بازار؛ گروه بین الملل: موقعیت بین‌المللی آرژانتین ترکیبی از ضعف، سیاست‌های معیوب، و ادعاهای پر سر و صدا اما توخالی است که عمدتاً ناشی از ایدئولوژی بود؛ ارائه دیدگاهی در مورد سیاست ونزوئلا یا نحوه برخورد با ایران.
پس از چندین دهه انحطاط، ظرفیت اقتصادی و توان نظامی آرژانتین به هم ریخته است. این کشور منابع زیادی برای تولید اولیه دارد که تقاضای زیادی در جهان دارد: غذا، مواد معدنی و انرژی. اما به دلایل سیاسی نمی‌توان آنها را به ظرفیت دولتی تبدیل کرد، زیرا فساد بر صحنه سیاسی حاکم است و مخارج عمومی آشفتگی اقتصادی قابل توجهی ایجاد کرده است.
بنابراین، تنها سیاست خارجی ثابت آرژانتین در طول سال گذشته و بیشتر، درخواست پول از جهان بود به طوری که یک تحلیلگر خارجی می تواند این کشور را با یک فرد فقیر محتاج مقایسه کند. اما تغییر وعده داده شده است. در آخرین دور انتخابات، یک پروژه نامشخص غالب شد به گونه ای که یک تعهد از لحاظ اقتصادی لیبرال و از نظر سیاسی محافظه کار برای آرژانتین مجددا بزرگ خواهد شد.
خاویر مایلی، رئیس جمهور منتخب، تیتر اخبار بین المللی را ربوده است، اما این ائتلافی بود که میان دو سیاستمدار باهوش و متفاوت ایجاد شد؛ یک جهان گرای لیبرال و یک رهبر کاتولیک ملی گرا. حقیقت این است که مایلی که ناعادلانه به عنوان یک جنبش راست افراطی شناخته می شود، در انتخابات به لطف اتحاد غیررسمی با رقیب سابق خود، پاتریشیا بولریچ، یک ائتلاف راست میانه میانه رو، پیروز شد که یک ائتلاف عملگرا و راهی برای انجام سیاست را نشان می دهد.
آنها نسبت به نیازهای جامعه حساس تر از دولت شکست خورده جبهه «همه برای اتحاد برای میهن» بودند. مایلی کمپین خود را با پیامی مبنی بر تبدیل خشم ناشی از فروپاشی اقتصادی و فساد ساختاری به امید به اجرا درآورد. مایلی اعتقادات خود را به خوبی بررسی کرده است، اما اکنون او رئیس دولت خواهد شد و گفته است که باید چنین عمل کند. او می داند که سیاست در مورد محدودیت ها، فرصت ها و ایجاد اتحادهای پایدار برای رسیدن به اهداف است.
او مهارت های ارتباطی خوبی با پایگاه خود و کسانی که به او رای داده اند دارد. مردم آرژانتین در این انتخابات موضع گرفتند. مایلی با کسب ۵۶ درصد آرا در دور دوم انتخابات پیروز شد در حالی که رای غیررسمی کمتر از حد انتظار بود. مردم به داشتن یک اقتصاد کارآمد با محدودیت های کمتر رأی دادند.
مایلی، اقتصاددان و پروفسور دیانا موندینو را به عنوان وزیر امور خارجه معرفی کرد و سرنخ هایی را در مورد اولین حرکت آنها در عرصه بین المللی پس از آغاز به کار دولتش در ۱۰ دسامبر ارائه خواهد کرد. اولین چالش، سرنگونی افسانه‌های مربوط به رفتارهای نامنظم، فاشیسم، و اتهامات مربوط به انکار تغییرات آب و هوایی خواهد بود. به لطف یک کمپین طولانی مملو از اطلاعات نادرست و اعلامیه های تند و تیز که خارج از زمینه انجام می شود، دولت او بلافاصله با آزمون اعتبار روبرو خواهد شد.
رئیس جمهور جدید آرژانتین تمایل دارد با همه کشورهای دنیا تجارت کند، اما در مسائل مربوط به امنیت بین‌المللی به دنبال رابطه نزدیک‌تر با غرب است
سوالات در مورد روابط آرژانتین با چین و برزیل مکررا مطرح خواهد شد و رهبران گروه ۲۰ در تعجب هستند که آیا او همانگونه که مخالفان درباره او گفته اند جهشی به سوی خلأ است یا خیر. دولت او همچنین باید یک استراتژی بزرگ منسجم ارائه دهد که زمینه بین المللی قرن بیست و یکم را با الزامات توسعه آرژانتین هماهنگ کند. این موضوع البته علاوه بر این وظیفه کسب تمکن مالی برای پرداخت بدهی آن است.
