ارتباط تنگاتنگ چالش های بهداشتی با تغییرات آب و هوایی؛ چگونگی تأثیر بر کسب و کارها

بازار؛ گروه بین الملل: در سال ۲۰۱۸، گزارشی توسط موسسه لنست – موسسه مبارزه با تغییرات آب و هوایی - ثابت کرد که افزایش دما و رویدادهای شدید آب و هوایی خطرات سلامتی را در سراسر جهان تسریع می‌کند.

گزارش ۲۰۲۱ همان گروه وضعیت را به عنوان کد قرمز توصیف کرد. خوشبختانه، شتاب دادن به نوآوری در فناوری، فرصتی را برای دگرگونی بنیادی آینده سلامت فراهم می کند - در حالی که به پایداری زیست محیطی، نابرابری ها و موارد دیگر پرداخته می شود. همانطور که توسط موسسه لنست تاکید شده است، شکل و سرعت واکنش جهان به تغییرات آب و هوایی سلامت ملت ها را برای قرن های آینده شکل خواهد داد.

دیجیتالی کردن اثرات تغییرات آب و هوایی بر سلامتی

رویدادهای تأثیرگذار بر سلامت ناشی از تغییرات اقلیمی، شکل‌های گوناگونی به خود می‌گیرند، بر گونه‌های فراتر از انسان تأثیر می‌گذارند و در فرکانس، شدت و مکان در طول زمان تغییر خواهند کرد. بنابراین، حمایت از نوآوری های تکنولوژیکی متمرکز بر دیجیتالی کردن و تمرکززدایی بسیار مهم است، به طوری که افراد و جوامع محلی - صرف نظر از اینکه چقدر منابع خوب یا ضعیف دارند - برای نظارت، آزمایش، درمان، کنترل و جلوگیری از تهدیدات بهداشتی باید توانمند شوند.

برای شناسایی نشانگرهای زیستی دیجیتالی تأثیرات سلامتی ناشی از آب و هوا، زیرساخت‌های دیجیتالی قوی باید مبتنی بر تغییر ذهنیت به سمت «ارتباط» باشد که به دنبال مهار انواع اطلاعات جاسازی شده در محیط، انسان‌ها و حیوانات است. ارتباط سالم، تصدیق شبکه های متراکم و به هم پیوسته ای است که توسط آن مواد و سیگنال ها بین بدن انسان و دنیای اطراف رد و بدل می شود.

یکی از دیدگاه‌های ارتباطی که به خوبی تثبیت شده است، چارچوب One Health است، مجموعه‌ای از رویکردهای مشترک، بین رشته‌ای و متقاطع که بیش از ۲۰۰ سال در حال توسعه بوده است. این رویکرد حوزه های تحقیقات پایه، بهداشت عمومی انسان، دامپزشکی، بهداشت کشاورزی و نظارت و کاهش خطرات محیط زیست را در بر می گیرد. بیماری های عفونی، مقاومت ضد میکروبی و امنیت غذایی - که همگی تحت تأثیر تغییرات آب و هوایی هستند - نیز تحت پوشش چتر One Health قرار می گیرند. مهمتر از همه، One Health دانش چندجانبه را برای سطوح محلی، ملی و جهانی سیاست یکپارچه می کند.

برای مثال، یک دیدگاه ارتباطی پیش‌بینی می‌کرد که استفاده شدید از آنتی‌بیوتیک‌ها در حیوانات غذایی منجر به افزایش ژن‌های مقاومت ضد میکروبی در باکتری‌های ساکن در آن حیوانات می‌شود. آن باکتری‌ها و ژن‌ها وارد فاضلاب می‌شوند و به خاک و دیگر آب‌ها ریخته می‌شوند و مقاومت ضد میکروبی را به سایر میکروب‌ها، سایر میزبان‌های گیاهی و حیوانی و در نهایت به انسان از طریق غذا و محیط ما گسترش می‌دهند.

هر نقطه در این شبکه حاوی سیگنال هایی در مورد حضور و پویایی گسترش مقاومت ضد میکروبی است. این سیگنال‌ها را می‌توان از طریق داده‌های بالینی در پرونده‌های سلامت الکترونیکی و همچنین از طریق بیوتکنولوژی‌هایی مانند توالی‌یابی دی ان ای و سایر فناوری‌های دیجیتالی ردیابی کرد.

