بازار؛ گروه بورس: فسرب سال ۱۴۰۳ را با توقف کامل تولید سرب، استفاده حداقلی از ظرفیت روی و فشار شدید بهای خوراک به پایان رساند؛ شرکتی با فروش بالا، ساختار مالی کمبدهی، اما زیانده. امید بازار این بود که ۱۴۰۴ سال اصلاح باشد. حالا با گذشت چند ماه از سال جدید و انتشار گزارشهای دورهای، این سؤال جدیتر از همیشه مطرح است: آیا فسرب در مسیر اصلاح واقعی قرار گرفته یا فقط در حال مدیریت بقاست؟
میراث سنگین ۱۴۰۳؛ زخمی که به ۱۴۰۴ منتقل شد
فسرب وارد ۱۴۰۴ شد در حالی که زیان خالص ۱۴۰۳ هنوز التیام نیافته، تولید شمش سرب عملاً متوقف بوده و بخش مهمی از فروش ۱۴۰۳ از محل موجودی انبار تأمین شده بود.
اگرچه شرکت از نظر ترازنامهای هنوز بهواسطه سود انباشته مثبت و نسبت بدهی پایین در وضعیت بحرانی قرار نگرفته، اما استمرار زیان میتواند این حاشیه امن را بهسرعت از بین ببرد.
گزارشهای فعالیت ماهانه و میاندورهای ۱۴۰۴ نشان میدهد تولید شمش روی نسبت به ۱۴۰۳ افزایش نسبی داشته، اما همچنان فاصله معناداری با ظرفیت عملی (حدود ۶ هزار تن) دارد. تولید سرب هنوز بهصورت پایدار احیا نشده و در بهترین حالت در حد برنامهریزی و فاز آمادهسازی باقی مانده است.
درواقع فروش شرکت در ۱۴۰۴ بیش از هر چیز متکی به روی بوده و تنوع محصولی بهطور جدی بازنگشته است. نتیجه این وضعیت روشن است: فسرب هنوز از دام «تکمحصولی شدن اجباری» رها نشده و کوچکترین شوک قیمتی در بازار روی میتواند تراز سود و زیان آن را بر هم بزند.
بحران خوراک؛ مسألهای که در ۱۴۰۴ هم حل نشد
برخلاف انتظارات بازار، در ۱۴۰۴ نیز سهمیه پایدار خاک به شرکت بازنگشت، وابستگی به خرید خاک از بورس کالا و واردات ادامه پیدا کرد و بهای تمامشده تولید همچنان بالا ماند.
هرچند مدیریت فسرب از «مذاکرات برای قراردادهای بلندمدت تأمین خوراک» سخن گفته، اما تا امروز نشانهای قطعی از انعقاد قراردادهایی که ریسک خوراک را بهطور اساسی کاهش دهد، در کدال مشاهده نشده است.
مشکل اصلی ۱۴۰۴: فروش بهتر، حاشیه ضعیف
دادههای مالی ۱۴۰۴ نشان میدهد رشد فروش لزوماً به رشد سود تبدیل نشده، حاشیه سود همچنان تحت فشار هزینه خوراک، انرژی و سربار تولید است و استفاده ناکامل از ظرفیت، هزینه ثابت به ازای هر تن تولید را بالا نگه داشته است. به عبارت دیگر، مسأله فسرب در ۱۴۰۴ کمفروشی نیست؛ کمبازدهی است.
جمعبندی؛ فسرب در ۱۴۰۴ روی «خط باریک بقا»
در گزارشهای ۱۴۰۴، شرکت به اقداماتی از جمله ادامه اصلاح فرآیندهای تولید، تقویت شاخصهای ایمنی و محیطزیست و برنامهریزی برای احیای تولید سرب از مسیرهای جایگزین اشاره کرده اما این اقدامات هنوز به افزایش محسوس بهرهوری تجهیزات منجر نشده و تنوع سبد محصولات را بازنگردانده است و در نتیجه تصویر سودآوری شرکت را تغییر نداده است.
درواقع فسرب در سال ۱۴۰۴ نه سقوط کرده و نه واقعاً اوج گرفته است. شرکت اکنون در وضعیتی قرار دارد که میتوان آن را «ادامه حیات با ریسک بالا» نامید:
- ✔ فروش برقرار است
- ✔ بدهی کنترلشده است
- ✖ اما سودآوری غایب است
- ✖ و بحران خوراک حلنشده باقی مانده
اگر در ادامه ۱۴۰۴ قرارداد پایدار تأمین خوراک منعقد نشود، تولید سرب (حتی ثانویه) بهطور عملیاتی بازنگردد و ظرفیت تولید روی به نزدیکی سطح عملی نرسد فسرب ممکن است برای چند فصل دیگر دوام بیاورد، اما اعتماد بازار سرمایه و سهامداران بهتدریج فرسایش خواهد یافت.
پیام نهایی برای سهامداران: ۱۴۰۴ سال تصمیم است، نه صبر!
فسرب یا باید وارد فاز اصلاحات ساختاری واقعی شود، یا به یک شرکت بزرگ با سودی کوچک – و آیندهای مبهم – تنزل خواهد کرد.
نظر شما