تهمینه غمخوار؛ بازار: جمهوری بولیواری ونزوئلا در طی سه سال اخیر بدترین شرایط اقتصادی را در اثر سیاستهای خصمانه تحت حمایت آمریکا تجربه کرده است. در واقع از زمان روی کار آمدن ترامپ، این کشور امریکای لاتین تحت شدیدترین فشارها قرار داشته که البته تنها کار مهم در این راستا، مقاومت در برابر این مخالفتهای سیاسی و تحریم ها بوده است.
از طرف دیگر، نزدیکی روابط جمهوری اسلامی ایران که تحت تحریم های روزافزون امریکا قرار دارد با این کشور و مراودات تجاری دو جانبه به خصوص پس از ارسال نفتکش های حامل بنزین ایران به خاک ونزوئلا در چند ماه گذشته، این دشمن مشترک را نگران کرده است.
این دو کشور و دولت مستقل و مخالف امپریالیسم امریکا با در نظر گرفتن یک محور اتحاد سالهاست که در جهت کاهش آثار این تحریمها و دسترسی حداکثری به درآمدهای حاصل از تجارت خارجی دو جانبه گام بر داشته اند.
در همین راستا و برای اطلاع هر چه بیشتر از اهمیت استراتژیک و منابع نفتی ونزوئلا و گسترش روابط فی مابین با جمهوری اسلامی ایران با توجه به وجود هدفی مشترک، خبرنگار بازار گفتگویی با «کارلوس آنتونیو آلکالا کوردونس»، سفیر جمهوری بولیواری ونزوئلا در تهران ترتیب داده که در ادامه آمده است.
* اهمیت استراتژیک و منابع نفتی ونزوئلا باعث شده تا آمریکا برای حذف رئیس جمهور نیکلاس مادورو تلاش گسترده ای در پیش گیرد که نهایتاً به شکست منجر شده است. برخی از تحلیلگران استدلال می کند که آمریکا بر آن است تا با تحریم نفتی ونزوئلا جای این کشور را در بازار نفت بگیرد ارزیابی جنابعالی به عنوان نماینده کشور ونزوئلا در این رابطه چیست؟
ونزوئلا از لحاظ ژئوپلیتیک در یک منطقه ثروتمند از منابع و ذخایر قرار گرفته و همچنین از نظر استراتژیک موقعیت ویژه ای دارد که از طریق کاناوا به اقیانوس اطلس و به منطقه کارائیب از طرف شمال دسترسی پیدا کند. همچنین کشور ما توانسته در دویست سال پیش، پنج کشور را مستقل کند و جمهوری بولیوی را به وجود آورد. ثروتهایی که کشور ما در اختیار دارد شرایطی با مزیتی را به وجود آورده است که ونزوئلا از منابع بالایی برخوردار شود.
یکی از این ذخایر، ذخایر نفتی است که با ایجاد اولین چاه نفتی در سال ۱۸۹۸ تا زمانی که «هوگو چاوز» سر کار آمد، حدود ۱۰۰ سال بود که ایالت متحده امریکا بر منابع نفتی ونزوئلا نظارت داشت که در تمام آن صد سال ونزوئلا توانسته بود فقط یک درصد تمام میزان نفت تولید شده را تا قبل از آقای چاوز به دست آورد.
شرکت های چند ملیتی امریکایی و اروپایی ۹۹ درصد از نفت تولیدی و ذخایر ونزوئلا را می بردند و آنها هیچ گاه ما را به دلیل آن که نفت خود را باز ستاندیم، نمی بخشند اما ما این کار را انجام دادیم و این شرکتها را از غارتی که انجام می دادند، محروم کردیم.
آلکالا کوردونس: شرکت های چند ملیتی امریکایی و اروپایی ۹۹ درصد از نفت تولیدی و ذخایر ونزوئلا را می بردند و آنها هیچ گاه ما را به دلیل آن که نفت خود را باز ستاندیم، نمی بخشند زیرا ما این شرکتها را از غارتی که انجام می دادند، محروم کردیم
البته آنها به تنهایی این اقدامات را انجام نمی دادند، بلکه از طریق روسای جمهور ونزوئلا که مهره های آنها و دست نشانده بودند، به همین دلیل است که در ۲۱ سال اخیر تمام اقدامات را انجام دادند تا کنترل نفتی ونزوئلا را در درجه اول در دست داشته باشند و سپس کنترل ذخایر منابع و معادن را به عهده گیرند.
