بازار؛ گروه بین الملل: از سال ۲۰۱۳، زمانی که تولید ناخالص داخلی چین از ایالات متحده پیشی گرفت، اقتصاد این کشور از این نظر بزرگترین اقتصاد جهان شناخته شده است. این موضوع در حالی مطرح است که از سال ۱۹۶۰، در یک معیار و شاخص اجتماعی اساسی، چین در مقایسه با ۶ سال و نیم برای ایالات متحده، به طور کامل ۴۵ سال به میانگین امید به زندگی در بدو تولد اضافه کرده و اکنون با ۷۸ سال از یک پیشتاز دو ساله برخوردار است.
حال با این گسترش چشم‌انداز، گروه جی هفت به رهبری ایالات متحده چگونه با «بریکس» به رهبری چین در طیف وسیعی از شاخص‌ها مقایسه می‌شود؟
درآمد و رشد
جمعیت بریکس (شامل اعضای اصلی برزیل، چین، هند، روسیه و آفریقای جنوبی) با جمعیتی بالغ بر ۳.۲ میلیارد نفر که به زودی توسعه خواهد یافت، از گروه جی هفت (کانادا، فرانسه، آلمان، ایتالیا، ژاپن، بریتانیا و ایالات متحده آمریکا) بیشتر است. با این حال، مجموع درآمد ناخالص ملی بریکس که بر اساس قدرت خرید نسبی تعدیل شده است، فقط اندکی بیشتر از گروه هفت یعنی ۴۲.۴ تریلیون دلار در مقایسه با ۴۲.۱ تریلیون دلار است. بنابراین، سرانه آن حدود یک چهارم معادل جی هفت است. آمارها نشان می دهد که کمترین رقم سرانه تولید ناخالص داخلی در میان گروه هفت (ژاپن) بیش از یک سوم بیشتر از بالاترین رقم در میان کشورهای بریکس (روسیه) است.
متوسط رشد سالانه تولید ناخالص داخلی سرانه طی سال‌های ۱۹۹۰ تا ۲۰۲۲، ۱.۵ درصد در جی هفت، در مقایسه با ۴.۵ درصد در بریکس بوده است. چین و هند با میانگین نرخ رشد فوق العاده بالا به ترتیب ۱۲.۳ و ۶.۴ درصد برجسته بودند.
افزون بر این، متوسط نرخ رشد سالانه برزیل، روسیه و آفریقای جنوبی ۱.۳ درصد بود که کمی کمتر از میانگین جی هفت بود. با این حال، محدودیت‌هایی برای آمارهای درآمد ملی وجود دارد، که نمی‌توانند درآمدهای غیر بازاری و پنهان را به دست آورند. به هر حال درآمد همه چیز نیست و نگاه گسترده تری از جمله جنبه های سیاسی و اجتماعی را می طلبد.
به جز مقایسه چین و ایالات متحده، میانگین امید به زندگی در بدو تولد در هر یک از کشورهای جی هفت، بیشتر از بریکس است
بهداشت و آموزش
اگر بخواهیم با بهداشت عمومی شروع کنیم، به جز مقایسه چین و ایالات متحده، میانگین امید به زندگی در بدو تولد در هر یک از کشورهای جی هفت، بیشتر از بریکس است. میانگین امید به زندگی در جی هفت ۸۱ سال است، در حالی که در کشورهای عضو بریکس این میانگین به ۷۰ سال می رسد. با این حال، به نظر می رسد که این شکاف در سال های آینده بیشتر کاهش یابد، زیرا نتایج بهداشت عمومی همگرا می شوند.
در حوزه آموزش، برنامه ارزیابی بین المللی دانش آموزان ۱۵ ساله سازمان همکاری اقتصادی و توسعه در خواندن، ریاضیات و علوم مورد آزمایش قرار گرفته است. چین بیش از همه کشورهای دیگر برتری دارد، اما روسیه، مانند ایتالیا، اندکی از سایر گروه های کشورهای جی هفت عقب است، در حالی که برزیل بیشتر در حال انحراف است و هند و آفریقای جنوبی دیگر در آزمون های پیزا شرکت نمی کنند، که قبلاً نمرات پایینی دریافت کرده بودند.
