هنگامه خاندوزی؛ بازار: به رغم تاکید مقام معظم رهبری به تولید ملی و اشتغال، بسیاری از فعالان اقتصادی از عدم همکاری مدیران دولتی برای توسعه بخش های مختلف فعالیت شان گلایه دارند و معتقدند بسیاری از مسئولان به جای تسهیل در روند فعالیت بخش خصوصی در اغلب مواقع اقدام به مانع تراشی می کنند. موضوعی که منجر به تعطیلی برخی اصناف انجامیده است.
«مصطفی براتیان» یک فعال اقتصادی در حوزه سنگ و جواهرات قیمتی است که با تلاش های خود و جمع آوری سنگ ها وگوهرهای قیمتی از سراسر دنیا، زمینه ای را فراهم کرده تا علاوه بر ایجاد موزه تخصصی سنگ و گوهر، بستری برای فعالیت های علم زمین شناسی را در استان گلستان مهیا شود تا علاوه بر توسعه مجموعه خود، شرایط اشتغال را برای افراد بسیاری فراهم سازد.
بسیاری از فعالان اقتصادی از عدم همکاری مدیران دولتی برای توسعه بخش های مختلف فعالیت شان گلایه دارند
این جوان گلستانی اعلام کرد که از سال ۹۲ که این موزه تخصصی را ایجاد کرده به جز مانع تراشی از سوی مدیران دستگاه های دولتی هیچ عایدی نداشته با این حال تنها موزه تخصصی سنگ و جواهرات قیمتی را در این سال ها در گلستان حفظ کرده است. گفتگویی با این جوان برتر گلستانی ترتیب دادیم تا از مشکلات او در این حوزه مطلع شده و آن را به مسئولان انعکاس دهیم.
* از چه زمانی فعالیت در این حوزه را شروع کردید؟
از دوران دانشجویی که وارد رشته زمین شناسی شدم و چند نمونه خوب خارجی و داخلی سنگ را برای مجموعه ام جمع آوری کردم. به شرکت های مختلف جهان برای جمع آوری کلکسیونی از سنگ و گوهر ایمیل زدم که چند شرکت پاسخ دادند و کم کم این مجموعه را گسترش دادم و خرید و فروش سنگ و گوهر هم از همین جا آغاز شد و دریچه ای گشوده شد تا در حوزه صادرات و واردات ورود پیدا کنم.
سنگ ها و گوهرهای که در این موزه وجود دارد از همه کشورها جمع آوری شده و حاصل سال ها فعالیت و پژوهش من در این حوزه است. واردات این نمونه ها با بحث تحریم و مشکلاتی که وجود داشت بسیار سخت بود اما به دلیل علاقه و انگیزه ای که داشتم با همه سختی ها در این مسیر تلاش کردم.
* چه چیزی سبب شد که موزه در خصوص سنگ های قیمتی ثبت برسانید؟
از همان زمان هر سنگی را که خرید و فروش می کردیم یک نمونه آن را برای کلکسیون شخصی خود نگهداری کردم و اینگونه شد که جرقه ایجاد موزه تخصصی در این خصوص در ذهن من ایجاد شد تا در آخرین استان معدنی کشور بتوانم موزه تخصصی سنگ و گوهر را راه اندازی کنم.
از همان سال ها با میراث فرهنگی، دانشگاه، شهرداری صحبت کردم که چنین پتانسیل و ظرفیتی دارم و می خواهم یک موزه تخصصی داشته باشم که اگر بتوانید یک مکان دولتی را با حداقل اجاره در اختیار من قرار دهید تا بتوانم این کار را در استان گسترش دهم. متاسفانه از همان شروع کار با بی مهری مسئولان همراه بودیم و چون یک تازه کار بودیم توجه چندانی به ما نشد. هر چند در حال حاضر نیز این توجه وجود ندارد و با همه تلاش ها نتوانستیم از یک مکان دولتی برای ایجاد این موزه بهره مند شویم.
مسئولان در همه این سال ها هیچ حمایتی از ما نداشتند، حتی من تعهد کردم که اگر فضا را در اختیار ما قرار دهند، بتوانیم زمینه اشتغال ۱۰۰ نفر را به طور مستقیم داشته باشیم. برای اینکه بتوانیم ترویج دهنده این علم باشیم، علمی که می تواند سهم بالایی در توسعه اقتصادی و ایجاد اشتغال را برای کشور فراهم کند، تلاش های بسیاری داشتیم اما متاسفانه به دلیل اینکه مسئولان شناخت زیادی از این حوزه ندارند، به جای اینکه از افراد متخصص مشورت بگیرند با مانع تراشی باعث شدند در همه این سال ها به هیچ پیشرفت و رشدی نرسیم به این ترتیب نامه نگاری و دوندگی های اداری نه تنها تسهیل کننده امور ما نبود بلکه کار را برای ما سخت تر از قبل کرد.
