پدرام حکیم؛ بازار، مردم استان سمنان این روزها به دنبال فروشگاه‌های تعاونی می‌گردند که روغن را با قیمت کمتر ارائه کنند قیمتی که موسوم به دولتی است و با میزانی که فروشگاه‌ها به صورت آزاد ارائه می‌کنند تفاوت چشم گیری دارد.
تفاوت چشم گیر بین روغن جامد حلبی و روغن مایعی که در فروشگاه‌ها وجود دارد، سبب شده تا مردم رنج صف ایستادن آن هم در اوج کرونا را به جان بخرند زیرا مشکلات اقتصادی و معیشتی به انها اجازه نمی‌دهد که وارد فروشگاه‌ها شده و هر مقدار می‌خواهند روغن مایع بخرند.
دولت مشکل را مردم می داند
مسئولان و کارشناسان دولتی اما مشکل را مردم می‌دانند در واقع توپ را به زمین مردم می‌اندازند و مشکلات را از خرید زیاد مردم و احتکار خانگی می‌دانند در حالی که این موضوع دقیقاً اوج بی انصافی و بی مسئولیتی است که صدای بسیاری از چهره‌های فرهنگی و اقتصادی و سیاسی استان سمنان را نیز درآورده است.
تفاوت چشم گیر بین روغن جامد حلبی و روغن مایعی که در فروشگاه‌ها وجود دارد، سبب شده تا مردم رنج صف ایستادن آن هم در اوج کرونا را به جان بخرند
آخرین نمونه این موضوع خطبه‌های نماز جمعه روز گذشته بود که با واکنش تند امامان جمعه به خصوص در میامی و کالپوش قرار گرفت تا جایی که سخن از بی مدیریتی مسئولان و انداختن مشکل بر دوش مردم شد. امروز اما یکی از مسئولان کمبود روغن را هجوم مردم برای خرید دانسته است موضوعی که با واقعیت فاصله بسیاری دارد زیرا اصلاً مردم امروز در وضعیتی نیستند که بتوانند توان خرید چهار تا پنج حلب روغن را یک جا داشته باشند.
بی مسئولیتی و بی مدیریتی مسئولان باعث شده تا مردم در این بین مقصر جلوه کنند تا جای علت و معلول به کلی عوض شود. بر هیچکس پوشیده نیست که عرضه اقلام ضروری مانند روغن و مرغ و گوشت و … در استان سمنان بون اشکال نیست و فساد بسیاری در زمینه عرضه وجود دارد که می‌توان مثال بارز آن را مرغ دانست.
چیزی وجود ندارد که بتوان احتکار کرد
امروز مرغ در هیچ مغازه‌ای وجود ندارد زیرا مغازه داران برای سود بیشتر مرغ‌ها را قطعه قطعه کرده و سپس آن را با سه برابر قیمت می‌فروشند و شما در نتیجه مرغ کامل را با قیمت مصوب پیدا نخواهید کرد حال چطور وقتی مرغی وجود ندارد، علت کمبود آن بر گردن مردم انداخته می‌شود؟ اصلاً به فرض اینکه مردم استان سمنان ماهانه ده میلیون تومان درامد داشته باشند مگر سیستم عرضه فاسد موجود در بدنه صنعت معدن استان سمنان می‌گذارد که مرغی در مغازه‌ها باشد که مردم ده تا ده تا آن را بخرند و احتکار خانگی کنند؟
بی مسئولیتی و بی مدیریتی مسئولان باعث شده تا مردم در این بین مقصر جلوه کنند تا جای علت و معلول به کلی عوض شود
مردم نگران هستند و حق هم دارند زیرا چرخه معیوب توزیع و تامین اقلام را دیده اند مباشرانی که فقط به فکر سود خود هستند را می‌شناسند و می‌بینند که روزها در شهرهای شان جولان می‌دهند و به جای مقابله با آنان، هر بار که قرار است اقلام ضروری دیگری مانند شکر توزیع شود دوباره صمت به سراغ همان‌ها می‌رود! گویا به اصلاح به ریش مردم می‌خندند.
اینکه مردم نگران تامین اقلام ضروری شان باشند با آنکه مردم مقصر کمبودها گرانی باشند دو مقوله متفاوت است اما زاویه دید این موضوع را می‌توان فقط در یک مسئول بی تدبیر دید که میلیون‌ها تومان از بیت المال حقوق می‌گیرد و بی مدیریتی اش یقه مردم را گرفته است. آن هم در ایام کرونا.
صفوف روغن نباتی
صفوف روغن نباتی و اقلام دیگر نه تنها کرامت انسانی مردم را زیر پای گذاشته بلکه می تواند در شیوع کرونا نیز تاثیرگذار باشد در نتیجه باید فکری به حال این وضعیت کرد به خصوص اینکه دو شهرستان استان سمنان شامل شاهرود و دامغان که روی هم بیش از نصف جمعیت استان را دارند، در وضعیت نارنجی قرار دارند. از سوی دیگر مسئولان باید چرخه توزیع اقلام ضروری را اصلاح کنند نمی توان از مردم توقع داشت که برای عرضه دولتی یک جنس که کم یاب شده، صف نکشند در نتیجه می بایست فکری اساسی برای این موضوع کرد.
در نهایت باید از مدیران خواست تا از میزهایشان فاصله گرفته و به میان مردم بیایند و ببینند که همان میزان به ظاهر اندک تفاوت بین قیمت خرید روغن نباتی حلبی و جامد می تواند برای یک خانواده مستقر در خط فقر، فاصله خرید یک نسخه دارو یا نان و تخم مرغ باشد. موضوعی که هرگز مدیران ما در استان سمنان آن را درک نمی کنند زیرا چنین موضوعی را اصلا لمس نکرده اند.
نظر شما