کاوه صدق روحی؛ بازار: در جلسه هماهنگی توسعه صنعت مس آذربایجان، تصمیمات و توافقات خوبی به‌عمل آمد و چشم‌انداز مسرّت‌آمیزی برای به حرکت درآمدن موتور توسعه مس در آذربایجان نوید می‌دهد. اما مگر می‌توان با نگاهِ صرفا منطقه‌ای، انتظار پیشرفت و رشد اقتصادی داشت؟
کشور پهناور ایران با فقدان استراتژی لازم در حوزه معادن، تنها بخش کوتاهی از مسیر بلند پیشرفت را آنهم با سرعت لاک پشتی طی می‌کند؛ آنگونه که اولویت‌های دست چندم بیشتر مورد توجه قرار می‌گیرند اما صنایع پیشرانی همچون مس در غفلت بزرگ یا تغافل نابخشودنی به‌سر می‌برند.
مس به تنهایی و با درصد نازلی از ظرفیت اکتشاف، بار مهمی از صادرات کشور و ارز آوری را به دوش می‌کشد.
شما تصور کنید، اگر ظرفیت بهینه فرآوری و تولید در صنایع پائین دستی آزاد شود، کشور با چه میزان جهشِ قابل توجهی رشد خواهد کرد و اشتغال فعال به بار خواهد آورد؟
اگر راهبرد درستی در بخش معدن تعریف نشود و بهره‌برداری از فلزات اولویت‌بندی نگردد و تکنولوژی‌های پیشرفته برای واحدهای با ظرفیت بالا بکارگیری نشوند، کشورهایی همچون قزاقستان تا چند سال آینده گوی سبقت را از ایران خواهند ربود. این را گزارش‌های رسمی وزارت صمت و شرکت ملی مس روایت می‌کند.
اکنون در شرایطی که معادن و صنعت مس، پیشبرندگی وصف‌ناپذیری در اختیار دارند، اما کانون توجهات صرفا به معادنی همچون سیمان، آلومینیوم و فولاد معطوف شده است.
تصمیم‌سازی همگانی و اجماع نظر حداکثری لازم است تا معدن، جایگزین نفت و گاز شود و اکتشافات و بهره‌برداری‌های گسترده‌ای آغاز گردد. این دستور با تعریف نقشه راه و انطباق نیازهای آتی کشور با ظرفیت‌ها میسور خواهد بود.
نظر شما