هدف این دشمنان، ساقط کردن انقلاب بولیواری ونزوئلا است و چون نتوانستند رئیس جمهور چاوز را سرنگون کنند، او را کشتند. در مورد نیکلاس مادورو نیز به همین شکل تمام تلاششان را به کار گرفته اند تا او را از بین ببرند که این مسائل از طرف ترامپ به رسمیت شناخته شده است.
یکی از دلایل حذف این دشمنان از صحنه این کشور، قانون بولیواری ونزوئلا بود که بر مبنای آن، تمام ذخایر و منابع زمینی تنها به ونزوئلاییها تعلق دارد که کشور ما می تواند با کشورهای دیگر همکاری کرده و این منابع را بفروشد، تصمیم حاکمیت خود ما است که امریکاییها می خواهند طبق روال سابق به آن ها دست یابند. بنابراین، انقلاب بولیواری از نظر آنها یک نمونه بد در منطقه امریکای جنوبی است، برای اینکه ما به مقابله با امپراطوری ایالات متحده امریکا می پردازیم درست همانگونه که کوبا و نیکاراگوئه به این اقدام دست زدند و در این راستا امیدواریم که آرژانتین نیز به مقابله با امریکایی که دخالتهای نظامی و مالی در منطقه کارائیب را دارد، باز گردد.
با توجه به کاهش در آمد نفت و افت صادرات ونزوئلا، ما با همان یک درصدی که از منابع خود در اختیار داریم می توانیم به مقابله با این زورگویی ها بپردازیم. حال تصور کنید که اگر ما از صد در صد ظرفیت فروش نفت و صادراتمان استفاده کنیم، در آن صورت می توانیم به یک قدرت بزرگ در آن منطقه تبدیل شویم، چیزی که ایالات متحده تمایلی ندارد تا در حیاط خلوت خود اتفاق بیفتد.
سفیر ونزوئلا در تهران: اگر ما از صد در صد ظرفیت فروش نفت و صادراتمان استفاده کنیم، در آن صورت می توانیم به یک قدرت بزرگ درمنطقه امریکای جنوبی تبدیل شویم، چیزی که ایالات متحده تمایلی ندارد تا در حیاط خلوت خود اتفاق بیفتد
در واقع، تحریم های ایالات متحده علیه جمهوری بولیواری ونزوئلا بی پایان است. بنا براین نباید فریب جو بایدن یا ترامپ را خورد، زیرا سیاست آنها یکی است، اما با چهره های متفاوت.
شرکت نفت ملی ونزوئلا (PVDSA) به شدت از طریق تحریم هایی که کشور را از این منبع اصلی ارزیابی خود محروم کرده است، مورد حمله قرار گرفته است. کمبود مواد سوختی در ونزوئلا ماحصل اقدامات زورگویانه و یکجانبه گرایانه تحمیل شده به ما توسط امپریالیسم ایالات متحده، باعث بحران حامل های انرژی در کشور موجود است که حتی با داشتن بزرگترین ذخایر نفتی در سطح جهان کار را برای پالایش نفت غیرممکن ساخته که برای حل و فصل این بحران سوخت به کشورهای برادر از جمله ایران متوسل شده ایم.
کمبود مواد سوختی در ونزوئلا ماحصل اقدامات زورگویانه و یکجانبه گرایانه تحمیل شده به ما توسط امپریالیسم ایالات متحده، باعث بحران حامل های انرژی در کشور موجود است که حتی با داشتن بزرگترین ذخایر نفتی در سطح جهان کار را برای پالایش نفت غیرممکن ساخته است
در عین حال رئیس جمهور نیکلاس مادورو لایحه « دفاع و ضد حمله» در برابر تحریم ها را به مجلس موسسان ونزوئلا ارائه کرد. چرا که کشور ما بین سال های ۲۰۱۵ و ۲۰۱۹ مبلغی بالغ بر ۶۵ میلیون دلار را به خاطر تحریم و فشار بر صنعت نفت از دست داده است.
قانون موسوم به «قانون ضد تحریم برای خنثی کردن، کم کردن و ملایم کردن اثرات مخرب و منفی تحریم اقدامات زورمدارانه و یکجانبه گرایانه انجام شده از جانب ایالات متحده» (اساساً اقدامات آمریکا) است که در تاریخ ۸ اکتبر در مجلس موسسان ونزوئلا به تصویب رسید.
