بازار؛ گروه بین الملل:همه گیری ویروس کرونا چالشهای زیادی برای اقتصاد دنیا ایجاد کرده است و دنیا برای مقابله با اثرات مخرب این بحران اقدام به اجرای سیاست تزریق به اقتصاد کرد. بررسی ها نشان می دهد تا کنون بالغ بر ۹ هزار میلیارد دلار به اقتصاد دنیا تزریق شده است. . تزریقی که برخی از اقتصاددانان از آن به عنوان عامل ایجاد کننده تورم یا حتی رکود تورمی بعد از پایان همه گیری کرونا یاد می کنند و برخی دیگر این سیاست را بسیار عاقلانه ارزیابی می کنند. کریستینا جووجیوا اخیرا مقاله ای در یک webinar به بررسی وضعیت کنونی پرداخته که خلاصه ای از آن را می بینید.
تزریق، صحیح ترین سیاست اقتصادی در شرایط فعلی است
وی در پاسخ به این سوال که آیا سیاست تزریق به اقتصاد در شرایطی که دولتها با سطح بالای بدهی روبرو هستند و احتمال افزایش تورم در کشورها به دلیل افزایش نقدینگی وجود دارد، سیاست درستی است یا خیر گفت: «به نظر من این سیاستی است که اجرای آن ضرورت دارد. ما از این طریق به کشورها می گوییم که هزینه های مصرفی خود را کاهش ندهند و به مردم می گوییم که اعتماد خود را به اقتصاد حفظ کنند. حفظ سطح مصرف در شرایطی که بسیاری از کسب و کارها تعطیل هستند و تجارت کاهش یافته است یک ضرورت است.»
وی ادامه داد: «اگر در شرایط فعلی که فعالیتهای اقتصادی کاهش چشمگیری پیدا کرده است، این سیاستهای تزریقی اجرا نشود ما شاهد اوج گیری ورشکستگی بنگاه های اقتصادی و صنعتی و افزایش سریعتر نرخ بیکاری در دنیا در کنار افول میزان مصرف خواهیم بود. این وضعیت آسیبی جدی به اقتصاد دنیا وارد می کند. آسیبی که حتی روند بازسازی اقتصاد بعد از پایان همه گیری ویروس کرونا را سخت تر خواهد کرد و مدت زمان گیر کردن اقتصاد دنیا در رکود را طولانی تر می کند. با این توصیفات می توان با اطمینان گفت این عاقلانهترین و درست ترین سیاستی است که برای مواجهه با بحران استفاده شده است.»
اما در مورد اینکه این سیاست تا چه زمانی می تواند اجرا شود افزود: «بدون شک این سیاست برای دوره طولانی اجرا نمی شود. ما شاهد این مساله هستیم که کشورها به تدریج در حال از سر گیری فعالیتهای اقتصادی خود هستند و قرنطینه در اغلب کشورها به پایان رسیده است.»
کریستینا جورجیوا در مورد وضعیت اقتصادی دنیا گفت: «ما پیش بینی می کنیم اوضاع اقتصادی دنیا تا انتهای سال جاری به ثبات نسبی برسد و از ابتدای سال بعد احیای تدریجی اقتصاد آغاز شود. اما برای اینکه تاثیر این تزریق اقتصادی برای دوره طولانی تری در اقتصاد مشاهده شود، طرح کاهش نرخ بهره بانکی و حفظ آن در سطح نزدیک به صفر یا حتی منفی را پیشنهاد می کنیم. این سیاست باید برای میان مدت ادامه داشته باشد و ما نمی توانیم برنامه زمانی مشخصی برای افزایش نرخ بهره بانکی ارایه دهیم. از نظر من باید حداقل برای سه سال آینده به نرخ بهره بانکی نزدیک به صفر در تمامی کشورهای صنعتی عادت کنیم.»
درسی که از بحرانهای قبلی گرفتیم
رییس صندوق بین المللی پول با اشاره به این مساله که ما در طول تاریخ بارها با بحران های اقتصادی روبرو شدیم و از هر یک از آنها درسی گرفتیم، گفت: «درسی که از بحران مالی سال ۲۰۰۸ گرفتیم این بود که باید نظام مالی کشورها تقویت شود تا در برابر شوک ها آسیب پذیری کمتری داشته باشد. کشورهایی که توانستند سیستم مالی و بانکی خود را تقویت کنند، هم اکنون قدرت بالاتری در مقابله با این بحران دارند و آسیب کمتری متحمل شدند. هر چه زیر ساختهای اقتصادی کشورهای قدرت بیشتری داشته باشد، شوک های مالی و اقتصادی کمتر به آنها آسیب وارد می کند و این وضعیتی است که در اغلب کشورهای صنعتی دیده می شود و شماری از کشورهای در حال توسعه هم بعد از پایان رکود اقتصادی سال ۲۰۰۸ میلادی این موضوع را در خود تقویت کردند.»
از طرف دیگر حمایت از اقتصادهای در حال توسعه و بازارهای در حال گذار هم یکی دیگر از سیاستهای مهم سازمانهای بین المللی در وضعیت بحرانی کنونی عنوان شد. رییس صندوق بین المللی پول در مورد حمایتهای انجام شده توسط صندوق و تاثیری که بحران کرونا روی اقتصاد این کشورها داشته است گفت: «بازارهای در حال گذار و اقتصادهای در حال توسعه در نتیجه این همه گیری آسیب اقتصادی زیادی متحمل شدند. در این وضعیت صندوق بین المللی پول یا سازمانهای جهانی دیگر به میدان می آیند تا با ارایه کمک مالی به انها مانع از تشدید بحران شوند.
نکته مهم این است که ما از بحران مالی سال ۲۰۰۸ میلادی یاد گرفتیم که باید منابع مالی خود را افزایش دهیم تا قدرت بیشتری برای وام دهی به کشورها داشته باشیم و هم اکنون منابع مالی چهار برابر منابع مالی در سال ۲۰۰۸ است. این حجم بالای منابع مالی به ما کمک می کند تا به کشورهایی که نیازمند دریافت حمایت مالی هستند در کوتاه ترین زمان ممکن، کمک کنیم و از وخیم تر شدن اوضاع اقتصادی بکاهیم.»
نظر شما