بازار؛ گروه بین الملل: سایت «هیل» نزدیک به کنگره آمریکا، اخیرا مقاله ای با عنوان «ایالات متحده در حال از دست دادن جنوب جهانی است: چگونه مسیر خود را وارونه کنیم؟» را منتشر کرده است.
نویسندگان این مقاله افرادی چون «کالین میزل» معاون تحلیل ژئوپلیتیک مرکز آینده پژوهی بین‌المللی فردریک پاردی در دانشگاه دنور، کارشناس ژئوپلیتیک، مدل سازی در مرکز مطالعات استراتژیک لاهه و یک متخصص غیر مقیم در مرکز استیمسون، «جاناتان مویر» مدیر مرکز آینده پژوهی بین‌المللی فردریک پاردی دانشگاه دنور، استادیار دانشکده مطالعات بین‌المللی جوزف کوربل و عضو ارشد غیرمقیم در شورای آتلانتیک و «متیو باروز» سرپرست برنامه و کارشناس برجسته در مرکز آینده پژوهی استراتژیک استیمسون هستند.
ترجمه مقاله را در ادامه می خوانیم.
در مسیر فعلی، ایالات متحده قرار است در ۲۵ سال آینده از چین به عنوان تأثیرگذار برتر جهان پیشی بگیرد. بر اساس مطالعه‌ای که ما از نفوذ دو کشور از سال ۱۹۶۰ به بعد با پیش‌بینی‌هایی تا اواسط قرن در ابعاد اقتصادی، سیاسی و امنیتی انجام داده ایم، نفوذ چین در ۶۱ کشور به دلیل کمک‌های تجاری، سرمایه‌گذاری و توسعه قابل‌توجه از ایالات متحده پیشی گرفته است.
تازه ترین اقدامات چین به‌ویژه آفریقا و آسیای مرکزی و جنوب شرقی را شامل می‌شود، در حالی که این اقدامات، مزیت‌های ایالات متحده را تقریباً در دیگر نقاط جهان از بین می‌برد.
با توجه به اقدامات دیپلماتیک اخیر پکن و از سرگیری روابط عربستان و ایران به همراه ورود آتی عربستان به سازمان همکاری شانگهای به رهبری چین، که برخی از آنها از آن به عنوان نیمه اتحاد چندین کشور بزرگ اوراسیا یاد می کنند، خاورمیانه دیگر به طور کامل در حوزه نفوذ ایالات متحده قرار ندارد
امروز، با توجه به اقدامات دیپلماتیک اخیر پکن و از سرگیری روابط عربستان و ایران به همراه ورود آتی عربستان به سازمان همکاری شانگهای به رهبری چین، که برخی از آنها از آن به عنوان نیمه اتحاد چندین کشور بزرگ اوراسیا یاد می کنند، خاورمیانه دیگر به طور کامل در حوزه نفوذ ایالات متحده قرار ندارد.
از طرفی، حمایت غرب از اوکراین_در حالی که از نظر اخلاقی و استراتژیک انتخاب درستی است_ شرایط را برای دستاوردهای ژئوپلیتیک بیشتر چین در آفریقا فراهم کرده است. انتظار می‌رود منابع مالی غرب که قبلاً برای کمک‌های بشردوستانه در این قاره در نظر گرفته شده بود، به سمت کی‌یف هدایت شود و به نظر می‌رسد پکن آماده است تا این شکاف را با طرح توسعه جهانی خود پر کند.
از دست دادن مداوم نفوذ ایالات متحده بر چین در دو دهه گذشته، شکست پشتوانه این کشور و غرب در رهبری افکار عمومی جهانی در مورد اوکراین است. در اولین و آخرین رای گیری مجمع عمومی سازمان ملل متحد که خواستار پایان دادن به تجاوز روسیه به اوکراین شد، هند، بزرگترین دموکراسی جهان، در کنار بیش از ۳۰ کشور دیگر از رای گیری خودداری کرد.
شکاف بین جنوب جهانی و ایالات متحده بسیار عمیق تر از آن چیزی است که قابل درک باشد
شکاف بین جنوب جهانی و ایالات متحده بسیار عمیق تر از آن چیزی است که قابل درک باشد؛ همانطور که نظرسنجی فوریه ۲۰۲۳ و پرسش از عموم مردم غرب و جنوب جهانی نشان داده است. منطقه جنوب جهانی نسبت به تقسیم جهان به دموکراسی در مقابل اقتدارگرایی توسط دولت بایدن بی اعتماد است. برای آنها، جهان در حال حاضر چند قطبی است، و ایالات متحده و اروپا تنها یکی از قطب ها هستند. در عوض و مقابل، غرب جهان را به دو بخش تقسیم کرده است: یک بلوک غربی و یک بلوک روسیه و چین. غربیها معتقدند که این وظیفه اخلاقی بقیه جهان است که از غرب حمایت کنند.
