به گزارش بازار به نقل از ایبنا، آراد پورکار، کارشناس بازار سرمایه گفت: در حدود ۵۰ درصد پول‌هایی که در حال ورود به بازار سرمایه است، تجربه تلخی را در سال ۹۹ داشته و فراز و نشیب‌های این بازار را شناخته‌اند، بنابراین این سرمایه‌ها به سمت سهام‌های EPS محور و بنیادی حرکت خواهند کرد، یعنی پول‌ها به سمت نمادهایی خواهد رفت که P/E کمتری دارند.
این کارشناس بازار سرمایه بیان داشت: همچنین این پول‌ها به سمت بازارهایی می‌روند که «دوره بازگشت سرمایه کمتری» دارند، یعنی حتی اگر قیمت سهام رشد هم نکند؛ آن DPS (سود شرکت که در مجمع مشخص می‌شود) که شرکت پرداخت می‌کند، دوره بازگشت سرمایه را کوتاه‌تر می‌کند.
این تحلیل‌گر بازارهای مالی عنوان کرد: بنابراین صنایع بزرگ و شاخص ساز که P/E کمتری دارند توانایی زیادی در جذب نقدینگی خواهند داشت و نقدینگی که در این شرکت‌ها جذب می‌شود به افزایش سرمایه و افزایش تولید و رونق اقتصاد کمک خواهد کرد، در نتیجه با جذب نقدینگی سرگردان به سهام‌های بزرگ عملکرد این شرکت‌ها بهبود خواهد یافت.
پورکار با اشاره به این که شاخص کل بازار سرمایه مقاومت دو میلیون و ۳۰۰ هزار واحد را شکسته و از آن عبور کرده است، گفت: پول‌هایی که در حال ورود به بازار سرمایه است پول‌های قوی است و این پول‌ها پتانسیل بالایی برای رشد شاخص کل بورس دارد.
وی افزود: چنانچه بازار روند نزولی هم به خود بگیرد، خیلی سریع صف‌های فروش جمع خواهد شد و خیلی از این منفی‌های بزرگ توسط حقوقی‌های بزرگ خریداری خواهد شد، اما این سهام داران خرد هستند که این سهام‌ها را با رشد قیمتی مواجه می‌کنند.
این کارشناس بازار سرمایه تاکید کرد: بازار سهام این پتانسل را دارد که به کانال سه میلیون واحد نیز دست یابد، زمانی که شاخص به این کانال رسید مجددا مرفوضات اساسی که بر بازار سرمایه اثرگذار است، مانند نرخ ارز، نرخ خوراک، قیمت کامودیتی‌ها و ... را رصد کنیم تا هدف بعدی شاخص کل بورس را مشخص کنیم.
این فعال بازار سرمایه بیان داشت: باید از اتفاقات سال‌ها ۹۹ درس بگیریم و نباید از الان هدف شاخص کل در کانال‌های دو یا سه برابر فعلی را بدهیم.
این مدرس بازار سرمایه عنوان کرد: یکی از سوالاتی که مطرح است این است که چرا شاخص کل بورس از کانال ۸۰۰ هزار واحد در یک رشد شارپی تا دو میلیون و ۱۰۰ هزار واحدی اوج گرفت.
پورکار در پاسخ به این سوال باید گفت که در سال ۹۹ آقای شاپور محمدی رئیس وقت سازمان بورس عنوان کردند که رشد بازار سرمایه بنیادی نیست و به همین دلیل پیش نهاد کاهش دامنه نوسان را مطرح کردند که در شورای عالی بورس رد شد در نتیجه ایشان از سمت خود استفاء دادند؛ بنابراین رشد بازار سرمایه در آن سال غیر واقعی بوده است.
وی افزود: دلیل دوم این است که نرخ بهره بین بانکی درآن سال از ۲۲ درصد به ۸ درصد رسید، این موضوع موجب شد تا p.e بازار سهام افزایش یابد و زمانی که شاخص به دومیلیون واحد رسید نرخ بهره بین بانکی از ۸ درصد به ۲۲.۵ درصد رسید، در نتیجه P.E بازار سهام کاهش پیدا کرد. در ادامه، چون پول به دنبال بدون ریسک‌ترین بازار می‌گردد و همچنین پول به دنبال بازاری می‌گردد که «دوره بازگشت سرمایه زود تری» دارد، که در آن زمان سپرده گذاری در بانک‌ها از این مزیت برخوردار بودند. در نهایت پول‌ها از بورس خارج شد و اتفاقات سال ۹۹ روی داد.
این کارشناس بازار سرمایه گفت: در حال حاضر که شاخص کل بازار سهام کانال دو میلیون و ۳۰۰ هزار واحدی را فتح کرده است، اگر ارزش جایگزینی شرکت‌های بورسی را نیز بررسی کنیم، برای این که شرکت‌های بورسی به ارزش واقعی خود برسند از الان تا حدود ۴۰ درصد توان رشد دارند.
نظر شما