آینده نگری رمز ماندگاری کسب و کارها| کارآفرینان برتر کشور به دنبال فناورهای نوین

بازار؛ گروه ایران: دهمین رویداد چامه به تازگی با حضور سه تن از کار آفرینان مطرح کشور و جمعی از علاقه مندان برگزار شد؛ در این دوره از رویداد نادر رفتاری مالک و مدیرعامل چلوکبابی رفتاری با بیش از یک سده فعالیت، سهیلا کلاهی بنیان گذار و مدیرعامل شرکت پوشاک ایلیا کوثر پارس، شهرام شکوری بنیان گذار نرم افزار هلو و هلدینگ طرفه نگار درباره فراز و نشیب هایی که در مسیر تحقق رویاهایشان پشت سر گذاشتند تا موفق شوند صحبت و چراغ راهی برای جوانانی که می خواهند در این مسیر قدم بگذارند روشن کردند.

نقطه آغاز تحول یک کسب و کار عادی
در ابتدای این رویداد مخاطبان با چلوکبابی رفتاری آشنا شدند که نقطه آغاز فعالیت این مجموعه به سال ۱۲۸۹ بر می گردد؛ وقتی که رستوران داری در ایران مفهوم امروزی خود را پیدا نکرده بود، نقطه عطف این برند در جایی رخ داد که نادر رفتاری با هدف توسعه برند این چلوکبابی در سال ۶۴ از انگلستان به ایران آمد و کار خود را از نقطه صفر یعنی کارگری شروع کرد. وی سال ۹۴ برگزیده باشگاه مدیران موفق شد. همچنین در سال ۹۵ نشان قاشق طلایی را دریافت کرد و در سال ۹۷ موفق به دریافت نشان عالیجناب غذا شد. نادر رفتاری در حال حاضر مدیرعامل و مالک برند چلوکبابی رفتاری است.

در این خصوص نادر رفتاری به عنوان سومین نسل از خانواده ای که بیش از ۱۰۰ سال در حوزه رستوران داری فعالیت دارند گفت: برند رفتاری متولد ۲۷ تیر ۱۲۸۹ است. یعنی ۴۰ هزار و ۸۸۳ روز از تاسیس آن می گذرد و در تمام این سال ها بدون هیچ تعطیلی در چهار جنگ؛ جنگ جهانی اول، جنگ جهانی دوم، هشت سال جنگ ایران و عراق و کرونا یکپارچه فعالیت کرده است.

وی اضافه کرد: بنده نسل سوم این کسب و کار را هدایت کردم و نسل دوم متعلق به پدر و عمویم بود که کار را ادامه دادند. حدود ۳۵ سال پیش از انگستان به ایران برگشتم و چون دوست داشتم در کشور خودم باشم اینجا را بعد از تحصیل برای ادامه زندگی انتخاب کردم. بنابراین اوج دوران جنگ در سال ۶۱ به ایران برگشتم و همان زمان به خدمت رفتم.

رفتاری ادامه داد: تجربه ام از زندگی در خارج از کشور و فخری که آن ها به ایرانی ها در مورد سال های میلادی که شروع کننده کسب و کارهای خاص بود می فروختند باعث شد به این فکر بروم که چرا در ایران چنین سال هایی نداریم و آرزویم این بود که شغل خانوادگی که به آن علاقه داشتم را ادامه دهم. بعد از خدمت سربازی، مدت زیادی به مغازه پدر و عمو می رفتم و درخواست کار می دادم اما عموی بزرگ مخالف حضور من در آنجا بود و فکر می کرد توانایی کار در مجموعه را ندارم. بعد از شش ماه بالاخره قبول کردند که کار را شروع کنیم.

