پسماند های پلاستیکی برای ردیابی زباله دانهای اقیانوسی به سنسور و ردیاب مجهز شدند

 سیران خانعلی زاده؛ بازار: اخیرا شخصی که در امتداد رودخانه گنگ در هند زندگی می کند هدیه ای جالبی را از آن دریافت کرده است که به راحتی می توان گفت، تا به اکنون  هیچ کس روی زمین همچین چیز عجیبی  را به عنوان هدیه از رودخانه محلی خود دریافت نکرده است. در ابتدا، مانند یک بطری پلاستیکی معمولی به نظر می رسید که در پایین رودخانه شناور است، اما میله متصل شده که از بالای آن بیرون زده است ، عجیب و غیر منطقی است  وبه نظر می رسد همانند یک قایق بادبانی عمل می کند؛ وی درصدد پاره کردن این بطری ۵۰۰ میلی متری است که با یک جعبه ابزار الکترونیکی بسته بندی شده مواجه می شود که شامل یک سیم کارت ، چند قطعه الکترونیکی، و باتری های کوچک  بود. بعد از این شخص، افراد دیگری در نقاط مختلف کره زمین بطری های مشابه را از آب بیرون کشیدند و به سازمان های اطلاعاتی وامنیتی محل زندگی خود خبر دادند؛ اما واقعا داستان بطری های الکترونیکی چیست و چرا تقریبا در تمامی بخشهای کره زمینی دریافت شدند؟

ماجرا از جایی شروع می شود که دانشمندان مرکز تحقیقات دانشگاه اکستر در صدد کشف چگونگی حرکت زباله های معلق در آب های شناور بر آمدند؛ این گروه تحقیقاتی برای اطلاع از این  چگونگی حرکت آلودگی پلاستیکی از طریق رودخانه ها و در نهایت خارج شدن به سمت دریا، بطری های الکترونیکی با تجهیزات ردیابی تولید کردند که قادر هستند تمامی اطلاعات سفر طولانی خود رابه مراکز مورد نظر مخابره کنند. آلاسدیر دیویس  یکی از محققین این پروژه بزرگ، اعلام کرد؛ که بیشتر این بطری های الکترونیکی بیشتر از ۵۱ روز و ۳۸۰ مایل را طی کرده اند تا به سفر خود پایان دهند و به نقطه دفن نهایی در هرگوشه این کره خاکی برسند. وی در ادامه گفت: برای این پروژه مهم مراکز اطلاعاتی تحت عنوان  Cell Towers تهیه شده اند که همانند یک برج مراقبت برای پیگیری تک تک بطری های رها شده در رودخانه ها عمل می کند.

وی در ادامه افزود، از ابتدای سال جاری بیش از ۱۰۰ مورد بطری تجهیز شده الکترونیکی تولید و در طبیعت رها شده اند، بیشتر این بطری ها  مسافت های طولانی را طی کرده اند  اما برخی از آنها توسط قایق ها و یا تور های بزرگی ماهیگیری صید شده اند و دیگر قادر به ادامه نبوده اند. به گفته وی هر کدام از این بطری ها، هر سه ساعت یکبار اطلاعات کسب شده از سفر را به Cell Towers مخابره می کنند که شامل جزئیات کامل و سرعت سفر دستگاه می باشد. وی اظهار داشت، در ابتداء انجام این پروژه ما می دانستیم برخی از این بطری ها به نقطه نهایی نخواهند رسید، این عین ماهیت زباله ها شناور است که در میانه راه سر از شهرها  و رودخانه های کوچکتر در بیاورند، در حقیقت داده  ها این نوع از بطری ها هم بسیار واقع بینانه هستند  واکنون ما آگاه هستیم که بسیاری از پلاستیک های یک منطقه جغرافیایی از  مناطق دیگر رسیده اند، این آزمایش نمود واقعی زنجیره ای بودن ارتباطات بین منطقه ای وتاثیرات متقابل هرکدام است.