دموکراسی و آزادی
در خصوص بحث دموکراسی، جای تعجب نیست که اسکاندیناوی ها مانند دانمارک، نروژ و سوئد_ سه جایگاه برتر فهرست ۲۰۲۲ را به خود اختصاص داده اند و فنلاند در رده دهم قرار دارد، اگرچه ایسلند پس از استونی، لتونی و لیتوانی در رده ۲۹ قرار دارد. در این میان، آمریکا در جایگاه بیست و سوم قرار دارد. باز هم، هیچ یک از امتیازات دموکراسی بریکس به امتیازات جی هفت نزدیک نمی شود.
هند تحت ناسیونالیسم هندوتوای نارندرا مودی از ۰.۵ در سال ۲۰۱۶ به ۰.۳ در سال ۲۰۲۲ سقوط کرده است. روسیه و چین در انتهای این رده بندی قرار دارند. میانگین امتیاز برای گروه هفت، برابر ۰.۷۷ است، در حالی که برای بریکس ۰.۳۱ گزارش شده است.
نابرابری و حاکمیت قانون
Texas Instruments فساد را به عنوان سوء استفاده از قدرت محول شده برای منافع شخصی تعریف می کند و این موضوع نشان می دهد که باز هم، هر کشور جی هفت امتیاز بالاتری نسبت به همه کشورهای بریکس دارد، بنابراین تصور می‌شود که فساد کمتری دارد. منابع دیگری مانند گالوپ نیز همین نتیجه را گزارش کرده اند. اکثریت در ۱۰۸ کشور از ۱۲۹ کشور مورد بررسی در سال ۲۰۱۲ گفته اند که فساد در دولت آنها گسترده است.
علاوه بر این، نابرابری های ثروت و درآمد دست به دست هم داده اند: شاخص جینی (۰ تا ۱۰۰) نابرابری درآمد به طور متوسط در بریکس ۳۹ درصد بیشتر از ۳۳.۵ جی هفت است.
پروژه عدالت جهانی با استفاده از ۴۴ شاخص در هشت دسته هم نشان می دهد که محدودیت در اختیارات دولت، فقدان فساد، دولت باز، حقوق اساسی، نظم و امنیت، اجرای مقررات، عدالت مدنی و عدالت کیفری، فهرست حاکمیت قانون را گردآوری می کند. این موضوع شامل ۱۴۰ کشور، بدون احتساب چین و روسیه است. میانگین امتیاز برای گروه هفت معادل ۰.۷۶ ، در مقایسه با ۰.۵ برای سه کشور بریکس است.
صادرات و حفاظت از آب و هوا
صادرات موفقیت آمیز طیف وسیعی از تولیدات، نشان دهنده توانایی یک کشور برای تولید کالاهایی است که سایر کشورها خواهان خرید آن هستند. علیرغم چین و هند_ هر دو تولیدکننده عمده کالاهای تولیدی_ صادرات محصولات تولیدی سهم کمتری از کل صادرات در بریکس (به طور متوسط ۴۸ درصد) نسبت به جی هفت (۶۶ درصد) را تشکیل می دهد. شاخص Finger-Kreinin تنوع صادرات بر اساس کالا را نشان می دهد، یک شاخص نسبی از ۰ (تنوع کامل) تا یک (بدون تنوع)، که با نشان دادن میزان تفاوت آن با میانگین جهانی، ساختار صادرات بین کشورها را مقایسه می کند.
صادرات کشورهای جی هفت با میانگین شاخص ۰.۳۳، تنوع بیشتری نسبت به کشورهای بریکس (۰.۵۳) دارد. تنوع اقتصادی ناشی از وابستگی بیش از حد به صادرات منابع طبیعی می تواند ذاتاً سودمند باشد، همانطور که تنوع سیاسی از تسلط نخبگان می تواند از نظر دموکراسی مفید باشد.
شاخص تنوع صادراتی صندوق بین المللی پول از ۰ (تنوع کامل) تا ۱۰ (بدون تنوع) است. کشورهای جی هفت، با میانگین ۱.۸۷، صادرات متنوع تری دارند که شامل شرکای تجاری متنوع تری نسبت به بریکس است که میانگین آن ۲.۶۳ است.