طبق این قانون، دولت اجازه اصلاح مکانیسم های قانون اساسی مدیریت کلان مدیریت اداره و اقدامات اجرایی شرکت های دولتی عمومی و مشترک هم در خاک ونزوئلا و هم در خارج از مرزها را طبق بند همین مصوبه دارا می باشد.
* با توجه به صادرات انرژی به ونزوئلا و تلاش آمریکا برای توقف این موضوع، جنابعالی این روند را در آینده چگونه ارزیابی می فرمایید؟
تا این لحظه هم جمهوری اسلامی ایران و هم جمهوری بولیواری ونزوئلا در دفاع از حق بهره مندی آزادانه از تجارت خارجی در روابط دیپلماتیک صلح آمیز خود تهدیدهای امپریالیسم آمریکایی را به چالش کشیده اند.
چندی پیش هفتادمین سالگرد برقراری روابط میان ایران و ونزوئلا را گرامی داشتیم که در آن انقلاب های هر دو کشور و دولت هایشان بر آن شدند که در روابط دو جانبه خود را گسترش دهند. پر واضح است که دشمن مشترک که دولت ایالات متحده آمریکا است، از تلاش خود در جهت ناکام کردن دولت های مترقی همچون دولت های ما دست نخواهد کشید.
در این بحث مهم است که از شجاعت دولت و ملت برادرمان جمهوری اسلامی ایران یاد کنیم، کسانی که با ارسال نفتکش های حامل سوخت (برای تامین کمبود آن که پیامد اعمال تحریم هایی که به بخش انرژی کشورمان وارد شده بود) همبستگی خود را به ما نشان دادند.
به عقیده بنده هیچ دولت خارجی وجود ندارد که بتواند بر عزم و حرکت هر دو انقلاب غلبه کند، چرا که همچنان آینده هر دو کشور طبق گفته فرمانده بزرگ و فقید ما «هوگو چاوز» در گروی «مبارزه، نبرد و رسیدن به پیروزی» است.
هیچ دولت خارجی وجود ندارد که بتواند بر عزم و حرکت هر دو انقلاب غلبه کند، چرا که همچنان آینده هر دو کشور طبق گفته فرمانده بزرگ و فقید ما «هوگو چاوز» در گروی «مبارزه، نبرد و رسیدن به پیروزی» است
* با توجه به تحریم های روز افزون امریکا علیه ایران و ونزوئلا، از دیدگاه شما چشم انداز روابط میان دو کشور به خصوص روابط اقتصادی به چه صورت خواهد بود؟ آیا ادامه همکاریها با وجود این تحریم ها دچار مشکل نخواهد شد؟
ایران و ونزوئلا از سالیان گذشته مورد تهاجم و سلطه گری واحدی به جهت مسائل نفتی قرار داشته اند، زیرا این دو کشور از بالاترین ذخایر نفتی، منابع عظیم گازی و سایر مسائل استراتژیک برخوردارند.
از قرن گذشته دولتها سلطه خود را برای کنترل ذخایر نفتی ایران اعمال می کردند که در همین راستا کودتاها و توطئه هایی ایجاد کردند تا زمانی که انقلاب اسلامی ایران که حدود ۴۱ سال است شکل گرفته و ۲۱ است که انقلاب بولیواری ونزوئلا تشکیل شده است.
بعد از این انقلاب اسلامی، ایران درگیر حدود ۸ سال جنگ تحمیلی بود که بسیاری از جوانان ایرانی کشته شدند، اما بعد از آن مسائلی به وجود آمد که ایران یکی از قدرتهای بزرگ منطقه ای به شمار رفت. ونزوئلا نیز به همین منوال در حال تبدیل شدن به یک قدرت در منطقه امریکای جنوبی است. اما ایالات متحده امریکا و اقدامات آنها، مانع از این کار شد همانطور که در ایران نیز به همین شکل است و تحریم ها روز به روز افزایش می یابد.
ما با سیستم ها و نظام و مذهب مختلفی با یکدیگر ارتباط داریم که به عنوان دو کشور دوست با رابطه برادری در نظر گرفته می شویم. با اینکه تفاوت زبانی بین ما و ایران دیده می شود که آن هم بسیار سخت است، اما یک دلیل واحد و دشمن مشترک برای هر دوی ما وجود دارد و آن ایالت متحده امریکا است که هر دو کشور را به یکدیگر پیوند می دهد و روابط دو جانبه را تقویت و هر دو طرف را به سوی ارتباط بهتر ترغیب می کند.