دانکن طراح اصلی  تحقیق، ایده این پروژه را بر اساس طرح ردیابی لاک پشت های دریایی عنوان کرد؛ وی افزود، تمامی لاک پشت های بزرگ دریایی هر ساله سفر بسیار طولانی  را آغاز می کنند و در طول راه با موانع  مشکلات زیادی مواجه می شوند، ما در نظر داشتیم همین موضوع را برای زباله های  پلاستیکی و بطرهای رها شده در رودخانه ها مورد آزمایش قرار دهیم. بطرهای که به اقیانوس  ختم می شوند رفتار های متفاوتی را در پی خواهند گرفت، ما با ابزار ردیابی و GPS توانستیم بسیاری از بطری ها را تا نقاط نامعلومی از اقیانوس ها دنبال کنیم و با استفاده از سنسورهای به کار رفته در هرکدام اطلاعات جالبی را جمع آوری کنیم.

برای بطری ها از باتری های کوچک با عمر طولانی مدت (حداقل یکسال) استفاده شده است، هوای محبوس شده در این ظرف پلاستیکی معلق بودن بطری بر روی آب را شناور می سازد به گونه ای که طبق طراحی اولیه و میزان وزن بطری نیمی از آن زیر آب  نیم دیگر روی آب قرار می گیرد. جای گذاری، میزان وزن و حجم بطری به گونه ای طراحی شده است که با تکیه بر یک مرکز ثقل تنظیم می گردد و آنتن مخابره اطلاعات به سمت آسمان و بدون تغییر قرار می گیرد. ضخامت مناسب دیواره بطری غیر قابل فساد و مقاوم در مقابل برخورد با صخره های تیز است. تجهیزات داخلی بطری دارای قابلیت ضد آب بوده و با وجود کوچک بودن قادرند برای بیشتر از چندین سال بدون وقفه کار کنند.

 نقطه مهندسی دقیق بطری های پلاستیکی برای زنده ماندن از سفرهای طاقت فرسا و در نهایت به اقیانوس ختم شدن  است. بر اساس این مهندسی، اطلاعاتی جامعی  از چگونگی تمایل زباله ها برای جمع شدن پیدا شده اند که مبتنی  بر متغیر بودن جریان اقیانوس، باد  و شکل خطوط ساحلی است که همه از طریق سنسور ها به مراکز مخابره شده اند؛ همانطور که این بطری های الکترونیکی جدید به وضوح نشان می دهند پلاستیک می تواند صدها مایل، و شاید بیشتر، در پایین دست رودخانه ها شناور باشد واین نوع انعطاف پذیری نشان می دهد که آلودگی در نهایت رسیدن به اقیانوس جهنمی است. اطلاعات دریافتی در طول تاریخ بشریت برای اولین بدست آمده اند و بدون شک تغییرات شگرفی را در اقدامات پیشگیرانه آینده دولت ها در خصوص کنترل و مدیریت پسماندهای پلاستیکی ایفاء خواهند کرد.

دانکن و همکارانش امیدوار هستند  روزی با قرار دادن ردیاب ها در تکه های زباله ریزتر، فناوری خود را برای یافتن پاسخ های بیشتر سازگار کنند. دانکن می گوید: از آنجا که تکنولوژی بسیار سریع حرکت می کند و همه چیز به این راحتی کوچکتر و سبکتر می شود شاید درآینده نزدیک بتوانیم یک قطعه تراشه کوچک را بر روی زباله های کوچکتر بچسبانیم و همراه با آنها سفری را به قعر اقیانوس ها شروع کنیم. به اعتقاد وی، داده های جمع آوری شده از این بطری های الکترونیکی می تواند به ما در نحوه مقابله بشریت با بحران پلاستیک اقیانوس کمک کند، و از آنجایی که این پروژه منبع باز است، محققان در سراسر جهان می توانند پلاستیک های بسته بندی شده با سنسور خود را بسازند. بنابراین دفعه بعدی که در کنار رودخانه قدم می زنید و از آلودگی ناشی از آن ابراز تاسف می کنید، این واقعیت را بدانید که این تکه های زباله ممکن است در واقع جاسوس علمی  هوشمند باشند.