بازار؛ گروه بین الملل: ملت دچاررکود، توصیفی دو کلمه ای مناسب از بریتانیا است، کشوری که پس از ۱۵ سال عملکرد ضعیف اقتصادی، منتظر رکود در سال جاری است. سیاستمداران در بریتانیا می دانند که با مشکلات بسیاری مواجه هستند. در ۱۳ سال گذشته «دیوید کامرون»، «ترزا می»، «بوریس جانسون»، «لیز تراس» و اکنون «ریشی سوناک»، راه‌های مختلفی را برای رفع مشکلات پیشنهاد کرده‌اند، که هیچ کدام تاکنون موفق نبوده اند.
در دولت کارگر آینده، هیچ تلاشی برای عضویت در بازار واحد یا اتحادیه گمرکی وجود نخواهد داشت، چه رسد به درخواست برای عضویت کامل در اتحادیه اروپا
یکی از راه‌حل‌های پیشنهادی برای درمان بیماری‌های اقتصادی بریتانیا که مطمئناً به این زودی آزمایش نخواهد شد، پیوستن مجدد به اتحادیه اروپا است. ادعا می شود افرادی مانند رهبر اپوزیسیون و صدراعظم در سایه، «راشل ریوز»، می‌خواهند روابط بهتری با اتحادیه اروپا تضمین کنند، اما در دولت کارگر آینده، هیچ تلاشی برای عضویت در بازار واحد یا اتحادیه گمرکی وجود نخواهد داشت، چه رسد به درخواست برای عضویت کامل در اتحادیه اروپا.
با توجه به اینکه هر دو حزب اصلی متعهد به اجرای برگزیت هستند، جستجو برای سیاست هایی ادامه دارد که نه تنها اقتصاد را دوباره به حرکت در آورد، بلکه این کار را به گونه ای انجام دهد که مزایای رشد را به بخش های عقب مانده کشور منتقل کند. آنها می توانند با نگاهی به آنچه که جو بایدن در آن سوی اقیانوس اطلس با قانون کاهش تورم خود (IRA) انجام می دهد، شروع کنند.
قانون کاهش تورم دارای اشتباهاتی است زیرا ارتباط چندانی با هزینه های زندگی در ایالات متحده ندارد. اما به شرکت‌هایی که نیروگاه‌های انرژی پاک را در ایالات متحده آمریکا راه‌اندازی می‌کنند یارانه می‌دهد و برای مصرف‌کنندگانی که خودروهای الکتریکی جدید تولید شده می‌خرند، اعتبارات مالیاتی سخاوتمندانه ارائه می‌کند. این قانون بیانگر حمایت گرایی در مقیاس بزرگ است و هفته گذشته در بحث داووس مطرح شد.
در اوج تلاش برای باز کردن بازارها در دهه ۱۹۹۰ و اوایل دهه ۲۰۰۰، یقینا قانون کاهش تورم به طور جهانی توسط کسانی که در جشنواره گفتگوی سالانه مجمع جهانی اقتصاد شرکت می کردند محکوم می شد.
اما اکنون گرایش کشورها به سوی جهانی‌زدایی است، به‌طوری‌که تولید در داخل یا در کشوری که متحد تلقی می‌شود مستقر می‌شود. به طور واضح، تعداد زیادی از شرکت کنندگان در نشست هفته گذشته داووس بودند که قویاً از قانون کاهش تورم حمایت کردند.
«لری سامرز»، وزیر خزانه داری سابق ایالات متحده گفت که قانون کاهش تورم در واقع اقدامی از لحاظ تاریخی مثبت بود. «برونو لومر»، وزیر دارایی فرانسه گفت: اقدام خوبی است که ایالات متحده آمریکا مشوق هایی را برای سرمایه گذاری در فناوری سازگار با آب و هوا فراهم می کند و اروپا نیز باید همین کار را انجام دهد.
