به گزارش بازار، گزارش تازه مشترک FAO و WFP با عنوان «Hunger Hotspots» هشدار داده است که «پنجره زمانی» برای پیشگیری از قحطی گسترده در ۱۶ منطقه حساس جهان در حال بسته شدن است. این سازمان‌ها با تأکید بر فوریت کمک‌رسانی و سرمایه‌گذاری، نسبت به «فاجعه انسانی» در مقیاس وسیع زنگ خطر زده‌اند.
مناطق در خطر
براساس گزارش، ۱۶ منطقه در سراسر جهان به عنوان «hotspot گرسنگی» شناسایی شده‌اند. از این میان ۶ کشور و قلمرو سودان جنوبی، فلسطین اشغالی، یمن مالی و هاییتی، «بیشترین نگرانی» را دارند و در آستانه بحران غذایی شدید قرار گرفته‌اند. شش منطقه دیگر شامل کنگو، افغانستان،سومالی،نیجریه، میانمار و سوریه با عنوان «بسیار نگران‌کننده» رده‌بندی شده‌اند. چهار منطقه باقی‌مانده نیز شامل کشورهای کنیا، چاد، بورکینافاسو، کنیا و وضعیت پناهندگان روهینجا در بنگلادش هستند.
علل بحران: خشونت، تغییر اقلیم و کمبود بودجه
براساس FAO و WFP، در ۱۴ مورد از ۱۶ درگیری و خشونت مهم‌ترین عامل گسترش گرسنگی و ناامنی غذایی است. شیوع خشکسالی، شوک‌های اقتصادی، بدتر شدن شرایط اقلیمی و کاهش چشمگیر کمک‌های جهانی نیز شرایط را بحرانی‌تر کرده‌اند.
از منظر مالی، کمک‌های بشردوستانه در حال کاهش است: تا پایان اکتبر ۲۰۲۵، فقط ۱۰.۵ میلیارد دلار از مجموع ۲۹ میلیارد دلار مورد نیاز برای حمایت از جمعیت‌های در معرض گرسنگی جمع‌آوری شده است.
این کسری شدید بودجه باعث کاهش سهمیه غذایی، توقف برنامه‌های تغذیه کودکان و معلق شدن حمایت از کشاورزان و پوشش زیستی شده است.
تهدید فراگیر امنیت غذایی و فروپاشی معیشت روستایی
به‌گفته FAO و WFP، کمبود منابع و تأخیر در کمک فوری می‌تواند مناطق حساس را به قحطی کامل سوق دهد. در بسیاری از این کشورها درآمد خانوارها و تولید محلی برای تأمین نیازهای پایه کافی نیست.
سازمان‌ها هشدار داده‌اند که اگر تأمین بودجه و دسترسی بشردوستانه به این مناطق تسهیل نشود، بحران غذایی گسترده — توأم با افزایش مهاجرت، بی‌ثباتی اجتماعی و فروپاشی معیشت — اجتناب‌ناپذیر خواهد بود.
مدیرکل FAO گفته است: «وقتی هشدارها را می‌دهیم، نباید به تاخیر بیفتیم ما باید از واکنش به بحران به سمت پیشگیری برویم.»
گزارش اخیر FAO و WFP نه تنها آینه‌ای از واقعیت تلخ گرسنگی و فقر در جهان است، بلکه زنگ خطری برای بشریت محسوب می‌شود. شرایط فعلی ثابت می‌کند که افزایش تولید جهانی غذا به‌تنهایی کافی نیست — اگر کمک‌رسانی سریع، عادلانه و منسجم انجام نشود، میلیون‌ها نفر در ۱۶ نقطه بحران‌زده جهان با قحطی، بی‌خانمانی و فروپاشی معیشتی روبرو خواهند شد.
اکنون زمان اقدام جدی و فوری است نه در آینده. پذیرش مسئولیت جهانی و تخصیص بودجه مناسب، تنها راهی است که می‌تواند جلوی بحرانی با مقیاس انسانی را بگیرد.
نظر شما