مالک برند رفتاری: این موضوع را به تمام جوانان یادآوری می کنم که خودتان لیاقت خودتان را مشخص کنید؛ ‌ اگر خودتان دست به کار شوید هیچ کسی نمی تواند شما را ارزش گذاری کند

گام دوم توسعه کسب و کار
مالک برند رفتاری گفت: بالاخره بعد از حدود پنج سال نمره قبولی را از عمو گرفتم که تصمیم بازنشستگی گرفت با شود و می خواست چلوکبابی رفتاری را واگذار کند. بنابراین از او درخواست کردم کار را به بنده واگذار کند و رفته رفته هزینه آن را پرداخت کنم. در همان زمان به او گفتم که از این پس فرمانده در محل کار بنده هستم و پدر و عمو تصمیم گیرنده نیستند. بنابراین سال ۶۹ چلوکبابی رفتاری به بنده واگذار شد و بعد از ۱۰ سال توانستم شعبه جدید را در سعادت آباد تاسیس کردیم.

وی با اشاره به اینکه قبل از آن فقط یک شعبه آن هم در شاپور و با رکورد فروش ۳ هزار غذا در ۲ ساعت به مدت ۲۵ سال داشته اند اضافه کرد: می خواستم به خانواده ام ثابت کنم که چلوکبابی رفتاری اسب زین شده نبوده که به بنده تحویل شده و لیاقت شخص خودم بوده است که آن را توسعه داده ام. این موضوع را به تمام جوانان یادآوری می کنم که خودتان لیاقت خودتان را مشخص کنید؛ ‌ اگر خودتان دست به کار شوید هیچ کسی نمی تواند شما را ارزش گذاری کند.

رفتاری ادامه داد: این نکته را باید یادآور شوم که قبل از اینکه رستوران را خریداری کنم در اوج دوران جنگ پدر من را از مغازه بیرون کرد، دلیل هم این بود که تمام کارگران رفته بودند و یک اطلاع رسانی غلط به پدر کرده بودند اما ما هم مغازه را تعطیل نکرده بودیم. تنها با حضور سه نفر کل مغازه را اداره می کردیم اما عمو آمد و بحث بالا گرفت و پدر همان زمان بنده را از رستوران بیرون کرد.

شروع دوباره از صفر
مالک برند رفتاری تاید کرد: بعد از اینکه از چلوکبابی بیرون شدم کارهای مختلفی را شروع کردم تا اینکه یک شرکت در حوزه واردات و صادرات راه اندازی کنم و خواستم نشان دهم که این اسب زین شده نبوده که تحویلم شده بود و جوهر خودم بود. ۱۲ شرکت راه اندازی کردم که هر کدام موفق شدند. یکی از شرکت ها در حوزه تولید هایتک و اولین تولیدکننده یخچال بدون گاز و کمپرسور در ایران بود و یخچالی هم برای ایستگاه فضایی میر تولید کردیم که تا زمانی که این ایستگاه فعال بود یخچال کار می کرد. اولین تولیدکننده در و پنجره پی وی سی در ایران بودیم.

وی با اشاره به اینکه بعد از مدتی دوباره به کسب قبلی خود برگشت اضافه کرد: در نهایت ۱۰ سال پیش تمام کسب و کارهایم را کنار گذاشتم، چرا که دیدم در این صنعت ضعف های زیادی وجود دارد و استاندارد چندانی ندارد. بنابراین آمدم نسل چهارم خانواده ام یعنی فرزندانم را وارد این صنعت کردم. بخشی از این کار به این دلیل بود که در مقابل تبعیض هایی که درمورد زنان هست بگویم که دختران هم می توانند سخت ترین کارها را به دست بگیرند.

رفتاری ادامه داد: از شش سال قبل یک گروه را تشکیل دادیم و بر روی صنعت غذا به صورت حرفه ای و آکادمیک کار کردیم و فرایند تولید غذا را برای اولین بار در دنیا نوشتیم. حدود ۱۰ ماه پیش آن را NFP و از این دست اقدامات را انجام دادیم. در همان زمان و حدود ۹ ماه پیش در متاورس موزه راه اندازی کردیم. برنامه ای که داریم این است که اولین شعبه رفتاری را با ایجاد تغییراتی به این شکل در بیاوریم که وقتی یک نفر وارد آن می شوند هم ۱۱۲ سال پیش و هم آینده را بسته به دری که از آن وارد می شوند ببینند. البته این طرح هنوز کامل نشده چون تکنولوژی آن کمی گران است.

