به گزارش بازار، حمیدرضا نامی گفت: برنامه جامع مکانیزاسیون، برنامه‌ای ۱۲ ساله است که در سال ۱۳۹۲ توسط مرکز توسعه مکانیزاسیون وزارت جهاد کشاورزی با هدف نوسازی ناوگان در این بخش تهیه شد.
وی افزود: براساس این برنامه، سالانه باید ۱۱ هزار تراکتور تولید می‌شد که از این تعداد ۲ هزار تراکتور برای جایگزینی با تراکتورهای فرسوده اختصاص یافته بود و ۹ هزار تراکتور نیز باید به عنوان ماشین آلات جدید در این عرصه به کار گرفته می‌شد که تاکنون خروج تراکتور، کمباین و ادوات فرسوده از ناوگان مکانیزاسیون کشاورزی اتفاق نیفتاده است.
نامی با اشاره به میانگین سن ناوگان مکانیزاسیون کشاورزی در ایران و جهان گفت: دوره استهلاک یک تراکتور یا دنباله بندها در حوزه کشاورزی در جهان به طور میانگین ۵ سال است، اما در کشور ما، ۱۰ تا ۱۳ سال ملاک استهلاک ناوگان است که دو برابر میانگین جهانی است.
رئیس انجمن تولیدکنندگان ماشین آلات و ادوات کشاورزی افزود: در مکانیزاسیون به لحاظ اجرایی هیچ سرفصلی به عنوان استهلاک و جایگزینی تعریف نشده است؛ یعنی هم برای کشاورز که تراکتورش فرسوده است توجیه اقتصادی ندارد که ماشین آلات فرسوده را خارج و ماشین آلات نو جایگزین آن کند و هم تولیدکننده به دلیل آنکه مصرف کننده اش ضعیف است نمی‌تواند خطوط تولید خود را نوسازی و بازسازی کند.
وی اضافه کرد: این موضوع کل چرخه تولید و مصرف را دچار فرسودگی کرده و موجب شده از همه ظرفیت تولید در این بخش استفاده نشود.
نامی با اشاره به محدودیت اعتبارات بانکی در نوسازی ماشین آلات و تجهیزات کشاورزی نیز گفت: اعتبارات بانکی تخصیص یافته به نوسازی مکانیزاسیون کشاورزی محدود است و پوشش جریان عادی تامین ماشین‌های مورد نیاز کشاورزان را نمی‌دهد و از سوی دیگر، به دلیل قیمت گذاری غیراصولی برای محصولات کشاورزی، سود محصول برای کشاورز پایین است و توان اقتصادی قابل اتکایی را برای کشاورزی ایجاد نمی‌کند که با استفاده از آن بتواند اقدام به نوسازی ناوگان خود کند.
وی با اشاره به ضرورت حمایت از صنعت ماشین آلات کشاورزی گفت: در حال حاضر، تولیدکنندگان ماشین آلات با ۵۰ درصد ظرفیت تولید فعالیت می‌کنند که بخشی از آن به دلیل تقاضای پایین در بازار است و لازم است دولت برای حمایت از این صنعت، ضمن ایجاد الزام برای اجرای برنامه جامع مکانیزاسیون کشاورزی، بسته‌های حمایتی برای نوسازی ناوگان را نیز برای کشاورزان در نظر بگیرد.
نظر شما