بازار؛ گروه صنعت: بارها این ضرب المثل را شنیده و به کار برده ایم که «سالی که نکوست از بهارش پیداست»؛ حالا این جمله معروف شده حکایت برخی از تولیدات آرایشی- بهداشتی کشور، محصولاتی که به رغم محدودیت های بیشمار داخلی و خارجی برای واردات تولیدات مشهور کشورهای فرانسوی و آلمانی، هنوز نتوانسته اند مورد اقبال جدی مشتریان بازار ایران قرار بگیرند.
چرا که خیلی از این تولیدات در ظاهر نمی توانند دست به رقابت جدی با وارداتی ها بزنند و آن هایی هم که توان رقابت دارند اغلب ظروف مصرفی شان از طریق واردات تامین می شود. بنابراین این سوال مطرح می شود که چرا نتوانسته ایم در تولید ظروف آرایشی- بهداشتی که از اهمیت بالایی با توجه به ماهیت تولیدات برخوردار است دست یابیم؟ پرسشی که مهدی عاطفی، مدیر فروش یک شرکت تولیدکننده ظروف آرایشی- بهداشتی در گفت و گو با بازار به آن پاسخ می دهد.
* چند سال است که در حوزه تولید ظروف آرایشی بهداشتی فعالیت می کنید و اگر بخواهید به پاره ای از چالش های این صنعت اشاره کنید چه مواردی به نظرتان از همه مهمتر است که می تواند باعث عدم تمایل مشتری نسبت به خرید کالا شود؟
نزدیک به دو دهه است که در حوزه تولید ظروف آرایشی- بهداشتی فعالیت دارم و در مجموعه ای که مشغول به خدمت هستم محصولاتی تولید می کنیم که شاید خیلی از رقبا توان تولید آن ها را نداشته باشند و به نوعی برای شرکت انحصاری معرفی می شوند.
اما در خصوص کیفیت کلی ظروف آرایشی بهداشتی که گاهی منجر به بی اعتمادی مشتریان به این حوزه می شود می توان به این نکته اشاره کرد که هنوز توان کافی برای تولید تمام بخش های ظروف آرایشی را نداریم. برای مثال توپ های مصرفی در رول های ضد عرق وارداتی هستند و به رغم اینکه اقداماتی جزئی در تولید داخلی آن ها انجام شده اما هنوز عمده آن ها از طریق داخل تامین می شود.
برخی از ظروف آرایشی- بهداشتی کیفیت ثابتی ندارند و هر بار با کیفیت متفاوتی به بازار ارائه می شوند که این موضوع باعث بی اعتمادی مردم نسبت به کیفیت تولیدات داخلی شده است
حتی مغزی اسپری هایی که در داخل کشور تولید می شود نیز هنوز به کیفیت وارداتی ها نرسیده اند. این درحالی است که برخی از همکاران در شرکت های دیگر سعی در تولید این محصولات داشتند اما نتوانستند تولید یک دستی را به بازار ارائه بدهند و هر بار تولیدکنندگان محصولات آرایشی- بهداشتی و مشتریان بازار آن ها با کیفیت جدیدی از آن مواجه می شوند که تمام این ها باعث کاهش اعتماد مردم به تولیدات داخلی می شود.
* الان چند درصد از تامین ظروف آرایشی- بهداشتی کشور داخلی و چه بخشی از آن هنوز وابسته به واردات است؟
در حال حاضر حدود ۹۵ درصد از تامین ظروف آرایشی- بهداشتی کشور از طریق داخل و با استفاده از مواد اولیه ای که از پتروشیمی ها به دست می آید تولید می شوند. بنابراین تنها یک سری از مواد اولیه همچون پلی کربنات ها، آکریلیک ها و غیره که برای یک سری از محصولات خاص استفاده می شود نیاز به واردات دارد و مابقی همگی داخلی هستند.