قانون کاهش تورم بایدن نشان دهنده این است که ایالات متحده آمریکا به طور جدی خواهان مقابله با گرمایش جهانی است
اتحادیه اروپا برای تقلید از کاری که بایدن انجام داده است با مشکلاتی مواجه خواهد بود، زیرا این اتحادیه یک اتحادیه مالی نیست، اما کمیسیون اروپا برنامه‌هایی برای تقویت سرمایه‌گذاری سبز دارد و قوانین مربوط به کمک‌های دولتی را که برای ترویج انرژی سبز طراحی شده‌اند، افزایش خواهد داد.
در حالی که اتحادیه اروپا به وضوح می تواند به سازمان تجارت جهانی در مورد استفاده بایدن از یارانه ها شکایت کند، تصویر بزرگتر این است که ایالات متحده آمریکا به طور جدی خواهان مقابله با گرمایش جهانی است. اگر قانون کاهش تورم سایر کشورها را تشویق کند که همین کار را انجام دهند، سیاره زمین به نفس کشیدن خود ادامه خواهد داد.
«تونی دانکر»، از سیاستمداران پر نفوذ بریتانیا اخیرا گفت: این امکان وجود دارد که بریتانیا در رشد سبز جهان را رهبری کند، اما تنها با تغییر طرز فکر. او گفت که بریتانیا «در آستانه سقوط از لیگ قهرمانان توسط آمریکایی‌ها و اروپایی‌ها است: هر دو در یک مسابقه تسلیحاتی برای کسب سهم بازار جهانی هستند. آنها نه تنها پول خرج می کنند، بلکه موانع نظارتی از جمله کمک های دولتی را برای بردن جایزه کنار می گذارند. بریتانیا باید از امریکا و سیر کشورهای اروپایی درس بگیرد.
اتخاذ رویکرد متفاوت در بریتانیا مستلزم تغییر دولت بوده و طرحی برای انتقال خالص صفر نیاز به یک دولت فعال تر دارد
«گرانت شاپس»، وزیر بازرگانی بریتانیا در داووس گفت: بریتانیا نیازی به قانونی معادل قانون کاهش تورم ندارد، زیرا در انرژی های تجدیدپذیر پیشتاز بوده و آمریکایی ها اکنون در حال بازی کردن با قوانین هستند. «کیمی بادنوک»، وزیر تجارت بریتانیا نیز نگرانی های خود را در مورد رقابت جهانی یارانه ها در گفتگوهای خود با آمریکایی ها و اروپایی ها به وضوح بیان کرد.
به طور واقع بینانه یک رویکرد متفاوت مستلزم تغییر دولت است و طرحی برای انتقال خالص صفر نیاز به یک دولت فعال تر دارد. در انتخابات آینده در حالی که «کی یر استارمر» همه حامیان حزب کارگر را خشنود نمی کند، تفکر وی از روزهایی که از رفراندوم دوم اتحادیه اروپا حمایت می کرد، رشد کرده است. حامیان چپ‌گرای برگزیت همیشه استدلال کرده‌اند که خروج از اتحادیه اروپا فرصتی برای استفاده از کمک‌های دولتی، یارانه‌ها، معافیت‌های مالیاتی و تدارکات برای تقویت پایه صنعتی بریتانیا فراهم می‌کند و به نظر می‌رسد رهبر حزب کارگر به آرامی به برخی از این ایده‌ها توجه می‌کند.
واضح است تصور اینکه بریتانیا می‌تواند از ایالات متحده آمریکا بیشتر خرج کند امری نادرست است، اما منطقی است که برای سرمایه‌گذاری‌هایی که چشم‌انداز رشد پایدار سریع‌تر را تقویت می‌کند، تامل کرد.
همچنین معادل بریتانیایی قانون کاهش تورم زیان ندارد زیرا راه‌های هوشمندانه‌ای وجود دارد که دولت می‌تواند برای حمایت از رشد سبز هزینه کند. اگر بریتانیا بتواند از فناوری‌های نابالغ حمایت مالی کند که در آن بازارها هنوز به طور کامل فعالیت نمی‌کنند یا مشوق‌هایی برای کالاهای محلی ارائه نمی‌دهند، پس هیچ دلیلی وجود ندارد که حزب کارگر نباید این روند را ادامه دهد.
نظر شما