بازار؛ گروه استانها: برای آشنایی با مشکلات کارآفرینان و کم و کیف این روزهای کارگاه‌های تولیدی که کرونا و گرانی مواد اولیه بر روی آن سایه انداخته است با یکی از همین بانوان مشهدی کارآفرین که کارگاهی با بیش ۱۵نفر را به‌منظور تولید چادر و مقنعه راه‌اندازی کرده است به گفت‌وگو می‌نشینیم.
«معصومه پریسوز» متولد ۱۳۵۵ در مشهد و یکی از بانوان کارآفرین در عرصه چادر و حجاب است که توانسته با خرید چندین چرخ‌خیاطی به قول خودش آن هم با خون‌دل خوردن تعداد ۱۵ نفر را به دورهم جمع کند اما متأسفانه بازار حال‌وروز خوشی نداشته و موجب شده تا محصولاتشان را بر روی زمین بماند.
گفت‌وگوی ذیل حاصل نشست ما با این بانوی کارآفرین پیرامون مشکلات مشاغل خانگی و کارگاه‌های تولیدی است.
* کار خیاطی را از کجا شروع کردید؟
ابتدا کارم از یک کارگاه خیاطی با گلدوزی روبالشی آغاز کردم که حقوق ماهانه‌ام از ۱۵۰ هزار تومان تجاوز نمی‌کرد لذا برای اینکه چرخ زندگی‌ام بچرخد چرخ‌خیاطی ساده‌ای خریدم تا شب‌ها نیز در خانه کارکنم.
* از چه زمانی تصمیم گرفتید تا مستقل به‌عنوان کارآفرین وارد بازار شوید؟
از نوجوانی به خیاطی علاقه‌مند بودم اما از سال ۸۹ به‌صورت جدی این حرفه را ادامه دادم با چندین فروشگاه و کارگاه در ۱۷ شهریور و بازار رضا (ع) هماهنگ کردم و سفارش می‌گرفتم ،چادرهای برش زده‌شده برایم می‌آوردند و آن‌ها را می‌دوختم. کم‌کم از روی همان چادرهای برش خورده برش‌کاری را یاد گرفتم .
من سرپرست خانوار هستم و احساس کردم برای پیشرفت مالی در زندگی در کنار وظیفه مادری بهتراست کارم را گسترش بدهم بالاخره از سال ۹۲ به‌صورت متمرکز دوخت چادر صدف را انتخاب کردم.
چون بحث حجاب برایم مهم بود و معتقد هستم با ارائه کار خوب و مناسب می‌توانم در این راستا قدمی بردارم،در نمایشگاه‌های زیادی از طرف کمیته امداد،آستان قدس و سایر نهاد ها شرکت کردم که برای ارائه کارم فرصت بسیاری خوبی بود.
* کار را با چقدر سرمایه شروع کردید؟
ابتدا با دریافت یک وام دو میلیون تومانی یک چرخ‌خیاطی خریدم اما همین‌طور که سفارش‌ها افزایش یافت وام‌های دیگری هم دریافت کردم تا بر تعداد چرخ‌های کارگاه افزوده شود و بانوان بیشتری را بتوانم جذب کنم.
در همین راستا یک کارگاه ۴۰ متری در نزدیکی خانه اجاره کردم و برای بسیاری از بانوان بد سرپرست و بی‌سرپرست در حال حاضر ایجاد شغل کردیم که د حال حاضر تعداد آن‌ها به ۱۵ نفر می‌رسد.
* این بانوانی که در کارگاه شما مشغول فعالیت هستند در ماه چقدر درآمد دارند؟
ازآنجاکه کار ما بر اساس حجم سفارش‌ها است لذا حقوق ثابتی به این بانوان پرداخت نمی‌شود اما با همین سفارش‌هایی که می گیریم هر نفر در ماه حداقل ماهانه یک‌میلیون و ۵۰۰ تا دو میلیون تومان درآمد دارد.
اولین تأثیری که کرونا بر روی کار ما گذاشت همین حفظ رعایت فاصله اجتماعی بود لذا مجبور شدیم فقط تعداد ۵ نفر از بانوان را در کارگاه نگاه‌داریم و باقی بانوان را به‌صورت دورکار در خانه سفارش‌ها را به آن‌ها تحویل دهیم لذا بقیه خانم‌ها با توجه به تعداد سفارش‌ها در منزل به‌عنوان نیروهای کاری بیرون بر مشغول به کار هستند .
* در حال حاضر چه محصولاتی را تولید می‌کنید؟
هر آنچه به حجاب برگردد در کارگاه تولید می‌کنیم که شامل انواع چادر مشکی و رنگی ساده و مدل‌دار،انواع مقنعه است که البته ماسک پارچه ای هم به کار ها اضافه کردیم.
متأسفانه دچار مشکلات فراوانی هستیم ازیک‌طرف تورم و بی‌ثباتی قدرت خرید مردم را پائین آورده و از طرفی دیگر شیوع کرونا سبب عدم رغبت مردم برای خرید شده است.