سیاست خارجی مایلی بر اساس ظرفیت کاهش نرخ فقر که در کشور ۴۰ درصد است، توانایی آن در بهبود ساختارهای اقتصادی و نتایج باز بودن اقتصاد مورد نظرش مورد قضاوت قرار خواهد گرفت
در این میان البته سیاست خارجی مایلی بر اساس ظرفیت کاهش نرخ فقر که در کشور ۴۰ درصد است، توانایی آن در بهبود ساختارهای اقتصادی و نتایج باز بودن اقتصاد مورد نظرش مورد قضاوت قرار خواهد گرفت. رئیس جمهور جدید تمایل دارد با همه کشورهای دنیا تجارت کند، اما در مسائل مربوط به امنیت بین‌المللی به دنبال رابطه نزدیک‌تر با غرب است.
او ایده‌ها و ارزش‌های خود را در طول مبارزات انتخاباتی به زبانی ساده و قابل درک ارائه کرد و آن این بود که ابهام، گزینه‌ای برای کشور آسیب‌پذیری مانند آرژانتین نیست. مصون سازی، یا گونه ای که به نام سیاست فاصله گذاری نامیده می شود، توصیه نمی شود و دولت آن را نمی خواهد. اما با آگاهی از پیچیدگی های سیاست بین الملل، سیاست خارجی مایلی بین همسویی و تعامل انتخابی حرکت خواهد کرد.
دولت جدید برای شفافیت در دیپلماسی تلاش خواهد کرد. خاویر مایلی قصد دارد که هر توافقی که انجام می شود تا حد امکان برای کنگره و جامعه مدنی آرژانتین باز باشد. همه توافق‌هایی که رئیس‌جمهور آلبرتو فرناندز و معاون رئیس‌جمهور کریستینا فرناندز دی کرشنر به امضا رساندند دارای بندهای سری بودند. به عنوان مثال می توان به ایستگاه فضایی چین، نرخ بهره معاوضه هایی که چین به آرژانتین وام داد، یا توافقی که یک دهه پیش با شورون منعقد شد، زمانی که فرناندز دی کرشنر رئیس جمهور بود، اشاره کرد.
در کشوری که فساد سیاسی بعد خارجی دارد، شفافیت می‌تواند جایگاه جهانی آرژانتین را بهبود بخشد. در مورد موضوعاتی مانند تغییرات آب و هوایی، دستور کار همچنان نامشخص است. اما از آنجایی که دستور کار تجاری به موضوعات مورد بحث در مذاکرات اقلیمی مربوط می شود، احتمالاً سازگاری مسیری خواهد بود که دنبال می شود و تعریف محدودی از اهداف دولت در دفاع وجود خواهد داشت.
از طرفی، ضرورت وجود یک ارتش مدرن به توانایی آرژانتین برای به دست آوردن قابلیت‌های نظامی از ایالات متحده و شرکای آن و خاتمه دادن به وتوی نابه‌هنگام و مضر بر تجهیزات نظامی انگلیس بستگی دارد که مخاطبان شوونیست آرژانتین را به شکل‌گیری نوعی ارتش و اتحاد با چین سوق داد. سیاست‌های محافظه‌کارانه خارجی و داخلی مایلی در لحظه‌ای مناسب به‌عنوان تلاشی برای توقف افول طولانی مدت آرژانتین انجام شد.
افزون بر این، وزیر امور خارجه منتخب خاویر مایلی به تازگی اعلام کرد که آرژانتین به بریکس، یک سازمان بین المللی، نخواهد پیوست و آرژانتین دعوت بریکس را رد کرده است. قرار بود عضویت این کشور از اول ژانویه ۲۰۲۴ اجرایی شود. آرژانتین یکی از شش کشوری بود که در اجلاس در ژوهانسبورگ در ماه آگوست دعوت شد تا به اعضای جدید این بلوک متشکل از برزیل، روسیه، هند، چین و آفریقای جنوبی تبدیل شود.
مایلی، رئیس جمهور منتخب، قول داده است که در سیاست خارجی آرژانتین، روابط این کشور با دو شریک تجاری اصلی خود و کشورهای بنیانگذار بریکس یعنی برزیل و چین را متحول کند
عضویت این کشور آمریکای جنوبی به همراه مصر، اتیوپی، ایران، عربستان سعودی و امارات از اول ژانویه ۲۰۲۴ اجرایی می شد. آلبرتو فرناندز، رئیس جمهور آرژانتین، پس از دریافت دعوت نامه برای پیوستن به این بلوک، این دعوت را به عنوان یک فرصت عالی جشن گرفت. او در آن زمان گفت: ما فرصت‌هایی را برای پیوستن به بازارهای جدید، تثبیت بازارهای موجود، افزایش سرمایه‌گذاری، ایجاد شغل و افزایش واردات باز می‌کنیم.
اما مایلی، رئیس جمهور منتخب، قول داده است که سیاست خارجی آرژانتین، از جمله روابط این کشور با دو شریک تجاری اصلی خود و کشورهای بنیانگذار بریکس یعنی برزیل و چین را متحول کند، چرا که او رهبر برزیل لولا داسیلوا را کمونیست عصبانی نامیده و به شدت از چین انتقاد کرده و تهدید کرده که روابط خود را قطع خواهد کرد. او در ماه اوت گفت: من روابط با کمونیست ها را ارتقا نمی دهم.
نظر شما