بازار؛ گروه خودرو: آفرودسواری در ایران قدمت چندانی ندارد و همین موضوع باعث شده علاقه‌مندان به این رشته ورزشی با موانع و چالش‌های جدی مواجه شوند؛ چراکه اغلب برای تهیه خودرو با گزینه‌های محدود و بعضا گران قیمتی مواجه هستند و همین موضوع منجر به این شده که خیلی‌ها این ورزش را گران تلقی کنند.
دلیل این ماجرا هم شاید بی‌توجهی خودروسازان داخلی به تولید خودروهای آفرودی و ممنوعیت واردات آن‌ها از خارج کشور باشد؛ معضلی که فقط به تهیه خودرو جدید منتهی نمی شود و دامنه وسیع‌تری را در بر می گیرد و همین خودروهای دو دیفرانسیلی مناسب این ورزش نیز اغلب با معضل تهیه قطعات یدکی مواجه هستند. مساله‌ای که رفع آن نه تنها نیازمند توجه ویژه متولیان برای توسعه صنعت گردشگری است بلکه خودروسازان هم باید به این حوزه ورود جدی داشته باشند.
در این خصوص حمید بریری، پیشکسوت و موسس کمیته خودروهای دو دیفرانسیل فدراسیون موتورسواری و اتومبیل رانی در حاشیه نخستین جشنواره سفر، اکوتوریسم و آفرود به گفت و گو پرداختیم که در ادامه خواهید خواند.
در گذشته تمامی علاقه مندان به آفرود با چه مشکلاتی در این حوزه مواجه بودند باید بگم که قبل تر که مردم با این شیوه از سفر آشنایی نداشتند و در هر منطقه‌ای که اسکان می یافتیم، ساکنین آنجا به سرعت به نیرو انتظامی اطلاع می‌دادند و نگران حضور آفرودسواران می شدند
* از شما به عنوان یکی از پیشکسوتان آفرودسواری نام برده می شود، بفرمایید از چه سالی سفر به سبک آفرود را آغاز کردید و در ابتدای راه با چه مشکلاتی روبرو بودید؟
نمی توانم بگویم دقیقا به چه علت به این حوزه وارد شدم اما نزدیک به ۳۰ سال است که در این زمینه فعالیت دارم و به آفرودنوردی می‌پردازم، به طور کلی از وقتی به خاطر می‌آورم به طبیعت‌گردی، سفر و آفرود علاقه مند بود و هستم.
در پاسخ به این سوال که در گذشته تمامی علاقه مندان به آفرود با چه مشکلاتی در این حوزه مواجه بودند باید بگم که قبل تر که مردم با این شیوه از سفر آشنایی نداشتند و در هر منطقه‌ای که اسکان می یافتیم، ساکنین آنجا به سرعت به نیرو انتظامی اطلاع می‌دادند و نگران حضور آفرودسواران می شدند. تصور این بود که این خودروهای یک شکل و به تعداد زیاد به دنبال ایجاد مشکل برای منطقه هستند و هدف دیگری غیر از گردشگری دارند. در همین راستا هر وقت که پاسخ می‌دادیم به طبیعت گردی آمدیم، با تعجب نگاه می‌کردند.
* اشاره کردید که برای مدت طولانی مردم بومی مناطقی که به آفرودسواری می‌رفتید از حضور طبیعت‌گردان تعجب می‌کردند و مانع از حضور شما می‌شدند، بفرمایید چطور توانستید طی این سال‌ها آفرودسواری را برای تمام مردم جا بندازید و فرهنگ سازی کنید؟
برای رهایی از این گرفتاری‌ها، به فدراسیون مراجعه و درخواست کارت کردیم. گفتیم اگر به سازمانی وابسته باشیم، کمتر دچار دردسر خواهیم شد. از سوی پیگیری را برای نیروی انتظامی آسان‌تر می‌کرد، زیرا مشخص بود که تحت نظر فدراسیون فعالیت داریم.
بنابراین در آن زمان به من گفتند مسئولیت تاسیس کلوپ خودروهای بیابانی را عهده بگیر که بعدها با تغییر نام به کمیته خودروهای دو دیفرانسیل یافت. البته مدتی هست که این مسئولیت را واگذار کرده ام.
