هند، ممکن است به دنبال گزینه‌ها باشند، داشته باشد.
گسترش سیاستهای هند به جنوب جهانی عمدتاً دوجانبه بوده است؛ در حالی که این کشور از این پلتفرم‌ها برای ائتلاف‌سازی گسترده ضدغربی استفاده نکرده است
گسترش این سیاست به جنوب جهانی عمدتاً دوجانبه بوده است؛ در حالی که هند از این پلتفرم‌ها برای ائتلاف‌سازی گسترده ضدغربی استفاده نکرده است. این کشور تلاش کرده است تا یک فراگیری چندجانبه ایجاد کند که می تواند به روابط دوجانبه قوی تر منجر شود. حمایت موفق هند برای گنجاندن اتحادیه آفریقا در گروه بیست نمونه ای است که مودی پیوسته خواستار گنجاندن این اتحادیه در این گروه شده بود. در نشست گروه ۲۰ در سپتامبر، اتحادیه آفریقا_ به نمایندگی غزالی عثمانی، رئیس جمهور کومور_ به عضویت دائمی درآمد. این امر باعث شد تا جی بیست فراگیرتر و دامنه وسیع‌تری داشته باشد و با گسترش هند به کشورهای آفریقایی هماهنگ باشد. به عنوان یک نمونه کوچک، سوبرهمانیام جایشانکار وزیر امور خارجه هند در تابستان از تانزانیا بازدید کرد تا یک دانشگاه را افتتاح و در مورد افزایش همکاری در بخش‌های مختلف بحث کند.
بخشی از این موضوع دارای پیامدهای استراتژیک است؛ در حالی که تصور هند از منطقه هند و اقیانوس آرام با ایالات متحده یکسان نیست. در حالی که مفهوم سازی ایالات متحده تقریباً به موازات منطقه عملیاتی فرماندهی هند و اقیانوس آرام ایالات متحده است_از غرب مالدیو تا سواحل قاره آمریکا_هند شامل کل اقیانوس هند، از جمله ساحل شرقی آفریقا است.
همچنین، در شش ماه گذشته، هند به طور فزاینده ای تمایل خود را برای مشارکت در بخش ایندو پاسیفیک و اقیانوس آرام، فراتر از آسه آن و از جمله جزایر اقیانوس آرام نشان داده است. در پورت مورزبی پایتخت پاپوآ گینه نو یک تماس با بندر برقرار شد و هند سفارت جدیدی را در دیلی پایتخت کشور تیمور شرقی افتتاح کرد.
در جزایر اقیانوس آرام این اشتیاق وجود دارد تا مشاهده کنند که برنامه ۱۲ ماده ای برای تعاملی که مودی در دیدار ماه مه خود از پاپوآ گینه نو اعلام کرد، چیست. تعامل هند با جزایر اقیانوس آرام به طور سنتی در مورد مسائل امنیتی غیر متعارف مانند سلامت عمومی و ظرفیت سازی مطرح بوده است؛ یعنی دقیقاً نوعی تعامل که بسیاری از جزایر اقیانوس آرام اعلام کرده اند که خواهان آن هستند. علاوه بر این، در یک چرخش غیرمعمول، روسای سابق سه قوه ارتش هند برای دیدار پشت درهای بسته با وزارت امور خارجه تایوان، از تایوان بازدید کرده اند.
هند با تعامل با منطقه ایندو پاسیفیک، از کشورهای آفریقای شرقی گرفته تا جزایر اقیانوس آرام، و شامل نقاط حساسی مانند تایوان، بیش از آزمایش آب ها به عنوان یک تامین کننده امنیت به ویژه در امنیت انسانی که در سراسر جهان تقاضای زیادی دارد، در حال گسترش است
هند با تعامل با منطقه ایندو پاسیفیک، از کشورهای آفریقای شرقی گرفته تا جزایر اقیانوس آرام، و شامل نقاط حساسی مانند تایوان، بیش از آزمایش آب ها به عنوان یک تامین کننده امنیت به ویژه در امنیت انسانی که در سراسر جهان تقاضای زیادی دارد، در حال گسترش است. هند دارای میراث استعماری غرب در جزایر اقیانوس آرام و استرالیا نیست؛ در حالی که به اندازه ایالات متحده هم از قاره آفریقا جدا نبوده است. آخرین رئیس جمهور ایالات متحده که از قاره افریقا بازدید کرد، باراک اوباما در سال ۲۰۱۵ بود که این سفر دولتی نبود، بلکه بازدید از روستای اجدادی خود در کنیا بود.
از جزایر اقیانوس آرام گرفته تا شرق آفریقا، هند می تواند منطقه را به گونه ای به هم پیوند دهد که غرب نمی تواند و چین نمی خواهد
در طول همین دهه، چین به کشورهای کوچک و بزرگ نفوذ کرده است. نمونه آن پروژه کمربند_ جاده پکن است که در طول و عرض این قاره در حال اجرا است. برای مقابله با وام‌های غارتگرانه چین، دهلی از گسترش وام به کشورهای فقیرتر، از جمله در جی بیست که اخیراً منعقد شده است، حمایت کرده است. در این راستا، جو بایدن از توصیه هند حمایت کرده و خواستار افزایش بودجه برای بانک جهانی شده است. بر همین اساس، از جزایر اقیانوس آرام گرفته تا شرق آفریقا، هند می تواند منطقه را به گونه ای به هم پیوند دهد که غرب نمی تواند و چین نمی خواهد. در حقیقت، هند ارتباط نزدیک‌تری با آفریقا نسبت به ایالات متحده دارد و نسبت به پکن در برابر هزینه‌های وام‌های غارتگرانه آسیب‌پذیرتر است.
برخی از کارشناسان معتقدند که جی بیست پتانسیل هند و ایالات متحده (و کشورهای همفکر) را برای همکاری با یکدیگر برای توسعه راه حل هایی برای مردم جنوب جهانی، کمک به ثبات اقتصادی و در نهایت برای حفظ نظم بین المللی مبتنی بر قوانین به نمایش گذاشته است. با عدم شرکت شی جین پینگ و ولادیمیر پوتین در اجلاس سران گروه ۲۰، مودی و بایدن کانون توجه را ربودند و آن را به آینده بالقوه ای که بسیاری می خواستند ببینند، تبدیل کرده اند.
نظر شما