به گزراش بازار، فخرالدین زاوه با اشاره به شرایط نامناسب بازار مسکن گفت: قیمت هایی که در بازار اجاره و فروش مشاهده می کنیم اصلاً هیچ مناسبتی با وضعیت درآمدی خانوارها ندارد. از سال ۱۳۹۶ که آخرین جهش قیمتی مسکن شروع شد، شاهد یک دوره طولانی افزایش قیمت بودیم، بازار دوره های عادی را پشت سر گذاشته است.
وی افزود: متأسفانه از نیمه سال ۱۳۹۸ تا ابتدای سال ۱۴۰۰ شاهد افزایش قیمت مسکن بودیم که ناشی از ریسک های غیر اقتصادی بود که به تمام کشور وارد شده بود. این ریسک ها تمام بازار را بر هم ریخته بود و بازار مسکن نیز از این شرایط تأثیر پذیرفت.
این کارشناس بازار مسکن با تصریح بر اینکه در بازار مسکن دچار ضعف بازار مالی هستیم، اظهار کرد: خانواده هایی که قصد خرید یا اجاره مسکن دارند، برای دریافت تسهیلات مسکن مراجعه می کنند متأسفانه مبلغی که دریافت می کنند اصلاً هزینه های مسکن را تأمین نمی کند در حالی که در کشورهای توسعه یافته، تسهیلات بخش بسیار زیادی از هزینه تمام شده مسکن را تأمین می کند.
وی با بیان اینکه تسهیلاتی که در اختیار خانواده ها برای اجاره یا خرید مسکن قرار می گیرد بسیار اندک است و شاید کمتر از ۱۰ درصد از قیمت تمام شده مسکن را تأمین کند، بیان کرد: خانواده ها باید ۹۰ درصد از بهای مسکن را آورده داشته باشند.
این فعال حوزه مسکن با اشاره به این موضوع که قدرت خرید واقعی خانواده های ایرانی بسیار اندک است، گفت: قدرت خرید خانواده های ایرانی به اندازه سال ۱۳۸۶ است و بازار مالی حوزه مسکن به هیچ وجه جوابگوی نیازهای خانواده های ایرانی نیست.
زاوه افزود: نتیجه شرایط حاکم بر بازار مسکن این شده است که متقاضیان مصرفی که تمایل داشتند به تدریج و پس از جمع کردن پس انداز وارد حوزه مسکن شوند و به خرید اقدام می کردند، این توان را از دست داده اند.
این کارشناس بازار مسکن با تصریح بر اینکه متأسفانه عمده آنچه در سطح قیمتی موجود بازار مسکن معامله می شود تقاضای سوداگری و سفته بازی است، اظهار کرد: سیاست گذاران باید مسکن را بخشی از اقتصاد بدانند و رشد مسکن نیازمند رشد اقتصاد کلان است و در حقیقت تمام اقتصاد باید دچار اصلاح شود تا بخش مسکن نیز به حرکت در بیاید.
نظر شما