ایران توسعه بسیاری در صنعت، تکنولوژی و تولید داشته که از طریق دولت و نظام موجود امکان پذیر شده و برای ما نیز یک سیستم سوسیالیستی قرن ۲۱ برقرار بوده که در حال بازسازی و توزیع آن از طریق مردم هستیم که از پایه با مردم شروع به کار می کند تا به مراحل بالاتر برسد، در حالی که هیچ ارتباطی با سوسیالیست شکست خورده گذشته ندارد.
ایران هم به همین شکل در طول این ۴۱ سال با تحریم های روز افزون و با جنگ مواجه بوده، در حالی که از یک پایگاه تقویتی که مردم آن هستند، برخوردار بوده است. بنابراین این دو کشور و ملت با یکدیگر پیوند خورده در حالی که دولت های آن ها متحد هستند.
از زمانی که «هوگو چاوز» این رابطه را از ده سال گذشته شکل داد و این رابطه را برقرار کرد، روز به روز در حال توسعه است. ما تحت حمایت رهبر انقلاب ایران و دولتها از زمان آقای احمدی نژاد هستیم که یک رابطه همکاری موفقیت آمیز بین دو کشور با وجود تمام فراز و نشیب ها وجود داشته است در حالی که امریکا در تلاش است تا ما متد و ایدئولوژی خود را با ایران تغییر دهیم. اما ما باید در راستای ارتباطات تجاری و اقتصادی خود آن موضوعات را مورد بررسی قرار دهیم. یک ارتباط مستقیم دو جانبه ای باید وجود داشته باشد زیرا این ارتباط بر اساس رهبری مشترک دو کشور شکل گرفته است.
هیئت های مختلفی از ونزوئلا به ایران و از ایران به کشور ما برای هماهنگی تفاهم ها سفر می کنند که این موضوع در جای خود بسیار مثبت، مثمر ثمر و مفید است و رابطه دوستی میان ما را عمیق تر شکل می دهد.
در گذشته ایران کمک شایانی به ما در رابطه با تامین بنزین کرد که این یاری رسانی ها همچنان ادامه دارد. با توجه به تحریم های ایالات متحده علیه ما، تولیدات ونزوئلا نفت به صفر رسید و صنعت نفت ما دچار مشکل شد که با حمایت های ایران کم کم توانستیم این صنعت را به پیش ببریم.
همچنین در حوزه تجارت مواد غذایی، علوم، تکنولوژی و روابط امنیتی، مناسبات دو کشور در سطح عالی قرار دارد که روز به روز هم تقویت می شود. ما مطمئن هستیم که اشتباهی در این زمینه نکرده ایم و با تمرکز به جلو گام برداشته ایم.
در واقع، هر دو کشور فرمول خاصی جهت ادامه اعمال حاکمیت خویش با جستجوی ساز و کارهای اقدام مشترک بین المللی که تحریم‌های قدرتهای خارجی را رد کرده و اثر آنها را نیز کم می‌کند، یافته و توانسته اند بر سودای دولت ایالات متحده که به صورت غیرقانونی تحریم‌های اقتصادی مالی و تجاری را بر ما روا داشته و مردم ما را تهدید می‌کند، غلبه کنند.
هر دو کشور ایران و ونزوئلا فرمول خاصی جهت ادامه اعمال حاکمیت خویش با جستجوی ساز و کارهای اقدام مشترک بین المللی که تحریم‌های قدرتهای خارجی را رد کرده و اثر آنها را نیز کم می‌کند، یافته و توانسته اند بر سودای دولت ایالات متحده که به صورت غیرقانونی تحریم‌های اقتصادی مالی و تجاری را بر ما روا داشته و مردم ما را تهدید می‌کند، غلبه کنند
این اقدام بدون شک شکست دیگر در اهداف سلطه گرایانه امپریالیسم و تصاحب کردن منابع طبیعی کشورمان و نمونه خوبی است که کشورهای ستمدیده جهان می توانند آن را در پیش بگیرند.
انتقال سوخت، پیروزی پشتکار و دیپلماسی سلطه دو ملت و هدایت روسای جمهور نیکلاس مادورو و حسن روحانی و رهبری معظم انقلاب آیت الله سید علی خامنه ای بود که ثابت کردند که قطعا می‌توان با موفقیت به شیوه صلح آمیز با تبعیت از مقررات بین‌المللی بر امپریالیسم آمریکا و متحدانش فائق شد.
نظر شما