زینب بنی شیخ الاسلامی؛ بازار: پربهره ترین نوع تولید، تولیدی است که بر پایه دانش شکل گیرد. زیرا این دانش است که همواره و به صورت بالقوه قابلیت ارتقا و رشد حداکثری داشته و تمامی ملزومات خویش را همزمان و همگون رشد می دهد.
زمانی که در ساختارهای اقتصادی و اجتماعی تولید بر مبنای ارزش آفرینی و ارزش دهی به منابع تولید باشد خواه ناخواه موجبات رفاه فراهم می گردد. و می توان به اقتصاد دانش بنیان که در مسیر تولید دانش بنیان است قدم برداشت.
در عصر حاضر با عنصرهای شتابدهنده ای که وجود دارد و رویکرد کشورهای در حال توسعه و توسعه یافته با تقاضا برای نیروی کار ماهرمشخص می شود، کشورهایی که در مسیر توسعه اقتصادی هستند تمایل دارند دانش فشرده با تکنولوژی بالا در بخش های تولید و اشتغال رشد پویا داشته باشند.
همین تمایل آنان را به سمت نیروی کار آموزش دیده و کاهش نیروهای غیرماهر سوق داده است. زمانی که سیاست های دولت هم نیز باعث افزایش نیاز به سرمایه انسانی از طریق ترویج دسترسی به طیف وسیعی از مهارت ها باشد تلاش ها نیز معطوف به بکارگیری از نیروی کار دانشی بر پایه افزایش تولید بوده و شرایط برای تغییر ساختار اقتصادی و سعی در برطرف کردن نیاز بدنه اقتصاد فراهم خواهد شد.
اقتصاد دانش بنیان نیازمند صلاحیت حرفه ای است
طبق بررسی های صورت گرفته در اقتصادهای دانش بنیان داشتن مدارک عالی تحصیلی لازم اما کافی نیست بلکه نیاز به مهارت یا "صلاحیت" در ابعاد سخت افزاری و نرم افزاری بوده و گاهاً این صلاحیت توانسته ظرفیت مناسبی برای اشتغال آفرینی را خلق کند.
تفسیر سرمایه انسانی به عنوان عامل اساسی تولید که خود به عنوان خلق دانش و هم بکارگیری دانش در عرصه اقتصادی تعریف می شود دولت ها بر آن داشته است که با اهداف بلند مدت سرمایه گذاری ها را در آموزش و یادگیری انجام دهند.
لذا با توضیحات ذکر شده این که بتوان از طریق دانش به اشتغال برسیم امری شدنی است اما تا زمانی که دانش طرفیتی برای عمل کردن نباشد نمی توان این امر را میسر کرد، زمانی می توان به تولید اشتغال آفرین دست یافت که خود دانش کنش انعکاسی را موجب شود و خود عامل خلق ارزش باشد تا برخلاف کالاهای مصرفی که روزی به اتمام می رسند دانش بتواند غنی تر گردد.
تولید اگر بر مبنای دانش(مورد نیاز) پایه ریزی شود همواره به دنبالش ارزش آفرینی خواهد بود و این امر یک تغییر اساسی را در اشتغال ایجاد می کند و آن تعیین صلاحیت افراد به جای تعیین مدرک است
در پایان این گونه می توان نتیجه گرفت که تولید اگر بر مبنای دانش(مورد نیاز) پایه ریزی شود همواره به دنبالش ارزش آفرینی خواهد بود و این امر یک تغییر اساسی را در اشتغال ایجاد می کند و آن تعیین صلاحیت افراد به جای تعیین مدرک است، صلاحیتی که از طرق مختلف و یادگیری و مهارت اندیشی در نهادهای اجتماع، آموزش و پرورش و آموزش عالی و پارک های علم و فناوری برنامه ریزی می شود تا افرادی با صلاحیت لازم برای تولید دانش بنیان پرورش دهد.
لذا تولید دانش بنیان در بستری به نام اقتصاد دانش بنیان به ظهور خواهد رسید و در اقتصاد دانش بنیان اشتغال از طری توسعه زیرساختهای و حرکت به سمت اقتصاد دانش بنیان، ایجاد و تشکیل شرکت های دانش بنیان بر اساس نوآوری برای تسهیم و به اشتراک گذاری دانش و کاربردی کردن دانش موجود، نظام نوآوری مهارت در جهت ایجاد اشتغال در صنایع مختلف و در نظر گرفتن نفوذ فناوری های نوین محقق می شود.
سرمایه گذاری های کوتاه مدت و بلند مدت بر بازار کارهای سنتی و نیمه مدرن در کشور و سوق دادن آن به سمت بازار کار توسعه یافته و مدرن، جلوگیری از رشد گلخانه ای کسب و کارهای دانش بنیان که بدون حمایت نمی توانند سرپا بمانند،نگاه کلی تر به بازار و کسب و کار و لازم و ملزوم بودن این دو دیدگاه، دانشگاه ها و مدارس به عنوان نهادهای کمک کننده باید بازتعریف شده و کارکردهای آنها به سمت دانشی شدن سوق یابد.
نظام بورس ایده های کسب و کار و مالکیت معنوی، سوق دادن کسب و کارهای دانش بنیان به سمت زنجیره های کسب و کار که کمک بسیار مهمی در جهت اشتغال آفرینی محسوب می شود و متصل کردن کسب و کارها به فضای خارج و تسهیل در ارتباط با دانش های هر حوزه از دیگر الزامات تولید دانش بنیان است.
نظر شما