بازار؛ گروه اقتصاد دیجیتال: در تازه ترین گزارش اینتلیجنت اتومیشین روند های فناوری را برای سالهای آینده بررسی کرده است: برای در امان ماندن در دهه آینده از تغییرات بی‌وقفه تکنولوژیک و اقتصادی، سازمان‌ها به دو چیز نیاز دارند: توانایی مقیاس‌سازی و همگام سازی سریع فناوری جدید و چشم‌انداز کلی‌نگر و گسترده سازمانی برای تحول دیجیتال که شامل اهداف روشن اتوماسیون است.
برای تفکیک بیشتر موارد، در اینجا لیستی از بزرگترین تحولات دیجیتال، اتوماسیون هوشمند (IA) و اتوماسیون فرآیند رباتیک (RPA) آورده شده است. این درحالی است که انتظار می رود صنعت RPA به رشد سریع خود ادامه خواهد داد.
اتوماسیون فرآیند رباتیک (RPA) نزدیک به یک دهه است که رایج بوده است و هیچ نشانه ای از کاهش سرعت را نشان نمی دهد. در حالی که بازار RPA در سال ۲۰۲۱ از ۲ میلیارد دلار فراتر رفت، انتظار می رود در سال ۲۰۲۲ به بیش از ۳.۱۷ میلیارد دلار افزایش یابد که افزایش ۵۳ درصدی را نشان می دهد.
اکثر این رشد توسط شرکت هایی که برای اولین بار RPA را اتخاذ می کنند، هدایت نمی شود، بلکه توسط سازمان هایی که ردپای RPA موجود خود را گسترش می دهند، هدایت می شود. به عنوان مثال، iPath ارائه‌دهنده راه‌حل RPA اخیراً نرخ خالص نگهداری مبتنی بر دلار را ۱۴۴ درصد برای سال ۲۰۲۱ گزارش کرده است، به این معنی که میانگین مشتری آن در سال ۲۰۲۱، ۴۴ درصد بیشتر از سال ۲۰۲۰ هزینه کرده است.
ایجاد ساختار اتوماسیون
ساختار اتوماسیون همچون داده، به همگرایی چندین فناوری اتوماسیون مانند (اتوماسیون فرایند ربایتک) RPA، ابزارهای کم کد، پلتفرم‌های یکپارچه‌سازی بومی (iPaaS)، هوش فرآیند، ربات‌های گفتگو و یادگیری ماشین در یک اکوسیستم فناوری یکپارچه اشاره دارد. یا همانطور که شرکت مشاوره و تحقیقاتی فارستر میگوید: اتوماسیون کل کسب و کار که چندین فناوری اتوماسیون مجاور و مکمل، معماری فرآیند، رفتارهای سازمانی و مدل های نوآوری مشترک را برای پشتیبانی از اهداف اتوماسیون انسان محور و یک شرکت مستقل ادغام می کند.
ساختار اتوماسیون با ایجاد چارچوبی برای ایجاد، هماهنگ‌سازی و اداره نیروی کار ترکیبی از کارگران انسانی و دیجیتالی، شکاف بین اتوماسیون سنتی و فناوری مبتنی بر هوش مصنوعی را پر می‌کنند.
کار ترکیبی و از راه دور
برای بسیاری، روزهای رفت و آمد به اداره به پایان رسیده است. با تغییر بیشتر و بیشتر کارمندان به شغل های تمام وقت از راه دور یا ترکیبی، سازمان ها تحت فشار قرار می گیرند تا در رویکرد خود به اتوماسیون تجدید نظر کنند.
برای شروع، در گذشته، سازمان‌ها عمدتاً از دیدگاه صرفه‌جویی در هزینه به اتوماسیون روی می آوردند. با این حال، اکنون آنها باید بیشتر از دیدگاه تجربه کارمند یا تجربه حرفه ای کسب وکار به آن روی می آورند.
ثانیاً، با تعداد کمتری از افراد در محل کار فیزیکی، سازمان‌ها شروع به پذیرش راه‌حل‌های پیشرفته مجهز به اینترنت اشیا خواهند کرد. برای مثال، روبات‌های مشارکتی (cobots) راه خود را به انبارها و طبقات کارخانه باز می‌کنند. آنها طراحی شده اند تا در کنار انسان ها کار و با آنها همکاری کنند و می توانند در زمینه های مختلف همچون بررسی تجهیزات صنعتی خطرناک کمک کنند.
