بازار؛ گروه بین الملل: تغییرات جوی یکی از مهمترین و بزرگترین مشکلاتی است که این روزها جهان با آن درگیر است و مطالعات زیادی هم در مورد این معضل و تاثیرات آن در دنیا انجام شده است. اما ابعاد اقتصادی این مشکل در این سالها بیشتر مورد توجه قرار گرفته است.
از یک طرف مشکل از بین رفتن امکان کشاورزی در بخش هایی از کره زمین به دلیل افزایش دما و کمبود بارندگی وجود دارد. از طرف دیگر تغییرات جوی موحب بارندگی ها و طوفان های شدید در بخش های دیگر دنیا شده است که ضمن تخریب زیرساختها، به سلامت انسانها هم آسیب وارد کرده است.
مساله دیگر هم سرمایه گذاری برای تولید منابع پاک و جایگزینی تدریجی آن با سوختهای فسیلی که عامل اصلی انتشار آلاینده ها است. موسسه مطالعاتی مک کینزی در مطالعه اخیر خود نوشت: «دنیا در نظر دارد تا سال ۲۰۵۰ انتشار کربن را در دنیا به صفر برساند ولی در صورتی می تواند به این هدف برسد که تغییرات اساسی و بنیادی در ساختار اقتصادی دنیا ایجاد شود. همکاری جهانی برای اتخاز سیاستهای قابل پذیرش در تمامی جهان اولین گام است. باید تمامی کشورها با هم در این مسیر گام بردارند در غیر این صورت نتیجه مثبتی از این تغییر حاصل نمی شود.»
بر مبنای این گزارش تنها در صورتی می تواند مانع از افزایش دمای زمین بیش از ۱.۵ درجه سانتی گراد شد که سالانه ۹.۲ هزار میلیارد دلاردر اقتصاد دنیا سرمایه گذاری شود و این سرمایه برای توسعه زیرساختهای مناسب برای این دوره گذر و ایجاد منابع انرژی تازه انجام خواهد شد.
این سرمایه گذاری باید به صورت سالانه و حداقل برای دو دهه به طور متوالی انجام شود تا جهان بتواند به این هدف بزرگ برسد. این میزان سرمایه گذاری بالغ بر ۶۰ درصد بالاتر از سطح سرمایه گذاری کنونی است و معادل نیمی از سود شرکتها در سطح بین المللی است ولی اهمیت این سرمایه گذاری برای گذر از این روزهای بحرانی امری مهم و ضروری است.
مطالعات نشان می دهد بیشترین تغییر باید در کشورهایی انجام شود که برای تامین انرژی مورد نیاز خود به سوختهای فسیلی وابسته هستند. البته باید در نظر داشت که این تغیر با هزینه هایی هم برای عموم مردم همراه است.
سرمایه گذاری در تکنولوژی های کم الاینده تولید برق باعث می شود تا قیمت برق در سالهای اولیه افزایش یابد که این هزینه را مردم می پردازند. ولی با گذشت بالغ بر یک دهه و تکمیل زیر ساختها هزینه تامین برق کاهش خواهد یافت و می تواند انتظار داشت که قیمت قبض های برق هم کم شود.
البته طرح هایی برای اینکه این هزینه ها توسط دولتها تامین شود هم مطرح است. امروز اصلی ترین و مهمترین سوالی که مطرح می شود و پاسخ آن می تواند راهگشای سیاستهای آتی باشد این است که چه کسی هزینه این تغییرات را می پردازد.
در صورتیکه به جای استفاده از سوخت فسیلی در تولید فولاد، از منابع احیا شدنی استفاده شود، این هزینه مازاد توسط دولت پرداخت می شود یا مردم و مصرف کنندگان نهایی باید آن را بپردازند. انتقال این هزینه به مردم می تواند فشار مالی زیادی را به طبقات پایین اقتصادی وارد کند و اختلاف طبقاتی را افزایش دهد که مطلوب نیست.
موسسه مطالعاتی مک کینزی در ادامه نوشت: «شرایط اقتصادی این روزها دنیا بسیار آسیب پذیر است. باید پذیرفت که نمی توان با رویه فعلی به زندگی ادامه داد زیرا ظرف کمتر از نیم قرن بخش زیادی از کره زمین غیر قابل سکونت می شود و مشکلات و بیماریهای زیاد باعث از بین رفتن انسانها و حیوانات خواهد شد. »
موسسه مطالعاتی مک کینزی که یکی از بزرگترین و قابل اعتمادترین موسسات ارایه دهنده خدمات مشاوره اقتصادی به دولتها در دنیا است، در گزارش خود نوشت: «مشکل تغییرات جوی و افزایش سطح آلاینده ها مشکل یک کشور خاص نیست بلکه مشکلی جهانی است و باید همکاری جهانی برای حل این معضل انجام شود.»
نظر شما