گروه استانها: تلاش زیادی دارند تا خود را بومی و ایرانی معرفی کنند اما وقتی لب به سخن میگشایند، معلوم میشود از کشور همسایه هستند و بیشترشان قاچاق و غیرقانونی به کشور وارد شدند و از همه بدتر آنکه حضورشان نیز همچنان غیرقانونی است.
سپیده نزده به حاشیه جاده میآیند تا بهعنوان کارگر، بنا، آرماتوربند و یا پیمانکار خود را جای زنند و معمولاً دستمزدی که طلب میکنند بسیار پایینتر از کارگران بومی است.
افسانه مهاجران، از سرایداری تا کارگری
زیر ۲۰ سال سن دارد، چهره تکیده و آفتابسوخته، با لهجهای بیگانهاش، خود را برات معرفی میکند و میگوید: سه ماهی است که از کابل برای کار به مازندران آمدم و اوضاع کار، بهتر از محله خودمان در افغانستان است، آنجا فقط فقر و بیکاری است و بیشتر هممحلیهایم برای کار به ایران و مازندران آمدهاند.
وی بابیان اینکه قاچاقی و شبانه به ایران سفرکرده است میگوید: در حال حاضر شبها در یک شهرک نگهبان هستم و روزها به کارگری میپردازم.
وقتی از وی درباره دستمزد روزانهاش میپرسم میگوید بیشتر سعی میکنیم کارهای کنتراتی بگیریم و دستمزد روزمزدی نیز بین ۱۰۰ تا ۱۳۰ هزار تومان است و گاهی زیر این نرخ نیز برای آنکه بیکار نمانیم کار میکنیم.
برات نمونهای بیشمار از مهاجران غیرقانونی است که از سرزمینهای دور برای کار به مازندران سفرکردهاند و این استان را بهشت آرزوهای خود میدانند و در چنین وضعیتی بسیاری از کارگران ایرانی که از سایر استانها به مازندران کوچ کردهاند و یا بومیها، هرروز غروب شرمگین از بیکاری روانه منزل میشوند.
کارگران مهاجر، بومی ها را به روز سیاه نشاندند
محمدعلی جوان سنندجی که در یک هتل چند ستاره در غرب مازندران کارگری میکند میگوید: کارگران افغانی، کارگران ایرانی و بومی را بهروز سیاه نشاندهاند و برخی صاحبکارها نیز به دلیل ارزان بودن ترجیح میدهند از کارگران افغانی استفاده کند.
وی میگوید: با دستمزد روزانه ۸۰ هزارتومانی مجبورم بهعنوان کارگر در یک هتل در حال ساخت کارکنم درحالیکه نرخ واقعی کارگری در منطقه بیش از ۱۳۰ هزار تومان است.
وی همچنین ادامه میدهد: مدتی بهعنوان کاشیکار مشغول بودم اما وقتی کارگران افغان هر مترمربع ۱۰ هزار تومان دستمزد میگیرند دیگر فعالیت در این حرفه بهصرفه نیست.
بیشتر ویلاها و مجتمعهای خصوصی غرب مازندران، کارگران افغانی بهعنوان سرایدار، باغبان و خدمه اشتغال دارند و دراینبین سهم نیروهای بومی، خانهنشینی و بیکاری است.
افسانه مهاجران غیرقانونی افغان در مازندران از کارو کارگری فراتر رفته و برخی از آنان بهرغم آنکه مجوز اقامت در استان ندارند اقدام به تشکیل خانواده و ازدواجکردهاند و دراینبین، رها کردن خانواده و بیسرپرست شدن و روی دست گذاشتن فرزندان بیهویت از پیامدهای این حضور است که گاها نادیده گرفته میشود.
فصل برداشت مرکبات است و پای افاغنه و مهاجران به باغات مرکبات و زمینهای شالی هم بازشده است و بیشتر باغداران و کارفرمایان، ارزان بودن دستمزد را دلیل استفاده از کارگران غیربومی و افاغنه مطرح میکنند.
یک کارگر روزمزد ساروی که هرروز مجبوراست تا پاسی از ظهر در گوشه خیابان منتظر ماند و با ترمز هر خودرویی به سمت آن میدود تا بتواند بهعنوان کارگر برای کار برود میگوید: باوجوداینکه از ساعت ۶ صبح برای کسب یکلقمهنان حلال به میدان میآیم اما کارفرمایان با حضور در این میدان کارگران جوان و حتی غیربومی را سوار خودروهای خودکرده و برای بنده و امثال من که موهای خود را در مصائب روزگار سفید کردم جز شرمندگی در مقابل خانواده چیزی نمیماند.
دست کوتاه کارگران از بازار کار
نصرالله دریابیگی دبیر اجرایی خانه کارگر مازندران وجود کارگران غیربومی و غیرقانونی را آفتی فراروی جامعه کارگری بیان میکند و میگوید: کارگران بومی هرروز دستشان از بازار کوتاه میشود و درعینحال، غریبهها جای کارگران بومی را گرفتهاند.
وی ادامه میدهد: بیمه نبودن، قراردادهای سفید و موقت، دستمزدهای اندک سبب شده تا قشر کارگر هرروز بیشتر به زیرخط فقر رود و درتامین هزینههایش عاجز ماند.
دریابیگی حضور کارگران غیرقانونی و افغانی را لطمه به اقتصاد جامعه کارگری استان دانست و خواستار توجه و رسیدگی مسئولان امر در صیانت از حقوق جامعه کارگری شد.
درحالیکه مهاجران و غریبهها بازار کار مازندران را قبضه کردهاند هرسال شمار قابلتوجهی از کارگران استان بیکار میشوند و درصدی از آنان تحت پوشش بیمه بیکاری قرار میگیرند.
علیاصغر محمودی مدیرکل تأمین اجتماعی مازندران هم با اشاره به ممنوعیت استفاده از کارگران مهاجر افغانی در کارگاه گفت: در صورت مشاهده چنین کارگرانی، کارفرمایان جریمه خواهند شد.
اوضاع کار و کارگری در مازندران وضعیت نابسامانی دارد و غریبهها در آن مشغول و بومیها بیکار و خانهنشین هستند و مسئولان در آمارها میگویند نرخ بیکاری زیر ۱۰ درصد است.
نظر شما