در تهران ۱۰ هزار رستوران داشتیم که با کرونا در فروردین ۱۴۰۰ به ۴ هزار و ۵۰ رستوران رسید. یعنی ۶۰ درصد این کسب و کار مرد چون نه تاب آوری داشتند و نه استاندارد بودند

جوانان مالک این مرز و بوم هستند
مالک رفتاری تاکید کرد: باید از جوانان بخواهیم که بدانند مالک این مملکت هستند و مستاجر نیستند و این را بدانند حتی اگر در خارج از کشور میلیاردها دلار به آن ها بدهند باز هم با چنین دیگاهی نمی توانند کشورشان را ترک کنند.

وی با اشاره به برنامه های آتی برای مجموعه رستوران های زیر نظرش اضافه کرد: در کل هر کاری در صنعت غذا قرار است تا سال ۲۰۵۰ رخ دهد را انجام خواهیم داد. الان برای شما بر اساس DNA افراد می توانیم شخصی سازی شده غذا درست کنیم. این برنامه آینده پژوهی ۲۰۳۵ دنیا است.

رفتاری با اشاره به اینکه در دوران کرونا که اغلب رستوران ها تعطیل شدند به دنبال آینده این صنعت بوده اند ادامه داد: ما در تهران ۱۰ هزار رستوران داشتیم که با شروع کرونا ابتدا این تعداد به ۴ هزار و ۹۶۰ کاهش یافت. همچنین در فروردین ۱۴۰۰ این تعداد به ۴ هزار و ۵۰ رستوران رسید. یعنی ۶۰ درصد این کسب و کار مرد چون نه تاب آوری داشتند و نه استاندارد بودند. در سال ۲۰۴۰ دیگر رستورانی وجود نخواهد داشت و پرینتر سه بعدی آن را انجام می دهد و باید در مسیر آینده حرکت کنیم.

وی تاکید کرد: متاسفانه یکی از بزرگترین ضعف های ما که نمی توانیم یک کسب و کار را نگه داریم شکاف نسل ها است که نسل قدیم برای نسل جدید وقت نمی گذارد و نسل جدید هم حوصله نسل قدیم را ندارد. ما در آینده بزرگترین معضل مان بعد از آب، غذا است که از همین حالا باید برای آن برنامه ریزی کنیم.

کسب مهارت ضامن موفقیت
بعد از نادر رفتاری، نفر دومی که در این رویداد معرفی شد یکی از زنان موفق و کار آفرین است؛ بین همه داستان های افراد موفق، داستان زندگی زنان موفق شنیدنی تر است. داستان کسی که سهم بزرگی در صنعت نساجی و تولید پوشاک کشور دارد. سهیلا کلاهی، مدیرعامل شرکت پوشاک ایلیا کوثر پارس که بارها شکست خورد اما باز هم مسیر را ادامه داد تا از میراث خانوادگی اش محافظت کند. کسی که برای اولین بار شهرک آموزشی نساجی را در شهرستان اشتهارد افتتاح کرد تا دین خود را در آموزش ادا کند.

کلاهی در ابتدا گفت: از دوره کودکی هرچند درس بنده خوب بود اما پدر همیشه می گفت که اگر مهارتی را به دست آورید هیچ وقت گرسنه نخواهید ماند. ممکن است یک تحصیل کرده اگر مهارتی در تحصیل خود نیابد نتواند از آن درآمدی کسب کند اما کسی که حرفه ای را می آموزد به طور حتم به درآمد زایی هم می رسد. بنابراین همین شد که در ذهنم شکل گرفت که باید یک حرفه را فرا بگیرم. روزگار هم به شکلی بود که سالی که باید کنکور می دادم و به دانشگاه می رفتم به انقلاب فرهنگی خورد. در همان سال کار را شروع کردم.