* ارز بری ۵ درصد ماده اولیه ای که نیاز به واردات دارد چقدر در سال است؟
خیلی محدود از مواد اولیه ای که نیاز به واردات دارد استفاده می کنیم و بیشتر مواد مورد نیازمان همان تولیدات پتروشیمی ها از جمله پلی پروپلین، پلی اتیلن ترفتالات و غیره است. اما در مورد وارداتی ها در سال حدود ۳۰۰ میلیون تومان در شرکت خودمان نیاز به واردات داریم.
* چقدر تولیدکنندگان داخلی از ظروف بهداشتی- آرایشی که در داخل کشور تولید می شود استقبال می کنند و تامین داخلی آن ها چه مزیتی دارد؟
با توجه به نوسانات ارزی، شرایط گمرک و از همه مهمتر حذف ارز ۴ هزار و ۲۰۰ تومانی تامین داخلی مقرون به صرفه تر از واردات است. با این حال در خیلی از کالاهای لوکس همچون کرم پودرها همچنان نیاز به واردات وجود دارد؛ چرا که ظروف شکیل به دلیل نبود زیرساخت ها در داخل کشور تولید نمی شود.
با توجه به نوسانات ارزی، شرایط گمرک و از همه مهمتر حذف ارز ۴ هزار و ۲۰۰ تومانی تامین داخلی مقرون به صرفه تر از واردات است. با این حال در خیلی از کالاهای لوکس همچون کرم پودرها همچنان نیاز به واردات وجود دارد
البته این موضوع محدود به کرم های آرایشی- بهداشتی لوکس نمی شود و در زمینه تولید شیشه های عطر و ادکلن نیز ضعف هایی وجود دارد و شیشه سازی ایران توان تولید چنین ظروفی را ندارد. بنابراین مجبور شیشه عطر را از هند و چین وارد کشور کنیم که برای تولیدکنندگان محصولات آن ها گران تمام می شود.
* تا حالا به سمت تولید پک های عطر و ادکلن و شکیل حرکت نکرده اید؟
یک شرکتی به تازگی وارد حوزه تولید شیشه عطر به صورت اتوماتیک شده؛ این شرکت در شهر مشهد جانمایی شده و برای ورود به حوزه تولید شیشه سرمایه گذاری سنگینی انجام داده است.
ظرفیت تولید شرکتی که در آن فعالیت دارید چقدر است و این مجموعه چه مقدار از نیاز داخلی را تامین می کند؟
بیش از ۲۰۰ نوع محصول تولید می کنیم که در مورد تیراژ کلی یا هر یک به جز نمی توان اظهار نظر دقیقی داشت؛ چرا که حجم تولید هر شش ماه یک بار تغییر می کند و اطلاعات دقیقی در این خصوص در دست ندارم. اما آنچه در مورد سهم بازار هر یک از شرکت های فعال در این حوزه اهمیت دارد ایجاد تنوع در تولید و سرمایه گذاری پیوسته برای به روز رسانی تجهیزات است.
* برای ادامه فعالیت در حوزه تولید ظروف آرایشی- بهداشتی هر چند وقت یکبار نیاز به سرمایه گذاری جدید دارید؟
در حال حاضر به قدری دست در بازار تولید ظروف آرایشی- بهداشتی زیاد شده و این بازار رقابتی است که برای عقب نماندن از رقبا حداقل باید سالی یک بار سرمایه گذاری انجام داد و زیرساخت ها را به روز کرد.
* تکنولوژی محصولاتی که در داخل کشور ساخته می شود متعلق به کجاست؟
حدود ۹۰ درصد از تجهیزات مصرفی وارداتی و متعلق به چین است؛ چون در ایران هنوز نتوانسته ایم دستگاه با کیفیتی تولید کنیم. برای مثال همین پمپ های داخل وسایل آرایشی هرچند در ایران هم تولید می شوند اما اغلب تولیدکنندگان محصولات آرایشی- بهداشتی تمایل به واردات آن ها دارند.
