تهمینه غمخوار؛ بازار: روابط دو کشور دوست ایران و ونزوئلا در سال‌های اخیر به میزان قابل توجهی استحکام یافته است. این دو کشور و دولت مستقل و مخالف امپریالیسم امریکا با در نظر گرفتن یک محور اتحاد سالهاست که در جهت کاهش آثار این تحریمها و دسترسی حداکثری به درآمدهای حاصل از تجارت خارجی دو جانبه گام بر داشته اند.
مشاهده گسترش روابط تجاری میان این دو کشور و همبستگی و اتحاد اخیر آنها با حرکت نفتکش‌های ایرانی به سمت ونزوئلا در جهت تامین بنزین این کشور، در بحبوحه اتفاقات اخیری که در حوزه نفت در کنار بحران کرونا رخ داده است، موجبات نگرانی مقامات آمریکایی را فراهم کرده تا ونزوئلا را متحمل فشارهای بیشتری نمایند.
در همین راستا و با انتشار خبر حرکت مقتدرانه نفتکش های ایرانی به سوی ونزوئلا در ماه گذشته و اثرات مثبتی که این امر در توسعه روابط تجاری دو کشور داشته است، خبرنگار بازار گفتگویی را با کارلوس آنتونیو آلکالا کوردونس، سفیر ونزوئلا در تهران ترتیب داده که مشروح مصاحبه با نماینده ارشد جمهوری بولیواری ونزوئلا در تهران به شرح زیر است:
* یکی از شخصیتهای مهم و برجسته به عنوان نماینده کشور دوست ونزوئلا در ماجرای ارسال بنزین قطعا جنابعالی هستید که صحبتهای شما در این رابطه اثرگذار و جذاب خواهد بود، با توجه به این مسئله، سوال من این است که بعد از رسیدن محموله نفتی ایران به کشور شما، برخورد های داخلی ونزوئلا اعم از واکنش مقامات و پارلمان کشور به چه صورت بوده است؟ تاثیرات چنین اتفاقی در روابط دو کشور و اثرات بین المللی آن در ونزوئلا به چه میزان است؟
کار ارزشمند ارسال نفتکش های حامل سوخت به کشورمان بسیار مثبت بوده و شور و شعف مضاعفی برای ملت ونزوئلا و نیز برای رهبران ما به ارمغان آورده است. رئیس جمهور نیکلاس مادورو موروس، خانم دلسی رودریگز معاون رئیس جمهور، خورخه آره آسا وزیر امور خارجه، آقای دیوسدادو کابیو رئیس مجلس موسسان ونزوئلا، آقای ولادیمیر پادرینو لوپز وزیر دفاع و دیگر مقامات کشوری و لشگری همراه با مردم ونزوئلا مراتب قدردانی خود از مقامات ایرانی و ارج نهادن به اصل «موفقیت دیپلماسی صلح در دنیای چندقطبی» را ابلاغ نمودند.
حمایت جمهوری اسلامی ایران از جمهوری بولیواری ونزوئلا رفتاری بود که به یک چالش ژئوپلتیکی علیه کمپین ستیزه جوی امپریالیسم ایالات متحده تبدیل شده است، امپریالیسمی که در اهداف خود، درصدد سرنگونی رئیس جمهور نیکلاس مادورو است، کسی که به سان فرزند خلف فرمانده جاودان هوگو چاوز می باشد و در کنار رئیس جمهور آقای حسن روحانی و رهبر معظم انقلاب آیت الله سید علی خامنه ای که بار دیگر در تابلوی ژئوپلیتیک هر دو کشور ایران و ونزوئلا پرچم مبارزه ضد امپریالیسمی را به اهتزاز درآوردند.
این ضربه محکمی که بر پیکره امپریالیسم وارد شد، عقاید بین المللی را به خاطر شجاعت نشان داده شده از سوی هر دو کشور در تصمیم راسخ خرید سوخت و انتقال آن به ونزوئلا به خود معطوف کرد.
