حامد خلیلی؛ بازار: بر اساس آمار ارائه شده دولت، در رابطه با میزان تحقق هدف گذاری تعداد صدور اعتبارنامه فعالیت تشکل‌های مردم نهاد جوانان در سال ۹۸ استان لرستان با ۴۷ درصد، جز سه استان انتهای جدول بوده و کمترین میزان تحقق اهداف پیش بینی شده را به خود اختصاص داده است و تاکنون با ثبت ۳۵ سمن در قعر جدول تعداد سازمانهای مردم نهاد قرار دارد، این در حالیست که استان همجوار یعنی اصفهان، با ۲۲۶ سمن پس از آذربایجان شرقی در رتبه دوم کشوری قرار دارد.
طبق آمار منتشره از خود معاونت جوانان، به وضوح مشاهده می‌شود که در سراسر استان تنها عده انگشت شماری از سمن‌ها فعال بوده و در طرح‌ها مشارکت نموده و از بودجه‌ها استفاده می‌کنند و متاسفانه از توانمندی سایر سمن‌ها یا استفاده‌ای نمی‌شود و یا اگر ضعفی در آن‌ها وجود دارد، توانمندسازی از طرف معاونت برای ارتقا عملکردشان در نظر گرفته نمی‌شود و این خود به یکی از موانع توسعه کمی سمن‌ها در استان تبدیل شده است.
معضل عمده‌ای که در این رابطه استان درگیر آن بوده و آمار ارائه شده دولت نیز حاکی از آن است، همکاری نامناسب برای صدور مجوز تاسیس سمن، مانع مهمی بر سر راه ایجاد سازمانهای مردم نهاد است. گاها دیده شده که تقاضاهایی حدود یک سال یا حتی بیشتر در صف انتظار تایید واحد مشارکت‌های استان بوده و در حین این پروسه طاقت فرسا، حتی تقاضاهای موازی در وزارت کشور که فرآیندی بسیار زمان‌برتر از پروسه ورزش و جوانان دارند که به راحتی به ثبت رسیده‌اند.
این در حالیست که فرآیند طولانی مغایر با ماهیت سازمان مردم نهاد جوانان است که تمرینی برای مشارکت جوانان در فعالیت‌های داوطلبانه است؛ با توجه به پتانسیل بالای نیروی جوان این استان، و تمایل ویژه برای فعالیت‌های داوطلبانه، این شائبه به ذهن خطور می‌کند که آیا تعمدی در محدود نگهداشتن کمیت سازمانهای مردم نهاد وجود دارد؟!
پس از انتصاب علی کریمی به عنوان مدیرکل ورزش و جوانان لرستان و تلاش‌های فراوان وی که حتی همین اواخر منجر به ابتلایشان به کرونا نیز گردید، شاهد بهبود وضعیت ورزش و توسعه زیرساخت‌های ورزشی در استان بودیم، اما همچنان سایه سکوت و عدم رشد متناسب بر حوزه جوانان استان سنگینی می‌کند. نگاهی به عملکرد استان‌های پیشتاز، مهر تاییدی بر این ادعاست.
این در حالیست که توسعه نامتوازن شهرستان‌های استان از نظر توانمندسازی سمن‌های شهرستانی، عدم تخصیص اعتبار به شهرستان‌ها، عدم توسعه کمی سمن‌ها در شهرستان‌ها، خلل عمده ایست که بر پیکره جوانان استان وارد است.
شاید بتوان گفت بودجه‌ها، طرح‌ها و توانمندسازی‌ها و ... صرفا مختص مرکز استان بوده و شهرستان‌ها از این نظر محروم‌اند و یا عملکردهای شهرستان‌ها باید به نام معاونت جوانان استان تمام شود.
عجیب است که بر خلاف سایر استانها نه دبیرخانه‌ای در شهرستان‌ها ایجاد می‌شود، نه خانه‌های جوان در اکثر شهرستان‌ها تحویل داده شده و نه معاونت جوانان با جوانان سایر شهرستان‌ها جلسه‌ای برگزار کرده است؟ سوال این است، کدام اتفاق مثبتی در شهرستان‌ها انجام گرفته است؟
آیا کارها و پروژه‌های غیر عملکردی و یا حتی به تعبیری نمایشی، دردی از دردهای جوانان استانمان دوا خواهد کرد؟
چگونه است که مسئولان استان همجوار در جذب بودجه‌های کشوری، با ارائه طرحهای ملی و اهتمام ویژه برای رقابت در سطح ملی میتازند و ما همچنان با ۳۵ سمن که با پایان دوره اعتبارشان حتی کمتر هم می‌شوند، همچنان اندر خم یک کوچه گرفتاریم؟
امروز در همین شرایط اقتصادی نابسامان کشور، وزارت ورزش و جوانان و شخص آقای تندگویان در راستای منویات رهبری در گام دوم انقلاب طرحهای حمایتی فراوانی برای توانمندسازی و اشتغالزایی جوانان کل کشور فراهم کرده‌اند، اما علت چیست که معاونت جوانان استان به قدری ضعیف عمل می‌کنند که جوانان ما از بسیاری از طرحهای مربوطه حمایتی محروم و بی‌خبر می‌مانند؟ آیا بودجه‌ها از جیب مسئولان پرداخت می‌شود؟ یا تمایلی به جذب ندارند و یا جوانان استان استحقاق حمایت ندارند؟
آیا آمار رو به افزایش بیکاری، اعتیاد، مشکلات ازدواج و معضلات فرهنگی طبق آمار منتشره از سوی دولت که گریبانگیر جوانان استان است کافی نیست که کمی به خود بیاییم؟
در سایه مدیریت ناکارآمد در حوزه معاونت و پایین بودن اعتبارات تخصیص یافته بر اثر عدم پیگیری مناسب برای جذب بودجه و گاها حتی عودت‌های نامعلوم بودجه‌ها، در زمانی که استان‌های دیگر برای جذب بودجه کفش آهنین به پا کرده و دائم در رفت و آمد به تهران هستند، تخصیص نامتعادل همان بودجه محدود به صورت طرحهای چندصدمیلیونی به تنها چند سمن و نهایتا چند میلیونی به سمن‌های دیگر، منجر به ورود بازرسی و حراست وزارت ورزش و جوانان و مسائل بسیاری که امروز این حوزه را تحت تاثیر قرار داده‌اند شده است.
مبرهن است که ضعف عملکرد معاونت جوانان استان در طی مدیریت جدید حتی پس از تغییر مدیران آن نیز بهبود نیافته و نیازمند آسیب‌زدایی عمیق‌تر در این حوزه است، حوزه‌ای که سالهاست در حال درجا زدن است و هیچگونه تحرکی از خود نشان نمی‌دهد و همچنان جوانان استان را در قعر انواع جداول رتبه بندی‌های کشوری قرار می‌دهد.
نظر شما