وی اضافه کرد: آنچه که ما را تبدیل به یک کار آفرین تبدیل می کند و پویایی می دهد ذهنیت و شناخت خودمان از توانایی ها و امکانات اطراف است. یعنی اگر توانایی خودتان را باور نداشته باشید و آن را شناسایی نکرده باشید حتی نمی توانید هدف گذاری مناسبی داشته باشید.

کلاهی با اشاره به اینکه سرانجام توانست در دانشگاه هم تحصیل کند ادامه داد: بعد از اینکه کار را شروع کردم و بعد از دوره کار دوباره به سمت دانشگاه رفتم و این بار رشته ای را انتخاب کردم که بتوانم به حرفه ای که دارم کمک کند و دو رشته مدیریت بازرگانی و کامپیوتر نرم افزار را فرا گرفتم.

وی ادامه داد: پدر تاجر پارچه بود و همین پیش زمینه ای برای ورود بنده به این حوزه شده بود. به دنبال همین پیش زمینه هم لباس های خود را می دوختم. حتی رویه کفش خود را هم با دست می بافتم و به کفاش می دادم. رفته رفته با همین کارها توانستم مسیرم را پیدا کنم. این نکته را باید بگویم که راه همیشه شسته و آسفالت نیست و باید گاهی تونل ساخت و پل زد تا به مقصد برسیم. همه این کارها را باید انجام داد و لحظه ای متوقف نشد.

کرونا تغییری در کسب و کار ایجاد نکرد
کلاهی تاکید کرد: سالی که کار بنده به صورت حرفه ای شروع شد لباس فرم مدارس تولید می کردم. اما همیشه در اطرافم دنبال فرصت های جدید بودم و به یک چیز قناعت نمی کردم. در مورد لباس احرام هم دیدم که خلا بزرگی به لحاظ کیفی وجود دارد و آن را هم صنعتی کردم. بعد از این مراحل تولید لباس های نظامی، ‌صنعتی و اداری را در برنامه تولید بر اساس هر شغلی انجام دادم.

مدیرعامل شرکت پوشاک ایلیا کوثر پارس اضافه کرد: در سال ۹۰ یک فراخوان مقاله برای آسیب شناسی زنجیره تامین پوشاک در نیروی های مسلح انجام شد که ۶۰۰ مقاله به آن همایش رسیده بود و ۵۹۹ مقاله از همان نیروهای نظامی بود. فقط یک نفر از بخش خصوصی مقاله ارائه داده بود که مقاله بنده برتر انتخاب شد. یعنی اگر به کارمان علمی نگاه کنیم و فقط به فکر پول نباشیم اتفاقات خوبی رخ می دهد. این اتفاق تا ۱۰ سال ادامه داشت و حالا حدود ۵ سال است که به صنعت مد ورود کرده ام.

وی ادامه داد: دوره ای که لباس نظامیان را تولید می کردیم برای نزدیک به هزار نفر اشتغال زایی کرده بودیم و الان قدری این تعداد کاهش یافته است. در دوران کرونا هم تغییری در کار بنده ایجاد نشد. از همان ابتدای شیوع بیماری هم اعلام آمادگی کردیم که ماسک های بهداشتی را تولید کنیم که به رغم موفقیت در تست ها نپذیرفتند. الان هم به عنوان یک برند فعالیت نمی کنیم اما با برندهای دیگر تولید را ادامه می دهیم.