سازمان غیردولتی Germanwatch، بر اساس شاخص عملکرد تغییر آب و هوا کشورها را با یکدیگر مقایسه کرده است. این شاخص از ۰ (عملکرد ضعیف) تا ۱۰۰ (عملکرد خوب) متغیر است و ۵۹ کشور و همچنین اتحادیه اروپا را با استفاده از چهار گروه شاخص شامل انتشار گازهای گلخانه‌ای (وزن مثبت)، انرژی‌های تجدیدپذیر، استفاده از انرژی و سیاست‌های آب و هوایی پوشش می‌دهد. در این جا امتیازات جی هفت و بریکس به طور میانگین یکسان است.
هند بالاترین امتیاز را در بین ۱۲ کشور دارد که تنها در سطح جهانی از دانمارک، سوئد، شیلی و مراکش پیشی گرفته در حالی که چین و ایالات متحده تقریباً به یک اندازه کمتر از میانگین در نظر گرفته می شوند.
دو قطبی به سوی چند قطبی
در طول جنگ سرد، زمانی که ایالات متحده و اتحاد جماهیر شوروی تقریباً از نظر اقتصادی برابر شدند، جهان را می توان دو قطبی توصیف کرد. این دو هژمون به وضوح از نظر سیاسی برابر نبودند؛ یعنی یکی دموکراسی و دیگری دیکتاتوری بود. از زمان فروپاشی شوروی در سال ۱۹۹۱، جهان به طور گسترده ای تک قطبی دیده شده است. چین، هند، روسیه و دیگران به طور قابل درک این موضوع را رد کرده اند، در حالی که این مسئله به نفع یک جهان بینی چند قطبی است.
چین و هند از بسیاری جهات پیشرفت چشمگیری داشته اند، به ویژه از نظر زندگی طولانی تر در شرایط بهتر از قبل
چین و هند از بسیاری جهات پیشرفت چشمگیری داشته اند، به ویژه از نظر زندگی طولانی تر در شرایط بهتر از قبل. اما آنها هنوز فاصله زیادی در پیش دارند؛ به ویژه چین که دموکراسی را پذیرفته است. روسیه که در سال ۲۰۲۲ دارای سرانه تولید ناخالص داخلی آن ۴۰ درصد کمتر از میانگین جی هفت بود، اکنون در شاخص های متعددی دچار افت شده است.
در سال‌های آینده، جی هفت و بریکس احتمالاً در رقابتی سریع در سراسر جهان شرکت خواهند کرد
تعهد محکم
در سال‌های آینده، جی هفت و بریکس احتمالاً در رقابتی سریع در سراسر جهان شرکت خواهند کرد. با این حال، کشورهای جی هفت گروه منسجم‌تری هستند (حتی قبل از اینکه بریکس شش دعوت‌کننده اخیر را اضافه کند). مهمتر از آن، کشورهای جی هفت، از روابط نزدیکی بین خود برخوردارند، در حالی که چین و هند دشمنان قدیمی با درگیری های ارضی حل نشده در مرز خود هستند. علاوه بر این، مقامات چینی با توجه به تاریخ طولانی روسیه، به سمت شرق و جنوب و غرب، دلیلی برای یادآوری به روس ها دیده اند که ولادی وستوک تا سال ۱۸۶۰ یک شهر چینی بوده است.
بدون هیچ مشکل مشابهی در دست خود، جی هفت مایل است بتواند بریکس را در مورد مزایای پذیرش دموکراسی و آزادی متقاعد کند. با این حال، برای اینکه این امر ممکن شود، آنها نباید از تعهد قاطع به دموکراسی، آزادی و احترام به حقوق بشر دور شوند.
با توجه به مقایسه بریکس و جی هفت، سوالی که مطرح می شود این است که آیا چین و روسیه می توانند یک مدل اقتصادی و اجتماعی جایگزین برای هنجارهای جهانی که آنها را رد می کنند ارائه دهند؟
نظر شما