اگر رویکردهای نظارتی تنها بر مقاومت ضد میکروبی در بیماران انسانی متمرکز شود، سیگنال‌های بالقوه اطلاعاتی در مکان‌هایی مانند انبارها، کارخانه‌های فرآوری مواد غذایی و فاضلاب نادیده گرفته می‌شوند

اگر رویکردهای نظارتی تنها بر مقاومت ضد میکروبی در بیماران انسانی متمرکز شود، سیگنال‌های بالقوه اطلاعاتی در مکان‌هایی مانند انبارها، کارخانه‌های فرآوری مواد غذایی و فاضلاب نادیده گرفته می‌شوند. یک چشم‌انداز حتی گسترده‌تر، سیگنال‌های غیرمستقیم مرتبط با سلامتی، مانند تغییرات در بارندگی و دما را که نشان‌دهنده توزیع مجدد جغرافیایی آتی مکان‌های کشاورزی و در نتیجه مسیرهای جدید انتقال مقاومت ضد میکروبی است، دریافت می‌کند.

یادگیری ماشینی و هوش مصنوعی بینش های عمیق تری را برای اپیدمیولوژی و سلامت عمومی از منابع داده پیچیده ارائه می دهند. این رویکردهای محاسباتی همچنین به طور فزاینده ای برای پیش بینی تغییرات در سلامت عمومی به دلیل تغییرات آب و هوایی و مدل سازی اثرات مداخلات بالقوه در سیلیکو قبل از استقرار آنها مفید خواهند بود. داده‌های در دسترس عمومی و قابل تعامل - در طیف گسترده‌ای از سیگنال‌های انسانی و محیطی - کلیدی برای تلاش‌های عمومی و خصوصی برای مهار هوش مصنوعی و یادگیری ماشین برای این فضای نوآورانه نوپا خواهد بود. برای دستیابی به این اهداف، پر کردن شکاف داده ها بین بخش ها و جوامع نیز مهم خواهد بود.

به طور کلی، در سال‌های آینده، نوآوران، سیاست‌گذاران و سرمایه‌گذاران باید رویکردهای دیجیتالی و غیرمتمرکز را برای مبارزه با اثرات بهداشتی ناشی از گرما/سرما شدید، طوفان، خشکسالی/سیل، آلودگی، آتش‌سوزی، سوء تغذیه، بیماری‌های عفونی و موارد دیگر دنبال کنند. این استراتژی به طور اساسی به شهروندان و سازمان‌ها قدرت می‌دهد تا به‌عنوان «حسگرهای» روی زمین عمل کنند و بینش‌های کلیدی را درباره «کارهایی که باید انجام شوند» و همچنین راه‌حل‌های بالقوه مناسب برای بافت محلی ارائه می‌دهند.

خطرات مرتبط با مناطق آب و هوایی در حال تغییر

دیجیتالی کردن سیگنال‌های محیطی، انسانی و غیرانسانی - به علاوه نظارت، یکپارچه‌سازی داده‌ها و ارزیابی بعدی - می‌تواند زمینه ساز سیستم‌های هشدار اولیه حیاتی برای سلامت جهانی و محلی باشد.

تغییر مناطق آب و هوایی تأثیرات زیادی بر امنیت غذا و آب، زیست‌پذیری شهرهای ما، بیماری‌های عفونی، آلودگی و سایر عناصر حیاتی زندگی خواهد داشت. خوشبختانه، بسیاری از این عناصر توسط استراتژی های سازگاری با آب و هوا مورد هدف قرار گرفته اند. با این وجود، کار بسیار بیشتری مورد نیاز است و فرصت های زیادی به دلیل کمبود منابع، تمرکز و اراده سیاسی و مردمی همچنان از دست می رود.

بیماری های عفونی نمونه مهمی از تأثیر تغییر مناطق آب و هوایی است و افزایش دمای جهانی منجر به گسترش مناطق گرمسیری می شود، زیستگاه هایی که پشه های ناقل بیماری در آنها رشد می کنند

بیماری های عفونی نمونه مهمی از تأثیر تغییر مناطق آب و هوایی است. افزایش دمای جهانی منجر به گسترش مناطق گرمسیری می شود، زیستگاه هایی که پشه های ناقل بیماری در آنها رشد می کنند. این گونه پشه ها اغلب بیماری هایی مانند مالاریا، زیکا، دانگ و چیکونگونیا را منتشر می کنند که همگی برای انسان خطرناک و در برخی موارد کشنده هستند. سایر ناقلان بیماری نیز در حال گسترش دامنه خود هستند. مناطقی که هرگز با تهدیدات مرتبط با آب و هوای گرمسیری مواجه نشده اند، با این امر مواجه خواهند شد.

تغییرات اقلیمی همچنین خطر رخدادهای ناشی از حمله حیوانات وحشی را افزایش می‌دهد، جایی که افراد در تماس نزدیک با حیوانات وحشی و اهلی قرار می‌گیرند. این رابط‌ه ها در جایی رخ می‌دهند که شهرها به فضاهای وحشی سابق تجاوز می‌کنند، در مناطقی که کشاورزی روستایی غالب است و جایی که انسان‌ها با گونه‌های غیر اهلی در تعامل هستند.