* به عنوان مسئول سابق کمیته خودروهای دو دیفرانسیل بفرمایید در زمان مسئولیت تان مسابقات خودروهای آفرودی را هم برگزار کردید؟
بله، فدراسیون علاقمند به تشکیل مسابقات خودروهای دو دیفرانسیل داشت و پس از دو سال پیگری آن را برگزار کردیم. اما به شخصه معتقدم برگزاری مسابقه در تضاد با فضای دوستی آفرودسواران بود و از همین جهت برگزاری آن مسابقات نیز اشتباه بود. چرا که هر چقدر فضا رقابتی شود دوستی ها هم از رنگ می بازند.
* در تمام دنیا مسابقاتی از این دست برگزار می شود، چرا برگزاری آن را اشتباه تلقی می‌کنید؟
در پاسخ به این سوال باید بگویم، من تخصص لازم را نداشتم، کسی باید مسئولیت را عهده دار می شد که توانایی این کار را داشته باشد.
از سویی همانطور که اشاره کردم مسابقه باعث ایجاد رقابت و نهایتا اختلاف نظر می‌شود. در همین راستا اطلاع رسانی در مورد مسابقاتی که برگزار شده بود نیز باعث این شد که سوتفاهم‌هایی ایجاد شود. در حال حاضر نیز فقط به عنوان پیشکسوت به فدراسیون دعوت می‌شوم.
* با توجه به سابقه ۳۰ ساله شما در مسابقات، بهترین خودرو برای آفرود به نظرتان چیست؟
بهترین خودرو برای آفرود، خوردویی است که دارید. از وسایل نقلیه که مالک آن هستید باید نهایت استفاده را کنید.
* برخی افراد فقط خودروها به تجهیزات آفرود مجهز می‌کنند، اما چندان کاربردی برایشان ندارد، نظر شما چیست؟
باید خود نمایی و واقعیت‌ها را در این رشته از یک دیگر جدا کرد. راننده‌ای که هدفش طبعیت گردی باشد از مسیر لذت خواهد برد. اما راننده‌ای که علاقه به اتومبلیرانی دارد باید به جای طبعیت گردی به پیست مخصوص برود. نباید با رفتار رانندگی اشتباه به طبعیت آسیب وارد کنند. توجه کنید چندسالی هست با خودرو به جان طبعیت افتادند و نمی‌دانند که طبعیت نیز کشش محدود دارد. به کویرها نگاهی کنیم به این نکته کامل خواهید رسید.
* آفرود در ۱۰ سال گذشته چه مقدار رشد داشته است؟ مشکلی در تامین لوازم یدکی آفرود است؟
در این ۱۰ سال، آفرود به شدت رشد یافته و فراگیر شده است. لوازم یدکی و امکانات که در کشور وجود دارد کمتر از کشورهای منطقه نیست، اما در برخی موارد عدم واردات قطعه وجود دارد.
راننده‌ای که هدفش طبعیت گردی باشد از مسیر لذت خواهد برد. اما راننده‌ای که علاقه به اتومبلیرانی دارد باید به جای طبعیت گردی به پیست مخصوص برود. نباید با رفتار رانندگی اشتباه به طبعیت آسیب وارد کنند
* برای فرهنگ سازی آفرود نوردی و توسعه صنعت فدراسیون چه باید کند؟ تا چه میزان مسئولین در این زمینه موثر هستند؟
فدراسیون کمیته‌ای برای فرهنگ سازی و ... ندارد، بنابراین در این راستا گام بر نخواهد داشت.
در پاسخ به قسمت دوم سوال شما باید بگویم، مسئولانی که من در فدراسیون دیدم، هیچ کدام جز آقای خداپرست تخصص و علاقه به این کار ندارند. اغلب کارمندان تربیت بدنی یا خودروسازان هستند که به این فدراسیون راه یافتند.
* صنعت خودرو در توسعه آفرود چه مقدار موثر است؟
قطعا خودروسازان موثر هستند، لذا محصولی ندارند که مناسب آفرود باشد، هیچ تولیدات و وارداتی نیز انجام نمی‌شود که پاسخگو نیاز علاقمند باشد. نه خودرو مناسب داخلی داریم و نه خودروهای مونتاژی فعلی نیز مناسب هستند.
نظر شما