مرتضی یوسفی طهارم: در شرایط اقتصاد فعلی دغدغه واقعی اکثر مردمی که به بازار های بورس، خودرو، مسکن، و هرنوع کالا با دوام مراجعه میکنند در واقع و سرمایه داری به مفهوم حفظ سرمایه های خودشان از دست دولت است نه سرمایه گذاری دولتی که هزینه هایش مدام افزایش یافته و درآمدش کاهش، و بسیار ناکارآمد است و به وسیله تورم درحال گرفتن سرمایه مردم برای پرداخت هزینه های خود و انجام بخشی از تعهداتش است.
راه اندازی هر نوع کسب و کار و یا مشارکت در آن که سرمایه گذاری محسوب میشود نیازمند یک بستر مناسب و احساس یک ثبات نسبی در یک افق میان مدت و بلند مدت است.
دولت در واقع تاکنون بخش اعظم سرمایه نقدی کسانی را که به هر دلیلی خود، امکان سرمایه گذاری نداشته بودند و سرمایه خود را به بانک ها سپرده کرده بودند که قاعدتا" باید از طرف آنها از طرق عقود مختلف مانند مضاربه، مشارکت مدنی و... سرمایه گذاری می کرد را گرفته و برای کسانی که سرمایه ای نداشتند شرایطی را فراهم کرد که دیگر به این زودی ها هیچ گونه دغدغه سرمایه گذاری نداشته باشند زیرا دیگر امکان پس انداز و گردآوری سرمایه برای سرمایه گذاری نخواهند داشت و دغدغه نان و هزینه جاری برای آنها کافی خواهد بود.
کسانی هم که برای حفظ سرمایه خود از دست دولت فرار کرده به بازارهای مختلف پناه آورده بودند تا سرمایه داری کنند؛ دولت کم کم با نظام های مختلف مالیاتی و قوانین مختلف به سراغ آنها رفته و بخشی از سرمایه را از دست آنها خارج خواهد کرد.
صرفا کسانی موفق خواهند بود که سرمایه خود را از کشور خارج و از دسترس دولت دور کرده اند. در کشوری که دغدغه سرمایه داری از دغدغه سرمایه گذاری بالاتر باشد و هر نوع سرمایه ای در هر حجمی در معرض آب شدن باشد و انرژی سرمایه داران صرف فرار از بازاری به بازار دیگر و یا فرار قوانین مختلف شود انتظار سرمایه گذاری درست و بلند مدت که منجر به تولید و اشتغال بیشتر شود انتظاری بیهوده است.
هر نوع رشد بازارها با هر نام و نشانی که در نهایت موجب رشد اقتصادی و افزایش درآمد سرانه نشود بازی و فریبی بیش نخواهد بود هر چند در پایان این بازی گروه اندکی برنده و جمع کثیری بازنده و تماشاچی خواهند بود.
نظر شما