متاسفانه تولیدات خیلی از تولیدکنندگان محصولات آرایشی- بهداشتی که از ظروف داخلی استفاده کردند با نقص های جدی وارد بازار شد و ضرر های میلیاردی بسیاری به برند آن ها زده شد
متاسفانه تولیدات خیلی از تولیدکنندگان محصولات آرایشی- بهداشتی که از این محصولات استفاده کردند با نقص های جدی وارد بازار شد و ضرر های میلیاردی به آن ها زده شد. این درحالی است که اگر محصول با کیفیت تر در داخل کشور تولید شود اکثر تولیدکنندگان تمایل به استفاده از آن ها دارند چون وارداتی ها حداقل ۴ ماه نیاز به انتظار دارند تا به کشور بیایند و اغلب کارخانه داران ناچار به انبار داری هستند تا خط تولید متوقف نشود. اما اگر توان تامین از داخل باشد این چالش ها هم وجود ندارد.
* اشاره کردید که تامین ظروف از خارج از کشور حداقل ۴ ماه زمان می برد، شما به عنوان تولید کننده ظروف داخلی با چه چالش هایی از سوی گمرک مواجه می شوید؟
هرچند کارشناسان گمرک گاهی در رسانه ملی اظهار می کنند که زمان ترخیص کالاها به سه روز و حتی کمتر کاهش یافته اما تاکنون نتوانسته ایم مواد اولیه وارداتی مورد نیازمان را در کمتر از ۱۰ روز ترخیص کنیم و مشکلات این حوزه بسیار است.
* چه چالش های دیگری در تولید دارید؟
یکی از چالش های اساسی ما در بحث تولید، کیفیت پایین مواد اولیه است. همین پلاستیک پت کیفیت لازم را ندارند، این درحالی است که مشتری انتظار جنس چینی و درجه یک را دارد.
* رفتار تامین کننده و پتروشیمی ها با شما چطور است؟
پتروشیمی محصولات خود را در بورس کالا تحویل می دهد و از بورس هم نمی توانیم مواد اولیه مورد نیازمان را تامین کنیم و از بازار آزاد با نوسان شدید و مافیا بازی مواد اولیه تهیه می شود. مواد اولیه دست یکسری از افراد خاص است و آن ها با هم تبانی می کنند که یکی از انواع مواد اولیه را که کیلویی ۴۳ هزار تومان است ۸ هزار تومان گران کنند.
البته گاهی هم قیمت ریزشی است. بنابراین این بالا و پایین آمدن قیمت ها برای ما چالش زا شده است؛ نوساناتی که در هیچ کالایی جز محصولات پتروشیمی ها ندیده ایم.
* با این تفاسیر از ابتدای سال شاهد چقدر افزایش قیمت بوده اید؟
هر هفته نوسان قیمت وجود دارد؛ برای مثال یک بار این مواد اولیه ۴۰ تومان و بار دیگر ۴۳ تومان معامله می شود. دوباره به یک افزایش قیمت می خورد و به ۴۷ تومان می رسد و مدام در حال تغییر است. این نوسانات منجر به این می شود که نتوانیم قیمت ثابتی را به مشتریان خود ارائه دهیم و مدام باید نرخ ۲۰۰ قلم کالایی که تولید می کنیم را به روز رسانی کنیم. این به روزرسانی قیمت ها هم حداقل هفته ای دو بار انجام می شود.
بنابراین تصور کنید یک شرکت درخواست پیش فاکتور کرده و تا مورد تایید قرار بگیرد ۴۸ ساعت می گذرد و قیمت ها دوباره تغییر می یابد. بنابراین چطور باید به مشتری بگوییم قیمت مواد اولیه طی تنها ۴۸ ساعت زمین تا آسمان تغییر کرده است؟ متوجه نمی شوند. بنابراین این موضوع چالش زا است.
نظر شما