بازار؛گروه بین الملل: طی دو سال اخیر سازمان های بین المللی بارها هشدار دادند تاثیرات اقتصادی بحران کرونا تا سالها در اقتصاد دنیا باقی خواهد ماند و بیشترین تاثیرات منفی را در کشورهای در حال توسعه و فقیر شاهد خواهیم بود.
افزایش فاصله طبقاتی اقتصادی بین کشورهای فقیر و غنی در این سالها یکی از مسایلی بود که بارها در مورد ان تاکید شد ولی به نظر می رسد دامنه این تاثیر گذاری بسیار وسیع تر از چیزی است که انتظار می رفت و سقوط شمار زیادی از خانوارهایی که پیش از همه گیری کرونا در طبقات بالای اقتصادی قرار داشتند با طبقه متوسط و به تدریج ورود انها به طبقات پایین اقتصادی معضلی است که می تواند روی شاخص های رفاه اقتصادی و امنیت اقتصادی در این کشورها تاثیر منفی برجای بگذارد.
مطالعات اخیر انجام شده توسط مرکز مطالعات بلومبرگ نشان می دهد تا سال ۲۰۳۰ میلادی بالغ بر یک میلیارد نفر از ساکنان کشورهای اسیایی وارد طبقه متوسط اقتصادی می شوند.
بر طبق این گزارش طبقه متوسط اقتصادی را افرادی تشکیل می دهند که سرانه هزینه های مصرفی انها بین ۱۱ دلار تا ۱۱۰ دلار در روز است. در صورت تحقق این پیش بینی در سال ۲۰۳۰ میلادی شمار افرادی که در این دسته جای می گیرند به ۳.۷۵ میلیارد نفر می رسد. انتظار می رود سه چهارم از جمعیت یک میلیارد نفری که قرار است به طبقه متوسط اقتصادی اضافه شوند در کشورهای هند و چین زندگی کنند.
دیگر کشورهایی که در این پروسه شاهد افزایش شمار افراد وارد شده به طبقه متوسط اقتصادی هستند می توان به اندونزی و بنگلادش اشاره کرد. اندونزی که یکی از پر جمعیت ترین کشورهای اسیایی است تا سال ۲۰۳۰ به عنوان چهارمین کشور دنیا از نظر بزرگی طبقه متوسط اقتصادی معرفی خواهد شد و از دو کشور روسیه و ژاپن پیش می گیرد.
بنگلادش که یکی از کشورهای کوچک ولی نسبتا کم درآمد در قاره اسیا است هم این بحران را در سالهای پیش رو تجربه می کند و ظرف ده سال پیش رو ۵۰ میلیون نفر از جمعیت این کشور وارد طبقه متوسط اقتصادی می شوند.
هم اکنون بنگلاش از نظر تعداد جمعیتی که در طبقه متوسط اقتصادی قرار دارند جایگاه ۲۸ را در دنیا دارد ولی در نتیجه همه گیری کرونا و تاثیرات مخرب ان روی زندگی و کار افراد تا سال ۲۰۳۰ این کشور جایگاه یازده را به خود اختصاص خواهد داد.
آمارها نشان می دهد هم اکنون نیمی از افرادی که در طبقه متوسط اقتصادی قرار دارند در کشورهای اسیایی زندگی می کنند ولی این افراد تنها ۴۱ درصد از کل مصرف خانوارهای طبقه متوسط را به خود اختصاص داده اند که نشان می دهد میزان میزان هزینه های مصرفی اسیایی ها از افراد طبقه متوسط در کشورهای غربی کمتر است. در نتیجه این وضعیت فقر و گرسنگی در این قاره بیشتر از دیگر کشورها است و مشکلات اجتماعی ناشی از فقر هم در این اسیا بیش از غرب مشاهده می شود.
انتظار می رود تا سال ۲۰۳۲ میلادی ۵۰ درصد از جمعیت طبقه متوسط دنیا در قاره اسیا ساکن باشند و سهم هزینه های مصرفی انها به کل هزینه های مصرفی افراد طبقه متوسط در دنیا به کمتر از ۳۸ درصد تنزل پیدا کند.
این آمارها نشان از بحرانی تر شدن اوضاع اقتصادی طبقه متوسط در قاره اسیا دارد. مرکز مطالعات بلومبرگ در ادامه این گزارش تاکید کرد افت ارزش پول کشورهای در حال توسعه اسیا در جریان بحران کرونا در کاهش سرانه مصرف مردم در این کشورها تاثیر بسزایی داشته است.
این تاثیر را باید به رشد بیکاری به دلیل همه گیری کرونا و افزایش تورم ناشی از تزریق دولتهای غربی به اقتصاد، محدودیت در تجارت کالاهای اساسی در دوره کرونا و خشکسالی که زمینه را برای افزایش قیمت محصولات کشاورزی فراهم کرد، اضافه کنیم. با افزایش طبقه متوسط در اسیا و کاهش توان مصرفی مردم، فاصله اقتصادی کشورهای قاره کهن با غرب بیشتر خواهد شد.
نظر شما