طاهر خیری؛ بازار: رئیس جمهور دولت سیزدهم با شعار دولت مردمی زمام امور را به دست گرفته است. ابراهیم رئیسی در طول این چهار ماه اخیر که از عمر دولتش می‌گذرد، یکی از برنامه‌های کاری اش را سفرهای هفتگی به استانها قرار داده و طی این مدت پای درد دل بسیاری از قشرها از جمله کارگران، صنعتگران، کشاورزان و فرهیختگان نشسته است. ارتباطی دو طرفه که متأسفانه در دولت قبلی نبود و همین امر شکاف بین دولت و ملت را تشدید و اعتماد عمومی را به دولتمردان کاهش داد.
حال در آستانه سفر قریب الوقوع رئیس جمهور به آذربایجان شرقی، فرصت مغتنمی است تا مشکلات این استان بیان و مطالبات به حق مردم به گوش رئیس دولت سیزدهم برسد.
فعالان اقتصادی استان انتظار دارند رئیس جمهور نقش پررنگی به بخش خصوصی این خطه در اقتصاد کشور بدهد و در راستای حل مشکلات و دغدغه‌های اهالی صنعت و تجارت مانند تأمین نقدیندگی یا تأمین مواد اولیه کوشا باشد. همچنین حمایت از سرمایه گذاری در امور زیربنایی و عمرانی استان را با جدیت دنبال کند. زیرا تنها راه برون رفت از مشکلات اقتصادی از جمله بیکاری و رونق بخشیدن به تولید و صنایع تولیدی سرمایه گذاری است.
متأسفانه کمبود اعتبار به بلای جان پروژه‌های عمرانی در استان تبدیل شده است. چه بسیار پروژه‌هایی که به دلیل عدم تخصیص به موقع اعتبار، نیمه کاره مانده و یا رها شده اند. بیش از ۹۵۰ پروژه نیمه تمام در حوزه‌های معدن، آب، حمل و نقل و انرژی وجود دارد. این استان چرا باید در جذب اعتبارات در رتبه‌های آخر باشد تا نتواند به روند اجرای این پروژه‌ها سرعت ببخشد. افزایش بودجه استان در سال آتی و تخصیص اعتبار ویژه برای اتمام طرح‌های نیمه تمام خواسته مردم از دولت آقای رئیسی است.
آذربایجان شرقی معادن طلا، نقره و مس فراوانی دارد. اما اغلب به صورت خام به استان‌های دیگر منتقل می‌شود درآمد هنگفتی که فقط با جلوگیری از خام فروشی می‌تواند زمینه توسعه استان، رشد اقتصادی و اشتغال جوانان را فراهم آورد. ارسباران به عنوان منطقه‌ای معدن خیز برای مردم آذربایجان شرقی بارزش است. نه تنها برکات و منافع اقتصادی حاصل از فروش میلیاردها تومان مواد خام معدنی به استان برنگشته بلکه تخریب محیط زیست و قطع درختان نصیب منطقه ارسباران کرده است بدون اینکه مجتمع مس سونگون تأثیر عمده در رفاه مردم و توسعه منطقه و استان داشته باشد.
واحدهای تولیدی که روزگاری نگین صنعت ایران بودند به بخش خصوصی واگذار شده اند اکنون حال و روزشان غمبار است و دیگر مثل گذشته در خط مقدم تولید قرار ندارند. وضعیت بغرنج کنونی کارخانه ماشین سازی تبریز که در برزخ واگذاری گیر کرده است، حاصل سو مدیریت دولت قبلی در موضوع خصوصی سازی است. مردم استان از رئیس دولت سیزدهم می‌خواهند نسبت به واحدهای تولیدی راکد و مشکل دار تعیین تکلیف کند.
با اینکه آذربایجان شرقی از دیرباز قطب صنعتی و اقتصادی ایران مطرح بوده و هست، با وجود این جز پنج استان توسعه یافته کشور نیست و تعلل و کم کاری‌های برخی استانداران و مدیران دولت‌های گذشته باعث شده است نخبگان، کارآفرینان و بسیاری از فعالان اقتصادی و تجاری به پایتخت یا استان‌های همجوار مهاجرت کنند. مردم از رئیس جمهورشان انتظار دارند در انتصاب مدیران استانی ملاک بومی بودن و معیار شایستگی را مدنظر قرار دهد تا بیش از این آذربایجان شرقی از وجود مدیران ناکارامد ضرر نکند.
تکمیل و بهره برداری از پروژه‌های نیمه تمام عمرانی به خصوص در حوزه حمل و نقل جاده‌ای و ریلی، بازگرداندن بنگاه‌های تولیدی راکد به چرخه تولید، اتخاذ رویکرد دیپلماسی اقتصادی فعال، توسعه مبادلات تجاری و افزایش صادرات به کشورهای همسایه و جذب سرمایه‌گذار برای طرح‌های بزرگ صنعتی و اقتصادی از مهمترین مطالبات مردم از دولت سیزدهم است. تسریع در تکمیل پروژه‌های جاده‌ای و ریلی استان از جمله راه‌آهن تهران- تبریز، بزرگراه تبریز- اهر و… پس از سال‌ها وقفه در بهره برداری، مورد انتظار مردم از رئیس جمهور است.
طرح انتقال آب رودخانه ارس به تبریز از سال ۹۲ کلید خورده است و بعد از گذشت هشت سال از کلنگ زنی این طرح تنها ۳۵ کیلومتر اجرایی شده و برای ۱۰۵ کیلومتر باقی مانده نه پیمانکاری مشخص است و نه اعتباری تخصیص یافته است. متأسفانه اتمام این پروژه به عمر دولت دوازدهم نرسید و تبریزی ها از رئیس جمهور دولت سیزدهم می‌خواهند تا با تزریق اعتبار این طرح اساسی به سرانجام برسد.
نظر شما