روشهای کم کد( Low-Code) و بدون کد( No Code)
یک مساله ای واضح است، از منظر بازاریابی، فروشندگان «توسعه دهندگان شهروندی» را به عنوان یک مفهوم مهم یاد می کنند. همه از SAP تا ServiceNow اخیراً ابزارهای توسعه‌دهنده جدید و کم کدی را ارائه کرده‌اند. علاوه بر این، در اوایل سال جاری، گارتنر پیش‌بینی کرد که تا سال ۲۰۲۴، «۸۰ درصد محصولات و خدمات فناوری توسط افرادی ساخته خواهد شد که متخصص فناوری نیستند».
اگرچه ما مشکوک هستیم که ۸۰ درصد (یا حتی ۵۰٪) محصولات و خدمات فناوری توسط توسعه دهندگان شهروند تا سال ۲۰۲۴ ساخته شوند، اما انتظار داریم که استفاده از ابزارهای کم و کد در سال آینده گسترش یابد. اگرچه این ابزارها مطمئناً جایگزین توسعه دهندگان آموزش دیده نخواهند شد، اما پذیرش آنها همکاری نزدیک تری را بین فناوری اطلاعات و کسب و کار ممکن می سازد.
علاوه بر این، از آنجایی که سازمان‌ها نه تنها به دنبال تغییر کسب‌وکار، بلکه بخش‌های IT آنها نیز هستند، کد کم/بدون کد نقش مهمی در خودکارسازی و مهندسی مجدد فرآیندهای دستی در پشت صحنه بازی خواهد کرد.
شرکت Composable Enterprise
شرکت ترکیب پذیر(Composable Enterprise) یک نظریه عملیاتی است که توسط گارتنر به عنوان «سازمانی که خود را با سرعت تغییر وفق می‌دهد و نتایج کسب‌وکار را ارائه می‌کند» توصیف می‌کند. این کار را از طریق مونتاژ و ترکیب قابلیت‌های تجاری بسته‌بندی شده (PBCs) انجام می‌دهد –به طوری که بلوک‌های سازنده برنامه‌ای که خریداری یا توسعه یافته‌اند.»
به عبارت دیگر، این یک استراتژی عملیاتی مدولار است که در آن برنامه های مختلف را می توان به راحتی داخل برنامه یا خارج کرد. از طریق استفاده از ابزارهای کد پایین و بدون کد، کارگران غیر IT نقش کلیدی در توسعه راه حل های خودکار جدید و محصولات دیجیتال ایفا می کنند. در مقایسه با رویکردهای میراثی یکپارچه، بسیار چابک تر و کارآمدتر است، دو مورد ضروری که در اقتصاد دیجیتال که به سرعت در حال تغییر است.
همانطور که ریچ والدرون، یکی از بنیانگذاران و مدیر عامل، Tray.io به Enterprise Talk توضیح داد: در مدل سازمانی ترکیب‌پذیر، سازمان‌ها می‌توانند به روشهای متعددی در سطح بالایی تقسیم و راه‌حل‌هایی بسازند و مشکلات موجود در فناوری اطلاعات را حل کنند. یک شرکت ترکیبی، تیم‌های خط کسب وکار را قادر می‌سازد تا به جای تکیه بر فناوری اطلاعات، راه‌حل‌هایی ایجاد کنند که می‌تواند توسط کل سازمان استفاده و اتخاذ شود، که تجربه نوآوری جدیدی را در کل سازمان ایجاد می‌کند.
به عنوان مثال، پیوند دادن همه برنامه‌های منابع انسانی مورد استفاده در فرآیند نصب، به استخدام‌های جدید اجازه می‌دهد تا آموزش خود را کنترل کنند. شرکت سازنده راه جدیدی را برای حل سریعتر مشکلات معرفی می کند و در عین حال از رشد شرکت به شیوه ای هوشمندانه و سازگار با فناوری اطلاعات حمایت مثبت می کند.
نظر شما