متأسفانه قیمت نخ دوک از ۵ به ۱۸ هزار تومان و دکمه جفتی از ۲۰۰ تومان به دانه‌ای یک هزار ۲۰۰تومان رسیده است و یا زیپ به کار رفته در برخی چادرها از ۸۰۰ تومان به ۵ هزار تومان افزایش یافته است و در کل قیمت دوخت و دوز ها ۵ برابر شده است
متأسفانه مردم قدرت خرید ندارند و بارها به من مراجعه کرده قیمت‌ها را سؤال می‌کنند اما خریدی نمی‌کنند و وقتی‌که ماه آینده برای خرید می‌آیند همان چادر موردنظرشان مجدد افزایش قیمت پیداکرده است.
* آیا راهکاری برای حل این مشکل دارید؟
تا توانستیم دستمزد خودمان را کاهش دادیم و حتی فروش اقساطی را در پیش گرفتیم چون به‌هرحال بحث چادر با سایر پوشاک متفاوت است. چادر بخشی از هویت زن ایرانی است و نمی توان نسبت به آن بی‌تفاوت بود.
بارها این صحبت شده است اما به‌راستی برای حمایت از چادر و حجاب در وضعیت فعلی متولیان امر چه راهکاری را در نظر دارند.
بسیاری از صنف ما ترجیح داده و مجبورند به سمت‌وسوی مشاغلی روی بیاورند که امکان فروش آن راحت‌تر باشد، برای مثال فروش روسری از این دست است.
در حال حاضر علاوه بر اقساط وام‌ها و بحث پرداخت اجاره کارگاه و هزینه‌های زندگی و دستمزدها که بردوش من است لذا در صورت عدم‌حمایت و عدم اعطای تسهیلات امکان ادامه کار سخت است زیرا پارچه هرروز از روز قبل گران‌تر می‌شود و امکان گرفتن سفارش‌های محدود هم وجود ندارد .
برای مثال سفارش می‌گیرم اما طی چند روز یا هفته که زمان تحویل کار می‌شود ،قیمت پارچه، خرج کار و دستمزدها آن‌قدر افزایش‌یافته است که عملاً سودی ندارد.
سال گذشته بانوان امکان خرید یک چادر مشکی را داشتند اما گاهی با خریدارانی مواج‌هایم که پدر خانواده باید برای همسرو چند دخترش چادر تهیه کند که عملاً امکان خرید را ندارد .
نگرانی از آن زمانی است که بانوان به دلیل گرانی چادر ترجیح دهند مانتو را انتخاب کنند زیرا عملاً بسیاری امکان خرید مانتو و چادر باهم را نخواهند داشت و انتخاب به سمت مانتو که قیمت‌هایش مناسب‌تر است پیش برود.
* چند درصد پارچه و دستمزد دوخت افزایش‌یافته است؟
پیش‌ازاین بهترین پارچه چادری را ۲۳ الی ۲۶ هزار تومان خریداری می‌کردم اما الآن فقط متری ۴۷ تومان کرپ را باید به قیمت کلی خریداری کنم و همچنین در حال حاضر پارچه «کن کن» متری ۱۰۰ هزار تومان هست که قبلاً یاردی ۴۴ هزار تومان بود.
متأسفانه خرج کار هم افزایش‌یافته است برای مثال یک پلاستیک بسته‌بندی ۵۰ تومان بوده است در حال حاضر همان پلاستیک دانه‌ای ۶۰۰ تومان شده است.
متأسفانه قیمت نخ دوک از ۵ به ۱۸ هزار تومان رسیده است و دکمه جفتی ۲۰۰ بوده که الآن دانه‌ای یک هزار ۲۰۰تومان است و یا زیپ جلو برخی چادرها که مورداستفاده دارد درگذشته ۸۰۰ تومان والان ۵ هزار تومان شده است و در کل قیمت‌ها ۵ برابر شده است.
* آیا احتمال دارد که کارگاه را تعطیل کنید؟
تقاضا برای خرید چادر به‌شدت کاهش‌یافته و همچنین در بحث تولید و پخش در حال حاضر در دوران رکود هستیم و من نگران بانوان همکارم هستم که از همین طریق امرارمعاش می‌کنند و با این شرایط در صورت تعطیلی کارگاه آن‌ها نیز بیکار خواهند.
کارگاهم تعطیل نشده اما سفارش‌های کاهش‌یافته است و البته به‌صورت کلی سفارش‌هایمان را با شهرهای دیگری چون یزد ادامه می‌دهم و برایشان چادر و مقنعه برایشان می‌دوزم و می‌فرستم.
* انتظار شما از مسئولان چیست؟
مسئولان خیلی بهتر از ما از اوضاع آشفته این روزهای واحدهای تولیدی خبردارند لذا ازآنجاکه ما با بازارهای داخلی و خارجی آشنایی چندانی نداریم لذا بازاریابی می‌تواند ما را از این وضعیت نجات دهد یا اینکه به‌گونه‌ای اقدام شود که کارآفرین‌ها بتوانند پارچه را از تولیدکننده خریداری کنند.
تمامی این بانوانی که در این کارگاه مشغول به کار هستند بی‌سرپرست بوده و تنها امیدشان به همین شغل است لذا تعطیلی این کارگاه ۱۵ خانواده و تعداد افزون بر ۶۰ نفر را دچار بحران می‌کند.
نظر شما