به گزارش بازار به نقل از آهن پرایس، شرایط بازار آهن و فولاد به طور مداوم در حال تغییر است و با نوسانات قابل ملاحظهای همراه است به این صورت که روز گذشته نیز شاهد افزایش قیمت آهن آلات در غالب زیرمجموعههای بازار بودیم و تنها شمار محدودی از مبادی فروش قیمتها را ثبات اعلام کردند.
طبق آمار قیمت دلار در ابتدای روز گذشته از مرز ۵۹ هزار تومان عبور کرد اما تا پایان روز کمی عقبنشینی کرد و در پایان روز هم ۶۸ هزار و ۶۵۰ تومان مبادله شد.
افزایش قیمت در اکثر مقاطع فولادی
بازار آهن آلات روز چهارشنبه شاهد نوسانات قیمتی در مقاطع مختلف بود. قیمت روز میلگرد در اکثر کارخانهها با افزایش ۱۰۰ تا ۵۰۰ تومانی به ازای هر کیلوگرم روبهرو شد، اما برخی کارخانهها ثبات قیمت را در محصولات خود اعمال کردند. به عنوان نمونه قیمت میلگرد آناهیتا گیلان حدود ۲۷.۳۰۰ تومان اعلام شد و قیمت میلگرد امیرکبیر خزر هم ۲۵.۴۰۰ تومان به فروش رسید.
تیرآهن نیز در اکثر کارخانهها ۷۰ تا ۱۵۰ هزار تومان در هر شاخه افزایش قیمت داشت، به جز کارخانه تیرآهن ماهان که ثبات قیمت را حفظ کرد.
انواع ورق سیاه (st۳۷ و st۵۲) در اکثر کارخانهها بدون تغییر قیمت عرضه شدند، اما قیمت ورق سیاه فولاد مبارکه در برخی ضخامتها ۲۰۰ تا ۸۰۰ تومان افزایش قیمت اعمال کرد. قیمت نبشی و ناودانی نیز در اکثر کارخانهها ثبات داشتند، به جز برخی کارخانهها که ۲۰۰ تا ۵۰۰ تومان افزایش قیمت را اعمال کردند.
قیمت ورق گالوانیزه، قیمت ورق روغنی و ورق رنگی در اکثر کارخانهها ۵۰۰ تومان به ازای هر کیلوگرم افزایش داشتند. قیمت روز پروفیل، قیمت پروفیل در و پنجره، قیمت قوطی مبلی و انواع پروفیلها نیز در برخی کارخانهها ۵۰۰ تا ۱۰۰۰ تومان در هر شاخه افزایش داشت، اما برخی دیگر از کارخانهها ثبات قیمت را حفظ کردند. قیمت انواع لوله مانیسمان، داربستی، درزدار، قیمت لوله جدار چاه و لوله صنعتی سبک در اکثر کارخانههای تولیدکننده ۵۰۰ تا ۱۰۰۰ تومان در هر شاخه افزایش داشتند.
بازار آهن و فولاد از ابتدای اسفند شاهد افزایش قابل توجه قیمت میلگرد و تیرآهن بود به طوری که قیمت میلگرد حدود ۱۰ درصد و قیمت تیرآهن حدود ۲۰ درصد افزایش یافت.
دو عامل اصلی در این افزایش قیمت نقش داشتند؛ نخستین عامل قطعی گاز است؛ به عبارتی قطع گاز در زمستان ۱۴۰۲، تولید فولاد را به شدت تحت تاثیر قرار داد که این امر باعث کاهش عرضه و افزایش قیمت میلگرد و تیرآهن و سایر مقاطع فولادی شد. عامل بعدی افزایش قیمت دلار است که قیمت مواد اولیه و نهادههای تولید را به شدت افزایش داد.
علاوهبر این انتظارات تورمی فعالان بازار نیز در افزایش قیمت آهن آلات نقش پررنگی داشته است. احتکار برخی انبارداران که به دنبال سودجویی بودند نیز به افزایش قیمتها دامن زد؛ همچنین سیاستهای دولت در زمینه قیمتگذاری و صادرات فولاد نیز از دیگر مؤلفههای اثرگذار بر قیمت میلگرد و تیرآهن در این ایام به شمار میرود.
مشکلات اساسی بازار فولاد
از دید برخی تحلیلگران به نظر میرسد که بازار آهن و فولاد ایران در شرایط فعلی با چالشهای متعددی روبهرو است. از یک سو، انتظارات تورمی و هزینه فرصت نقدینگی تجار، تقاضا برای فولاد را با مشکل مواجه کرده است.
از سوی دیگر، کاهش تقاضای واقعی از محل پروژههای ساختمانی و همچنین سیاستهای قیمتگذاری دستوری، فشار مضاعفی بر این بازار وارد کرده است. علاوه بر این، افزایش فروش نفت ایران و نرخ بهره بالا نیز به عنوان عواملی خارجی، بر قیمت اهن الات در داخل کشور تاثیر منفی میگذارند.
شمش اعتباری معضل اصلی گرانی
معاملات تالار صنعتی بورس کالای روز چهارشنبه حاکی از کمبود نقدینگی در بازار است. معاملات روی اکثر عرضههای نقدی ضعیف گزارش شد زیرا نرخ پایه عرضه که بر اساس معاملات اعتباری شمش (معادل دلار فردایی) تعیین میشود، جذابیت کافی برای خریداران نقدی را ندارد اما در مقابل، معاملات اعتباری در بورس کالا مشتریان پای ثابتی دارد و با رونق نسبی همراه است. این روند نشان میدهد که تقاضا برای فولاد در بازار وجود دارد، اما به دلیل کمبود نقدینگی، خریداران به سمت معاملات اعتباری میروند.
معاملات محصول نهایی در بورس کالا، برخلاف معاملات اعتباری شمش، در تعیین نرخ بازار اثرگذار نیست. در واقع، گاهی قیمت محصولات نهایی در بورس کالا پایینتر از قیمت بازار آزاد است که این امر اثر معکوس بر قیمتگذاری در بازار داخلی دارد.
عامل اصلی آشفتگی در بازار داخلی، معاملات اعتباری شمش در بورس کالاست. این معاملات که به نوعی با دلار فردایی گره خورده است، باعث نوسانات شدید قیمتها در بازار فولاد است.
با توجه به موارد ذکر شده، میتوان نتیجه گرفت که کمبود نقدینگی، معضل اصلی بازار فولاد است و معاملات اعتباری این محصول، عامل اصلی نوسانات قیمت آهن آلات در بازار هستند. به عبارتی دیگر معاملات محصول نهایی در بورس کالا، اثر چندانی بر قیمتگذاری در بازار ندارند.
برای حل مشکل کمبود نقدینگی، لازم است که دولت سیاستهای پولی و مالی انقباضی را در پیش بگیرد و برای ساماندهی معاملات اعتباری شمش، باید بورس کالا و سایر نهادهای ناظر، نظارت و کنترل بیشتری بر این معاملات اعمال کنند.
نظر شما