این اقدام درست زمانی رخ داد که ایالات متحده تصور می‌کرد در تنگنا گرفتن کشور ما بسیار قریب الوقوع است. ما ثابت کردیم که در رویارویی با این بلوکه شدن و تحریم های یکجانبه گرایانه و برون مرزی، هنوز می‌توانیم راه حلی قهرمانانه پیدا کنیم تا زمینه را در جهت توسعه کشورهایمان ممکن سازیم، به طوری که این امر ادامه دهنده یک همکاری دوجانبه‌ای است که ۷۰ سال از عمرش می‌گذرد و در لحظه‌های بحرانی پیوندش عمیق‌تر شده است. در این زمان‌هاست که به راستی متحدان خود را می‌شناسیم و چهره واقعی امپریالیسم را هویدا می سازیم.
* در بررسی وضعیت بورس ونزوئلا بعد از تورم ۵ رقمی، دلایل رشد بورس را با وجود مشکلات اقتصادی و ابر تورم چه می دانید؟ در واقع تب ونزوئلایی شاخص بورس واقعیت اقتصاد ونزوئلا را به چه سمتی سوق خواهد داد؟ این مسئله به چه میزان در رسانه ها بازتاب داشته است؟
کاملا مشهود است که در سال‌های اخیر بورس اوراق بهادار ونزوئلا یکی از معدود ابزارهایی بوده که توانسته از سرمایه‌ها در برابر ابر تورم محافظت نماید. با توجه به افزایش درصد ارزش سهام ها در بازار مالی ونزوئلا، بسیاری از سرمایه گذاران دچار تردید می شوند و برایشان سوال پیش می‌آید که آیا واقعا این پویایی بورس پایدار خواهد بود یا خیر!
بورس در ونزوئلا در سال‌های اخیر رشد قابل ملاحظه ای داشته و این مسئله اساسا ناشی از اثر آورده‌ی نقدی است که اقتصاد تجربه کرده است (یعنی بخش اعظم پول در دست عموم برای در اختیار داشتن به همان میزان اوراق بهادار) عاملی که به معنای افزایش قیمت سهامها می باشد.
مسیر رشد برای بازار ونزوئلا بسیار وسیع است و بازار بورس یکی از بخشهایی است که اقتصاد ونزوئلا مدنظر قرار داده است، زیرا که با در نظر گرفتن ارزش شرکتهایی که درحال حاضر وجود دارند، یک فرصت سرمایه گذاری قابل توجه در میان مدت و بلندمدت است. امید است که شرکتها ظرفیت تولیدی مطلوب خود را در اختیار بگیرند و نه تنها در بازار بورس ارزشی را ایجاد کنند، بلکه به طور کلی در کشور شاهد آن باشیم.
* اثرگذاری روابط دو کشور ایران و ونزوئلا بر گسترش روابط ایران با کشورهای نزدیک و همسایه ونزوئلا به چه میزان است؟ چگونه رابطه ایران از طریق ونزوئلا با کشورهای همسایه شما افزایش می یابد؟
بی شک انتقال نفتکش های حامل سوخت و عزت توسط کشور برادر ما جمهوری اسلامی ایران به جمهوری بولیواری ونزوئلا الگوی مهمی را به کشورهای منطقه و جهان داده است، چرا که آنها (ایران و ونزوئلا) ثابت کردند که می توانند یک مسیر بازرگانی ایجاد کنند تا بتواند برای کشور و نیازهایشان مطلوب باشد.
این اقدام یک اندوخته ارزشمند در لحظاتی است که بسیاری از کشورهای منطقه اقتصادهای رو به زوالی را تجربه می‌کنند و خودشان را برای رکود جهانی که بسیاری از آن یاد می‌کنند و نشات گرفته از ویروس کرونا می باشد، آماده می کنند.
در خصوص ونزوئلا، تحریم های اعمال شده توسط دولت ایالات متحده مانع از توسعه طبیعی کشوری شده که از منابع بسیار عظیمی برخوردار است و با توجه به تغییر در همبستگی قدرت ها با کشورهای منطقه، برقراری مبادلات تجاری دور از ذهن به نظر می رسد، اگرچه حوزه های دیگری نیز مانند تبادلات گردشگری و فرهنگی که منبع کسب درآمد نیز می باشند، وجود دارد که بطور عادی صورت می پذیرد.
