الهام رئوفی فر؛ بازار: صنعت کشاورزی به واسطه ارتباطات گسترده ای که با بخش های اقتصادی دارد در تولید ثروت، ایجاد بازار و ارز آوری بسیار موثر است. امروزه بسیاری از کشورهای دنیا با تولید محصولات سالم و با کیفیت سعی در کنار زدن رقبای خود از میدان هستند امری که در کشوری مانند ایران و استانی نظیر گلستان برای تولید محصولات باغی و کشاورزی کمتر به آن توجه می شود.
آب و هوای مناسب و خاک حاصلخیر و تنوع اقلیم در مساحت گلستان فرصتی است که با توسعه صنعت کشاورزی می تواند کاستی های اقتصادی را از این خطه بزداید و سهم کشاورزی در اقتصاد گلستان متناسب با ظرفیت های آن نبوده است.
این موضوع دغدغه نائب رئیس کمیسیون تخصصی کشاورزی اتاق ایران و نائب رئیس اتاق بازرگانی گرگان هم است.
این فعال اقتصادی استفاده از سموم غیراستاندارد و بذر بی کیفیت را عامل ضعف کشاورزی گلستان می داند و معتقد است مواد اولیه غیراستانداردی مانند بذر و سم فرصت کشت بهترین محصولات کشاورزی در کشور به خصوص گلستان را هدر می دهد. «امیر یوسفی» در این گفتگو چالش های حوزه کشاورزی را برایمان تشریح می کند.
*چه مشکلی منجر به برگشت محصولات کشاورزی صادراتی کشور شد؟
از آنجایی که هر کشور برای تولید محصولات کشاورزی استانداردهای خودش را دارد برخی از کالاهای تولیدی صادراتی ایران با استاندارد کشورهای هدف هم خوانی نداشت. یکی از مشکلات ما در این بخش وجود سموم در محصولات باغی و زراعی بود که علت آن استفاده از سم نامرغوب وارداتی و بذر غیرمقاوم بود. در چنین شرایطی بود که محصولاتی نظیر فلفل رنگی، کیوی، پسته، سیب زمینی مورد تائید کشورهای صادرکننده قرار نگرفت.
این درست نیست که سمی وارد کشور می شود که استانداردهای لازم را ندارد؛ برخی از این سموم در زمان تحریم و بدون دقت به عوارض آن به کشور وارد شده است. درحالیکه قرار نیست چون در شرایط سخت تحریم ها به سر می بریم از هر محصول بی کیفیتی برای واردات استقبال شود.
صرف نظر از مشکل سموم، به واردات بذر هم متاسفانه دقت نمی شود زیرا بذری که در اختیار کشاورزان قرار می گیرد باید در مقابل آفات، آب، باد و شرایط جوی در هر منطقه مقاوم باشد
صرف نظر از مشکل سموم، به واردات بذر هم متاسفانه دقت نمی شود زیرا بذری که در اختیار کشاورزان قرار می گیرد باید در مقابل آفات، آب، باد و شرایط جوی در هر منطقه مقاوم باشد. اگر بذری از کیفیت مطلوب برخوردار باشد آفت کش یا نیترات کمتری برای آن استفاده می شود.
یکی دیگر از مشکلات ناآگاهی ما از استاندارد کشورهای بازار هدف است. اگر تولیدکنندگان از آنچه مورد توجه مشتریان خارجی است، مطلع باشند به طور قطع محصولی مطابق با نیاز جوامع هدف تهیه و تولید خواهند کرد.
جدای از این مساله، توجه به نوع سم برای از بین بردن آفت به واسطه استفاده داخلی هم باید مورد توجه قرار گیرد ما نباید از هر سمی برای پرورش محصولات کشاورزی استفاده کنیم.
*برای افزایش میزان تولید و صادارات محصولات کشاورزی برنامه ریزی انجام شده است؟
متاسفانه در بخش افزایش تولید برای صادارت برنامه ریزی خاصی انجام نشده و هرگاه کشور با تولید مضاعف محصولی مواجه می شود، اقدام به صادارت می کند درحالی که برنامه ریزی برای صادرات باید همواره در دستور کار دولت و مدیران باشد.
