به گزارش بازار، مهدی صادقی شاهدانی رئیس دانشکده اقتصاد دانشگاه امام صادق افزود: آنچه ما به عنوان هدف برای ترویج ارز ترجیحی تعیین می کنیم هیچ وقت تحقق نیافته و نخواهد یافت البته دلایل خاص خودش را هم داشته است.
او ادامه داد: از سوی دیگر به تبع همین دلایل خاص همیشه این نگرانی وجود داشته که اگر ارز ترجیحی برداشته و حذف شود چه کنیم و چه اتفاقی خواهد افتاد.
شاهدانی گفت: خیلی دیر متوجه شدیم که تخصیص ارز ۴ هزار و ۲۰۰ تومانی اشتباه است آنجا که منابع قابل توجهی را از دست دادیم و این منابع می توانست در جاهای مناسب تری صرف شود به جای راه اندازی و رفع مشکلات جامعه و کشور، صف های طویلی در جلوی صرافی ها شکل گرفت و منابع ۴ هزار و ۲۰۰ تومانی فقط به صرف و سود برخی شد.
او ادامه داد: معمولاً کسی که ارز ترجیحی مطالبه می کند باید برای مصرف آن، نیازی تعریف نماید اما در کشور ما هیچگاه الگوی درستی برای تأمین نیازهای ارز ترجیحی تعریف و تدوین نشد بنابراین هر کس به عنوان یک متقاضی وارد بازار می شود و ارز ۴ هزار و ۲۰۰ دریافت می کند این در حالی است که در خارج کشور، مثلاً آلمان، وقتی فردی از یک بانک یا صرافی طلب ارز خارجی به میزان بالا می کند بلافاصله از او پرسیده می شود این ارز را برای چه کاری می خواهی؟ آنجاست که فرد باید برای درخواست خود، تأمین نیاز ارائه کند.
شاهدانی تصریح کرد: تنها یک دسته افراد از تخصیص ارز ۴ هزار و ۲۰۰ خوشحال بودند، آنهایی که این ارز را دریافت کردند و ملزم به پاسخگویی نبودند. در این جریان، تولید کنندگان ناخرسند بودند زیرا ارز مورد نیازشان را دریافت نمی کردند.
نظر شما