آنتونیو آلکالا کوردونس: ما ثابت کردیم که در رویارویی با تحریم های یکجانبه گرایانه و برون مرزی، هنوز می‌توانیم راه حلی قهرمانانه پیدا کنیم تا زمینه را در جهت توسعه کشورهایمان ممکن سازیم. از همکاری دوجانبه میان دو کشور ۷۰ سال می‌گذرد که در لحظه‌های بحرانی این پیوند عمیق‌تر شده است
* اقتصاددانان معتقدند ونزوئلا میزبان بزرگ‌ترین فروپاشی اقتصادی آن هم در یک وضعیت غیرجنگی در ۴۵ سال اخیر است. این مسئله در حالی مطرح است است که چنین ناپایداری را در گذشته صرفا کشورهای گرفتار جنگ تجربه کرده‌اند. این گزارش غیر از تحریم، موضوعاتی همچون مدیریت و فساد بر برخی از مدیران را عامل این اتفاق می دانست. تحلیل شما در این باره چیست؟ و چگونه می توان از چنین شرایطی گذر کرد؟
جمهوری بولیواری ونزوئلا یکی از مهمترین بحران های اقتصادی را تجربه می کند که نتیجه تحریم های خصمانه اعمال شده توسط ایالات متحده آمریکا است که پایه های اقتصاد ما را تضعیف کرده و باعث ایجاد شرایط ناپایدار در حساس ترین بخشها، مانند حوزه بهداشت برای دسترسی به داروها، حوزه تولیدی و کشاورزی برای تامین مواد غذایی و حوزه انرژی شده است.
در خصوص راهبردهای سیاسی که سرنوشت کشور ما را به این وضعیت سوق داده است، باید اشاره کنم زمانی که رئیس جمهور هوگو چاوز از سوسیالیسم قرن ۲۱ سخن می گفت، البته که یک سری از موفقیتها و شکستها درطول پروسه ایجاد این سوسیالیسم مشاهده می شد، همان طور که استاد بزرگ، سیمون رودریگز، در یک عبارت گفته بود «یا پیروز می شویم یا اشتباه می کنیم».
بنابراین، این مسیر توسعه مملو از عناصر بسیاری بوده که در ارزیابی اومانیستی (انسان گرایی) مردم ونزوئلا نقش داشته اند و در لحظه ای که به نظر می رسید ما راه خود را گم کرده ایم، فرمانده ابدی ما را به «کودتای تیمون» فراخواند، به عبارتی دیگر، ایشان به تجدید نظر عمیق وظیفه انقلابی که شامل انتقاد کردن و نیز خود نکوهی است فرمان دادند.
رئیس جمهور نیکولاس مادورو نیز از این خط مشی استراتژیک مستثنی نبوده و همچنان به عنوان بخشی اساسی از برنامه دولت آن را ادامه می دهد و اصلاحاتی را در خصوص آن دسته از اقدامات و مقاماتی که از اصول حیاتی انقلاب بولیواری دور شده اند، بکار گرفته است. در حال حاضر با توجه به فراز و نشیب هایی که انقلاب ما در معرض آن قرار گرفته، ما نیز این سازندگی دشوار را ادامه می دهیم.
* بی بی سی در گزارشی از اقتصاد ونزوئلا نوشته بود اینجا کشوری است که حداقل حقوق ماهیانه، فقط ۳۶ عدد پیاز می شود. به راستی واقعیت اقتصادی کشور شما چیست؟ چنین گزارشی آیا می توان گفت مبتنی بر واقعیت های جامعه ونزوئلاست؟ برنامه دولت برای گذر از این شرایط چیست؟
ملت ونزوئلا هر روز به مقاومت خود در برابر تهاجم های گوناگون که نتیجه تحریم های اقتصادی است و کشور از آن رنج می برد، ادامه می دهد؛ اما هر گونه از برنامه های دولت برای حل بحران اقتصاد ونزوئلا از غربال تحریم ها عبور می کند.
بسیاری از رسانه ها به جای برجسته کردن تلاش های دولت بولیواری ونزوئلا برای بهبود اوضاع در این کشور، بیشتر به انتشار اطلاعات برای بی اعتبار کردن دولت علاقمندند و تلاش های انسانی را که روزانه مردم ونزوئلا را همراهی می کند، نادیده می گیرند.
ما ملتی از مقاومت هستیم که در این نبرد ضد امپریالیستی پیروز خواهیم شد و تا زمانی که تحریم ها برداشته شود، خواهیم جنگید، به گونه ای که ونزوئلا همچنان که همه ما آرزو می کنیم، کشوری پیروز و سربلند باشد.
نظر شما