بنیان گذار هلدینگ طرفه نگار: همیشه در همه جا می گویم که خودم را فارغ التحصیل دانشگاه بازار می دانم. بنابراین اگر از بازار اشتغال شروع نشود درک واقعی از کسب و کار ایجاد نمی شود

کسب تجربه مهمتر از کسب تحصیل دانشگاهی
سومین سخنران رویداد چامه، شهرام شکوری بنیان گذار هلدینگ طرفه نگار است؛ فردی که اغلب تولیدات آن را با نام سری نرم افزارهای مهندسی هلو می شناسیم. او ۲۵ سال پیش کار خود را در حوزه استارتاپ نرم افزارهای مالی شروع کرد. شکوری نرم افزار خود را با ۶۱ ساعت برنامه نویسی شبانه روزی انجام داد و در سال ۷۸ شرکتی را با شرکای خود تاسیس کرد. سه نفر در یک اتاق ۶۵ هدف این را داشتند که هر کجا می روند هلو در دسترس باشد که بعد از ۴ سال این هدف محقق شد. سال ۸۵ و ۸۶ تیراژ شرکت به بالای هزار عدد رسید. هلو بر خلاف نرم افزارهای آن زمان که عمومی بودند بر اساس نیاز مشتری ایجاد شده بود.

در این راستا شکوری گفت: سال ۶۹ دیپلم گرفتم و در آن زمان موشک باران بود و آن سال با معدل ۱۰ مدرسه را به پایان رساندم و بعد از سربازی وارد بازار کار شدم و شغل های مختلفی را تجربه کردم. همیشه در همه جا می گویم که خودم را فارغ التحصیل دانشگاه بازار می دانم. بنابراین اگر از بازار اشتغال شروع نشود درک واقعی از کسب و کار ایجاد نمی شود.

وی اضافه کرد: بعد از مدتی کار در بازار دوباره برای دانشگاه شرکت کردم و قبول شدم و برای پایان نامه دوره لیسانس با دو تن از دوستان در زیر زمینی با حداقل تجهیزات دفتر کارمان را راه اندازی کردیم. با توجه به دورانی که در بازار بودم و تجربه چند شغل متوجه شده بودم که چه خلاهایی در بازار وجود دارد و بر مبنای همان مشکلات یک نرم افزار حساب داری به نام هلو ساختیم و هدفمان این بود که اصناف را متحول سازیم. با کاری که کردیم حسابدارها هم توانستند همزمان چند شغل داشته باشند و به عنوان فری لنسر کار کنند.

شکوری ادامه داد: دو سه سالی که شرکت را مدیریت می کردم با مسائل زیادی بر خورد می کردم که با گذراندن یک دوره MBA خیلی از اطلاعاتی که نیاز داشتم را به دست آوردم. بنابراین ذهن مهندسی که همه چیز را صفر و یک می بیند با این دانش جدید متحول شد. ما در مدیریت اعتقاد داریم ۲ ضرب در ۲ لزوما ۴ نمی شود.

وی با اشاره به اینکه در سال ۹۲ شرکت بزرگ شده بود بیان کرد: تصمیم گرفتم در دانشگاه علم و صنعت هم رشته مدیریت تکنولوژی و نوآوری را خواندم. رتبه یک دانشگاه شدم و با معدل بالایی که از دوره ارشد کسب کردم توانستم به عنوان استعداد درخشان در دوره دکتری قبول شوم.

شکوری ادامه داد: در ابتدای کار فروش نرم افزار خیلی کم بود و از طرفی هم پدر تشویقم می کرد به اینکه در بانک استخدام شوم و از طرفی هم در آستانه ازدواج بودم و دچار یک چند راهی شدم. اما با تمام این ها باز هم شرکت را انتخاب کردم. بنابراین هدف گذاری کردیم که روزی ۲ عدد فروش داشته باشیم و سال ۷۹ به فروش هزار محصول در ماه رسیدیم.

وی تاکید کرد: رفته رفته از زیر زمین هم توانستیم با بدهی بالا یک واحد را خریداری کنیم و در نهایت این یک واحد به تعداد بیشتری افزایش یافت و اکنون در چند استان نمایندگی داریم و چندین هزار نفر هم در این حوزه اشتغال دارند.