اهمیت این رابط‌ها برای سلامت انسان و اقتصاد جهانی به طور بسیار مؤثری توسط بیماری همه‌گیری COVID-۱۹ نشان داده شده است. توسعه همچنین باعث می شود که این رابط ها در طول زمان تغییر کنند. تغییرات آب و هوایی احتمالاً به یک تسریع کننده اصلی مهاجرت و ساخت و ساز انسان تبدیل می شود. بنابراین، تصمیمات محلی و ژئوپلیتیکی که ما امروز می گیریم به شدت بر سلامت آینده شهروندان در سراسر جهان تأثیر می گذارد.

حتی افزایش به ظاهر خفیف دما می تواند با سایر عوامل استرس زا محیطی مانند آلودگی کشاورزی ترکیب شود و رویدادهایی مانند شکوفه های جلبکی مضر (HABs) را به همراه داشته باشد که می تواند مستقیماً سلامت انسان، حیوانات خانگی، دام و سایر حیوانات و گیاهان را به خطر بیندازد.

اگرچه تعداد HAB های ثبت شده در دهه های اخیر افزایش یافته است، تفکیک اثرات تغییرات آب و هوا از اثرات افزایش نظارت بر محیط زیست دشوار است. با این وجود، خطر مسمومیت فلج کننده یا حتی کشنده توسط سموم در صدف های برداشت شده از HAB برای ماهیگیری وحشی و همچنین آبزی پروری، با اثرات بالقوه منفی اجتماعی-اقتصادی و مرگ و میر انبوه گیاهان و/یا حیوانات همچنان ادامه دارد.

به طور کلی، دولت‌های محلی و مرکزی باید امروز خود را برای انتقال بار بیماری در افق‌های کوتاه‌مدت، میان‌مدت و بلندمدت آماده کنند. مقررات، نظارت (به ویژه از طریق نشانگرهای دیجیتال)، آزمایش، درمان، مهار و واکسیناسیون همگی سلاح‌هایی در زرادخانه ما هستند، اما نیاز به تامین مالی، تحقیق و توسعه، تولید و توزیع دارند. شاید مهم‌تر از همه، آنها نیازمند تعهد سیاسی - از سیاستگذاران و شهروندان - برای جمع‌آوری انواع مختلف داده‌ها، در دسترس قرار دادن آنها و اقدام بر اساس بینش از آن داده‌ها هستند.

قطعاً بیماری‌های عفونی تنها تهدیدی برای سلامت انسان نیست که ناشی از تغییرات آب و هوایی است. اگر امروز روی کروناویروس ها تمرکز لیزری داشته باشیم، تقریباً به طور قطع از فاجعه بعدی سلامت انسان که بالقوه قابل پیشگیری است، چشم پوشی می کنیم. در مقابل، با تعهد به سرمایه‌گذاری در فناوری‌ها، سیستم‌ها و ذهنیت‌های آینده‌نگر و مردم‌محور، این شانس را داریم که از سلامت و سیاره خود در برابر چالش‌های فردا، چه طبیعی و چه ساخته دست انسان، محافظت کنیم. به طور بحرانی، در سطح جهانی، امنیت آب و امنیت غذایی تحت فشار قرار خواهند گرفت - شاید حتی به خطر بیفتند - و همچنین چالش‌های سلامت انسان را تشدید می‌کنند.

چگونه می توان به شهروندان قدرت داد تا به عنوان آشکارساز، مبتکر و عامل تغییر در خط مقدم تغییرات آب و هوا و سلامت عمل کنند؟ از طریق زیرساخت دیجیتال قابل اعتماد، تجزیه و تحلیل دقیق داده ها و شفافیت، داستان سرایی عمومی و آموزش. برنامه های درسی از دبستان تا آموزش عالی و حرفه ای (به عنوان مثال در دانشکده های پزشکی و دامپزشکی) می تواند به عنوان نقاط تماس مشترک برای این تغییر ذهنیت در سراسر جامعه باشد.

رویکردهای پلتفرم راه‌حل‌های نوآورانه به‌ویژه قدرتمند هستند، زیرا می‌توان آن‌ها را برای چالش‌های مختلف تغییر کاربری داد. توسعه و تامین منابع برای تاب‌آوری زنجیره تامین، تولید غیرمتمرکز و زیرک و نظارت فیزیکی و دیجیتالی، به شهروندان و دولت‌ها قدرت می‌دهد تا در مواجهه با تغییرات آب و هوا، برای سلامتی آینده بهتری بسازند – برای مقابله با بیماری‌های عفونی و فراتر از آن.