معضلی که هر کدام از دستگاه ها در مواجهه با آن سعی به برداشتن مسئولیت از دوش خود و انداختن آن به عهده دیگری دارند. درحالی که این موضوع ملی است و باید با اتحاد و هم افزایی تمامی بخش ها به صورت جدی پیگیری شود.
در همه جای دنیا محصولات کشاورزی مطابق با برنامه ریزی صادر می شود چراکه هر یک از کشورها نسبت به محصولات خود استانداردهای خاصی دارند. به نظر می رسد در این بخش ایجاد کد شناسه در مزارع کشور دارای اهمیت است.
*اقدامی در این بخش شده است؟
یکی از مشکلات این حوزه زمین های زراعی خرده مالکی است. متاسفانه در استان مزارع کشاورزی عمده بسیار اندک است براین اساس بحث شناسه دار شدن اراضی کشاورزی مقداری زمان بر خواهد بود اما به هرحال کشور و استان باید از این سبک سنتی دور شده و برای جلب رضایت بازارهای جهانی در این مسیر قدم بگذارند.
نکته بعدی اینکه از آنجاییکه نمی توان فقط به صادرات کشورهای همسایه محدود شد باید دو مولفه فرهنگ سازی و ایجاد امکانات لازم برای رقابت با بسیاری از تولید کنندگان حوزه کشاورزی دنیا را مد نظر قرار داد.
*کشاورزان برای کد شناسایی همکاری می کنند؟
تولیدکنندگان محصولات کشاورزی ناگزیر به همکاری هستند، وقتی محدودیت در این بخش ایجاد شده و محصول غیراستاندارد برگشت داده شود و یا صادرکننده محصول را به واسطه نبود استانداردهای لازم از کشاورزی نپذیرد، تولیدکننده ناچار به کشت محصول با کیفیت برابر با استانداردها خواهد بود.
یکی از مشکلات این حوزه زمین های زراعی خرده مالکی است. متاسفانه در استان مزارع کشاورزی عمده بسیار اندک است براین اساس بحث شناسه دار شدن اراضی کشاورزی مقداری زمان بر خواهد بود
*حال که صحبت از صادرات است بفرمائید ایجاد ریل اینچه برون به شاهرود چه ره آورد اقتصادی برای استان خواهد داشت؟
ایجاد خطوط ریلی یکی از راه های کاهش هزینه تولید برای استان خواهد بود. حمل و نقل در دنیا هزینه های خاص خودش را دارد به عنوان مثال مسیر دریایی ارزانترین راه و مسیر هوایی، گران ترین راه برای انتقال کالا به شمار می رود اما از آنجاییکه حمل و نقل ریلی هزینه پائینی برای کشورها دارد همواره وجود این گزینه از جذابیت خاصی برخوردار است چراکه به کاهش قیمت تمام شده تولید، کمک شایانی می کند.
با توجه به اهمیت هزینه حمل در بخش اقتصاد، اگر زیرساخت های مورد نیازی همچون ریل راه آهن در استان ایجاد شود، ضمن کوتاه شدن مسیر به کاهش هزینه ها کمک می کند. جدای از کاهش هزینه قیمت تمام شده کالا، راه اندازی خطوط ریلی اینچه برون به شاهرود منجر به ایجاد جذابیت برای سرمایه گذاران می شود. وجود زیرساخت و امکانات برای بخش خصوصی تا جایی اهمیت دارد که در کشوری مانند قزاقستان ریل به داخل مجموعه انبار سردخانه هم کشیده شده تا کالای فاسد شدنی بدون وقفه پس از تخلیه از واگن یخچال دار در سردخانه تخلیه شود.
چون برای همه کشورها مهم است که حمل کالا از مبدا به مقصد در کوتاه ترین زمان و با کمترین قیمت انجام شود. بنابراین هدف از تاکید بر ایجاد خط ریلی اینچه برون به شاهرود، تشویق سرمایه گذار و رونق تجاری استان است.
نظر شما