بازار؛ گروه بین الملل: از آنجایی که جهان در تلاش برای بیرون آمدن از اعماق موج همه‌گیری کووید-۱۹ است، بدیهی است که حمل‌ونقل هوایی بهبود ثابتی را تجربه خواهد کرد زیرا مسافران تفریحی مشتاقانه سفرهای خانوادگی و توریستی معوق را برنامه‌ریزی می‌کنند، در حالی که مسافران تجاری متوجه می‌شوند که هر معامله ای را نمی توان از طریق ویدئو کنفرانس تنظیم کرد.
انجمن بین‌المللی حمل‌ونقل هوایی (IATA) پیش‌بینی می‌کند تا سال ۲۰۲۴ روند سفرهای بین‌المللی کمی از سفرهای داخلی عقب‌تر باشد و رشد سفرهای داخلی منجر به رشد سفرهای بین المللی خواهد شد. از این رو درآمد سفر به سطوح قبل از همه گیر بازگشته و به دنبال آن رشد هوانوردی جهانی ادامه دارد. اما این واقعیت، چیزی بیش از بهبودی است: باید انتظار یک تحول عمیق در اکوسیستم هوانوردی غیرنظامی را داشت.
بازگشت پیش بینی شده به هنجارهای تاریخی طیفی از تغییرات عمیق با پیامدهای ژئوپلیتیکی مهم را تایید می کند. به طور خاص، اثرات همه‌گیری به‌عنوان یک تابع اجباری قدرتمند عمل کرده است، برخی از روندها را تسریع می‌کند، روندهای دیگر را خاموش می‌کند و مهم‌تر از همه نوآوری‌های تکنولوژیکی و تجاری را تحریک می‌کند تا فرضیه‌ها را در مورد تعامل بین سفرهای هوایی فیزیکی و غیرقانونی تغییر دهند.
تأثیر متقابل این روندها منجر به تغییر عمیق محیط حمل و نقل هوایی خواهد شد. ما نه تنها بیشتر سفر خواهیم کرد، بلکه متفاوت سفر خواهیم کرد و با این تغییر عمیقی که در جهان بینی جمعی ما رخ خواهد داد به نوبه خود بر ادراکات ژئوپلیتیک تأثیر خواهد گذاشت. به زبان ساده، ما وارد عصر جدیدی از هوا اندیشی می شویم - درک این موضوع که جهان در یک لحظه کوچکتر و بزرگتر از آنچه تصور می کردیم است: از نظر فاصله کوچکتر، اما از نظر تنوع و شگفتی بزرگتر از آنچه بسیاری تصور می کردند.
Airminded عبارتی بود که یک قرن پیش در روزهای اولیه هوانوردی اغلب شنیده می شد. در آن زمان هم پیشگویی و هم واقعیت، هم شور و شوق مبتکران اولیه هوانوردی و هم انتظار عموم مردم را در مورد اینکه چگونه سفر هوایی جهان را متحول خواهد کرد، به خوبی به تصویر کشیده شد.
در این لحظه از تمایل روزافزون به سفر هوایی و مبتکرانی که همه چیز را ایجاد می‌کنند، از هواپیماهای شخصی جتسون مانند برخاستن و فرود عمودی الکتریکی (eVTOL) گرفته تا سکوهای گردشگری پرواز فضایی، ما وارد عصر جدیدی از هواشناسی شده‌ایم که در آن هم دستگاه و هم مقصد در حال تصویربرداری هستند.
آینده نزدیک به آغاز سفرهای جت دهه ۱۹۵۰ شباهت دارد
از نظر مقیاس کلی ما در حال ورود به دوره‌ای از دگرگونی هستیم که قابل مقایسه یا بزرگتر از دگرگونی‌هایی است که پس از ظهور سفرهای جت با هواپیماهای DC-۸ و بوئینگ ۷۰۷ در دهه ۱۹۵۰ رخ داد. مانند آن زمان، ما شاهد همگرایی نوآوری های فنی، مدل های جدید کسب و کار، تقاضای رو به رشد سفر و افزایش شیفتگی عمومی نسبت به پتانسیل های پلت فرم های جدید هوانوردی هستیم.
از لحاظ تاریخی، شرکت‌های حمل‌ونقل ظرفیت را به سرعت ترجیح می‌دادند: حمل مسافر بیشتر در هر پرواز به اقتصاد کمک شایانی می کرد. واقعیت پس از همه‌گیری در حال تغییر روی تمرکز بر سرعت است، ابتدا به شکل کوتاه کردن زمان سفر با مسیریابی نقطه به نقطه و سپس با سرعت‌های بالاتر به عنوان وسیله‌ای برای استفاده کارآمدتر از اسلات فرود با چرخش سریع‌تر. این امر با کاهش کلی ظرفیت مسافری هواپیماهای منفرد همراه خواهد بود.
تأثیر متقابل عوامل فوق، پیامدهای ژئوپلیتیکی زیادی را به همراه دارد. هنگامی که «هوا اندیش» به آگاهی عمومی نفوذ کرد، انتظارات اتوپیایی را برانگیخت که به نوعی واقعیت پرواز به آغاز دوره جدیدی از صلح جهانی کمک کند. این انتظار در جنگ جهانی اول به سرعت در تضاد با اهداف جنگ قرار گرفت و توسط الکساندر پی دو سورسکی از بین رفت و در جنگ جهانی دوم کاملاً با اتم در هم شکسته شد.
پس از یک قرن نوآوری هوافضا، غم انگیزتر اما عاقلانه تر، بعید است که کسی انتظار داشته باشد تحولات هوانوردی آتی صلح را به ارمغان بیاورد، اما ما بدون شک در حال وارد شدن به عصر هوایی جدید به معنای آشکار شدن نوآوری ها و در نتیجه شیفتگی عمومی به احتمالات بعدی هستیم. این دگرگونی‌ها بدون شک هیچ پایان شگفت‌انگیزی فراتر از آنچه قبلاً مورد بحث قرار گرفت، ایجاد نخواهد کرد.
نظر شما