* با چه چالش های همراه بوده اید؟
از همان ابتدای شروع فعالیت، از لحاظ مالی، بسیار فشار سنگینی را به ما وارد شد. به دلیل عدم همراهی مسئولان برای واگذاری مکان دولتی موفق نشدیم آنچنان که باید ظرفیت بازدید از موزه را ایجاد کنیم متاسفانه هیچ کدام از دستگاه های دولتی در این خصوص با ما همراهی نکردند حتی پیشنهاد دادیم برخی از امکان متروکه دولتی که هنوز بلااستفاده مانده را فعال کنیم و درآمدزایی برای مجموعه و هم برای خودمان داشته باشیم اما متاسفانه از هر دری وارد شدیم در این خصوص به مشکل برخوردیم و تاکنون به هیچ نتیجه ای نرسیدم .
تعهد کردم که اگر فضا را در اختیار ما قرار دهند، بتوانیم زمینه اشتغال ۱۰۰ نفر را به طور مستقیم داشته باشیم
از دیگر مشکلاتی که ما با آن مواجه هستیم این است که کارهای اداری به کُندی انجام می شود تاجاییکه برای دریافت مجوز و ایجاد شرکت با چالش های بسیار مواجه شدیم درهمان ابتدای کار که برای مجوز اقدام کردیم با دوندگی بسیار سه سال طول کشید تا ما توانسیم مجوز را دریافت کنیم و در این خصوص با مشکلات زیادی با میراث فرهنگی مواجه شدیم که کار به شکایت و دادگاه کشیده شد. در آن زمان این موزه اولین و تنها موزه تخصصی گلستان و دومین موزه تخصصی زمین شناسی کشور بود.
یکی دیگر از چالش هایی که از همان روزهای اول با آن روبه رو بودیم موضوع گمرک بود، در همه جای دنیا صادرات در سه روز انجام می شود اما در کشور ما سه ماه طول می کشد تا ما مجوز صادرات را دریافت کنیم و همه اینها هزینه فرصتی است که دولت از بخش خصوصی می گیرد و مانع رشد این بخش می شود.
* آینده فعالیت موزه را چگونه می بینید؟
در حال حاضر مکان موزه به لحاظ بازدید و توسعه چندان مناسب نیست، از طرف دیگر موزه یک کار علمی و فرهنگی است و درآمدی ندارد که بتوانیم توسعه آن را داشته باشیم. در شرایط فعلی بیش از هزار نوع سنگ و گوهر قیمیتی در این مکان کوچک قرار دارد و علاوه بر آن در مجموع سه هزار نوع سنگ و گوهر داریم که متاسفانه فضایی که در معرض دید علاقمندان قرار دهیم، وجود ندارد. به دلیل همه این بی مهرها و تلاش هایی که به جایی نرسید و تنها وقت مان را در این حوزه هدر داد، تصمیم گرفتیم بخشی از فعالیت خود را به کشور ازبکستان منتقل دهیم که از لحاظ فرهنگی نیز با ایران فاصله ای نزدیک داشت.
* فضای فعالیت شما در کشور ازبکستان چگونه است؟
در کشور ازبکستان با وجود اینکه من یک تبعه بیگانه از کشور دیگری هستم، مجوزی که در ایران با سه سال دوندگی به دست آوردم در آن کشور در مدت ۳۶ ساعت گرفتم و توانستم برند خود را به ثبت برسانم برندی که برای آن کشور انتخاب کردم نامی ایرانی دارد، درست است که در کشور دیگر فعالیت می کنم اما به دنبال این هستم ظرفیت هایی که برای کشور خودمان است و مسئولان به دلیل ناآگاهی اجازه شناخته شدن آن را ندادند در کشور دیگر این ظرفیت ها را به مردم جهان بشناسم.
در حال حاضر مکان موزه به لحاظ بازدید و توسعه چندان مناسب نیست
در یک سال گذشته که در این کشور فعالیت داشتیم، به پیشرفت های خوبی رسیدم و حتی مسئولان این کشور در حال رایزنی هستند که مکان رایگانی برای نمایش فعالیت هایی در حوزه سنگ شناسی در اختیار ما قرار دهند. من به دنبال این نیستم که فعالیتم را از ایران جدا کنم، اما به دلیل عدم همکاری مسئولان استان، بخشی از فعالیت خودم را به کشوری دیگر منتقل کردم و باز هم امیدوارم شرایط به گونه ای فراهم شود تا بتوانم توسعه این کار را در کشور خودم داشته باشیم.
نظر شما