به گزارش بازار، درآمد حاصل از دست‌رنج خانوارهای کشور هر سال در بخش‌های مختلفی اعم از خوراکی و غیرخوراکی هزینه می‌شود. بر اساس داده‌هایی که سال‌های قبل در این خصوص منتشر شده است بین خانواده‌های شهری بیشترین سهم بین مواد خوراکی از آن گوشت بوده است و بین غیرخوراکی‌ها نیز دسته مسکن، سوخت و روشنایی بزرگترین سهم را به خود اختصاص داده‌اند.
گزارشی که به تازگی مرکز آمار ایران از متوسط درآمد خانوارهای شهری و روستایی منتشر کرده است نشان می‌دهد در سال ۱۴۰۱ نیز تقسیم میزان درآمد خانوار روی همین روند قرار داشته است؛ سهم مسکن، سوخت و روشنایی بر اساس نموداری که مرکز آمار ایران از هزینه‌های خانوارهای شهری منتشر کرده ۳۸/۱ درصد بوده است.
پیش از این و در سال‌های گذشته این میزان ۳۶ درصد اعلام شده بود و بنا بر این ادعا خانوارهای شهری از سال ۱۴۰۰ تا ۱۴۰۱ تنها دو درصد بیشتر، از درآمد خود را به این بخش اختصاص داده‌اند.
تورمی که مردم حس می‌کنند بیشتر از آمارهای رسمی است.
هزینه‌های مربوط به اجاره و خرید مسکن در سال‌های گذشته تا آنجا افزایش یافته است که مردم به‌ویژه در کلانشهرهایی مانند تهران مجبورند درصد بالایی از درآمد خود را صرف تهیه سرپناهی حداقلی کنند.
در این میان بازار اجاره در آغاز فصل معاملات امسال با تورم بی‌سابقه‌ای مواجه شد. برخی در موعد تمدید قرارداد خانه خود مجبور شدند به محلات پایین‌تری مهاجرت کنند و برخی دیگر نیز با بودجه خود نمی‌توانستند خانه جدیدی پیدا کنند. اجاره ماهانه اغلب آپارتمان‌ها در شهرهای بزرگ حتی با حقوق ماهانه افراد نیز برابری می‌کند. بنابراین تورم حقیقی که مردم اکنون در جامعه حس می‌کنند بسیار بیشتر از میزان آمارهای رسمی است که هر ماه منتشر می‌شوند.
خلیل محبت‌خواه، مدیرکل سابق راه و شهرسازی استان تهران با یادآوری اینکه سال ۱۴۰۱ متوسط قیمت مسکن در تهران به ۵۵ ملیون تومان رسیده، گفته بود: قیمت مسکن ۷۰ درصد هزینه سبد هر خانوار تهرانی را تشکیل می‌دهد.
در حالی رقم دقیق متوسط هزینه مسکن در سبد هزینه خانوارهای شهری و روستایی نامشخص است که اطلاعات مربوط به تحولات بازار مسکن در تارنمای وزارت راه و شهرسازی نیز دیگر در دسترس نیست. روندهای تورمی سال‌های اخیر نشان می‌دهد مسکن همچنان بیشترین سهم را در سبد خانوارها به خود اختصاص داده است.
نظر شما