با این حال، بر اساس آخرین گزارش ما، شکست های استراتژیک ولادیمیر پوتین رئیس جمهور روسیه در اوکراین و سوء مدیریت موازی شی جین پینگ رئیس جمهور چین در مورد همه گیری کووید-۱۹، پنجره باریکی از فرصت را برای ایالات متحده باز گذاشته که تقریباً در پنج سال آینده زمین استراتژیک از دست رفته را به دست آورد.
کند شدن رشد چین و کاهش رشد روسیه به دلیل وارد شدن ضربات اخیر به اقتصاد مربوطه آنها، تسریع شده است. به منظور استفاده حداکثری از این مهلت موقت، در خصوص کاهش نسبی آمریکا، سیاست گذاران امریکایی باید سیاست های تجاری حمایت گرایانه ناشی از دولت ترامپ را کنار بگذراند و آن ها باید تلاش‌های دیپلماتیک ایالات متحده را به طور گسترده‌تر تجهیز کنند و با رهبران جنوب جهانی همکاری نزدیک‌تر و جدی‌تر داشته باشند.
برای مثال، بدون چنین تلاش‌هایی، استراتژی ایندو_پسیفیک ایالات متحده می‌تواند با بادهای مخالف فزاینده‌ای مواجه شود. این امر مستلزم بازنگری در استراتژی کلان فعلی ایالات متحده است. مفاهیمی مانند «بازدارندگی یکپارچه»_ اصطلاح کاخ سفید و وزارت دفاع ایالات متحده برای «ترکیب یکپارچه از قابلیت‌ها به منظور متقاعد کردن دشمنان احتمالی مبنی بر اینکه هزینه‌های فعالیت‌های خصمانه آنها بیشتر از منافع آنها است»_باید در قالب شرایط کمتر خصمانه، پیکربندی شوند.
از طرفی، نفوذ ژئوپلیتیک، محصول تعاملات اقتصادی، سیاسی و امنیتی است که نیازی به استفاده از سلاح نیست مگر در موارد ضروری. بیزاری دولت بایدن از توافقات تجاری سنتی که دسترسی متقابل بیشتری به بازار ارائه می دهد، مزیتی برای چینی ها به همراه دارد؛ در حالی که دولت ها نیازی ندارند یا حداقل نباید مجبور شوند در رقابت با قدرت های بزرگ طرف هایی را انتخاب کنند که ترجیح می دهند از آن کنار گذاشته شوند.
اگر ایالات متحده در عوض استراتژی امنیت ملی، خود را به سمت سرمایه گذاری بیشتر در نقاط قوت خود از جمله نوآوری، تنوع و رفاه گسترده تغییر دهد، در این صورت قادر خواهد بود با اطمینان، بار دیگر شاهد افزایش نفوذ خود باشد
اگر ایالات متحده در عوض استراتژی امنیت ملی، خود را به سمت سرمایه گذاری بیشتر در نقاط قوت خود از جمله نوآوری، تنوع و رفاه گسترده تغییر دهد، در این صورت قادر خواهد بود با اطمینان، بار دیگر شاهد افزایش نفوذ خود باشد و این امر باعث پذیرش بیشتر جنوب جهانی خواهد شد. مدت طولانی است که ایالات متحده در حال پذیرش یک نظم چند قطبی است.
این امر مستلزم یافتن راه‌هایی برای حمایت از آمریکایی‌های یقه آبی است و در عین حال، در برابر اصرار افزایش حمایت‌گرایی تجاری، که به رشد اقتصادی آسیب می‌زند و ظرفیت نفوذ ایالات متحده در خارج از کشور را کاهش می‌دهد، مقاومت می‌کند. این امر به معنای پذیرش مهاجران برای حفظ تعادل جمعیتی مطلوب ایالات متحده بوده و با فرض رشد اقتصادی مطلوب در سال‌های آینده، نیازمند افزایش بودجه برای کمک‌های خارجی ایالات متحده به معنای واضح‌ترین علامت حسن نیت آمریکا است.
در همین حال، ایالات متحده باید روابط خود را با قدرت های منطقه ای در حال رشد مانند هند و امارات تقویت کند تا ظرفیت نفوذ آمریکا را از طریق همکاری چندجانبه و نه یک جانبه ایجاد کند. شکل نظم بین المللی در خطر است و ما در مسیر شکاف رو به رشد بین غرب و جنوب جهانی قرار داریم.
در حقیقت، ما دارای انتخاب میان جهانی که ممکن است درست شود؛ در حالی که بیشتر جهان نسبت به تهاجم دوسوگرا باقی می‌ماند و همچنین یک نظم بین‌المللی مبتنی بر قوانین بین‌المللی که می‌تواند با چالش‌های جهانی، مانند تغییرات آب‌وهوایی مقابله کند، هستیم. دومین انتخاب، چشم‌اندازی برای جهان است که می‌تواند با دوبرابر کردن حمایت‌گرایی تجاری، محدودیت‌های سخت‌تر را در خصوص مهاجرت و هراس اخلاقی بیشتر بر چین را از بین برود. در واقع، پوتین روی این نوع از جهان حساب باز کرده است.
نظر شما